Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Jouw goddelijk licht
ik weet al heel lang
dat jij de dingen anders ziet
er op eigen wijze van geniet
waar wij samen kijken
en de beelden vergelijken
lijkt er eenheid in het werkelijk zijn
toch is het onderscheid heel groot
en voor ons nauwelijks te bevatten
door de filters van onze gedachten
wij kijken naar met onze ogen
maar zien met onze hersenen de
scenes waarop wij al zijn voorbereid
geef mij dus maar je hand
dan kus ik je met ogen dicht
ervaar de hemel in jouw goddelijk licht
In beelden zonder hart
ik heb letters
samengevoegd om
woorden te proberen
maar hun
betekenissen konden mij
niet verder inspireren
zinnen gevormd
om diepte en gevoel
warmer te illustreren
maar de tekst
bleef droog en vlak
in beelden zonder hart
heb je aangekeken
als door een wonder
las ik heel andere tekens
in ogen vol
emoties en verlangens
alleen jouw boek wil ik nog lezen
Kleine regenbogen
ik bladerde door
wat bladmuziek
zag in herkenning je lach
wist waar je aan dacht
die liefelijke herfstsonate
vol rust en serene pracht
ik bespeelde zwart wit
in een nog zomers begin
liet bloemen bloeien
pas later kwamen
de vruchten en oogst
groeiden bladertapijten in rood
in die volheid van kleur
zag ik de tranen komen met
in je ogen kleine regenbogen
Een warme winter
je bloeide bloemen
toen je binnenkwam
de zon nog in je haren
ogen straalden
blij verrast met
zachte lentekleuren
een vleugje wind
bracht fris aroma binnen
van een spelend buitenkind
ik wist dat jij
zou komen om samen
de zomer te verdromen
herfstbuien keuren nu
de rijpheid van de oogst
ons is een warme winter beloofd
Reikende handen
ik heb nooit geleerd
reikende handen
met elkaar te vergelijken
pas in het schudden
kon ik voor even
diep in de ogen kijken
vaak maakte me dat
niet veel wijzer omdat
ik de ziel nauwelijks zag
toen jij mij je hand gaf
voelde ik intuïtief
dat het voor eeuwig was
met het paradijs
in onze ogen zijn we
samen naar buiten gelopen
nooit hebben wij omgekeken
het leven was enkel vandaag
de rest zijn we fijntjes vergeten
De kilte voorbij
nog hingen
woorden in de lucht
ontdaan van samenhang
licht ontwijkend
als op de vlucht
toen schaduw kwam
ze waren vervlogen
uit de zoete samenzang
van liefelijke zinnen
die langzaam vloeiden
uit intense emoties
heel diep van binnen
toch bracht stilte
de kilheid voorbij
jouw liefde voor mij
Werd de ogen geopend
er waren weer
edelstenen gestrooid
op het pad dat ik liep
ik was verblind
maar het kind in mij
werd de ogen geopend
het kraaide en
graaide naar het
onverwachte plezier
speelde met licht
van de zon en kleuren
uit het scheppingsgebeuren
ik bleef stil door de schat
die tweedeling bracht
besefte op tijd mijn ongelijk
voelde me rijk
met de uitgelatenheid
van het kind in mezelf
proefde geluk
in de vroege ochtenddauw
mijn dag kon niet meer stuk
Verliefd
Weet je,
ik ben verliefd
en niet zo'n beetje.
Ik heb vlinders
in mijn buik;
Da's zo'n gek gevoel.
Als je ooit
verliefd bent geweest
begrijp je
wat ik bedoel.
Ik kan niet eten,
niet slapen,
niet werken.
Help; Ik hoop het niet,
maar mensen
kunnen het misschien
aan me merken (!)
Behoedzaam probeer ik dus
mijn verliefdheid
te verbergen.
Maar...
Hoe doe je dat?
Als je bijna in je gevoelens
dreigt te verzwelgen...?
Joepie
Ik hou van je...
als 't licht springt op groen.
Ik hou van je...
als 't licht springt op rood.
Maar ook vooral hou ik voor altijd van je
tot aan en zelfs nog na je dood...
1999, Pina Jones.
Stille liefde
Voor jou.
Schrijf ik deze
Woorden
Nee, mijn liefste
Begrijp ze maar niet
Voel alleen maar
De akkoorden
Het begin
van dit eenzaam lied
k wil jou begrijpen
Ik wil jou zijn
Jij hoeft niets te doen
Jij hoeft niets te lijken
Je hoeft niet te bewijzen
Wees alleen maar klein
En luister slechts
Naar dit lied
Ik ben jouw vriend
Alleen hoef je maar te luisteren
Naar deze klanken
Alleen maar te luisteren naar
Dit lied
Nee, --- mijn liefste
Begrijp het maar niet ---
Hij.
Hij kijkt
Hij lacht
Hij wacht
Hij is geduldig
Niet onschuldig
En wat hij wil
Dat wil hij graag
Ja, hij kijkt
Ja, hij lacht
Hij geniet
En já, hij heeft gewacht
Die "hij" is hij
Waar ik nu van hou
Die "hij" is hij
Die mij zo graag hebben wou.
1982, Pina Jones.
Fluweelzachte vergetelheid
het was
ons vlammetje
dat speelde
warmte lekte
en pijn deed die
maar langzaam heelde
onze blikken
liet vonken in
kostbaar samenzijn
liefde kleurde
in uren zonder tijd met
fluweelzachte vergetelheid
een vuur dat
nog altijd brandt
tussen hart en hand
Illegale werkelijkheid
een handvol beelden
namen wij mee
de wegen lagen klaar
in een zonnig perspectief
maar wij konden
niet eens lopen
wel de hand vasthouden
in samen het beste hopen
de plaatsen zijn verdeeld
in ruimte zonder grenzen
de stemming van de dag
bepaalt zijn eigen wensen
nog koester ik mijn dromen
in parallelle tijd
geluk maken we samen
uit stukjes illegale werkelijkheid
De muziek van het heelal
het was
de stilte van de nacht
die jou
aan het dansen bracht
zo uit de hangmat
die een siësta lang
je chaosdromen
netjes heeft geordend
het rugzakje
heeft geschoond
van alles wat jij
nog had meegenomen
frank en vrij
beweeg je op de wind
vindt balans in de open
hand van het universum
met sterren
in je ogen geef jij
je volledig over aan
de muziek van het heelal
In wulpse bogen
ik speel
met je schaduw
boetseer in donker
en licht je gezicht
en profiel
scherpt lijnen
die ik met liefde en
geduld zal verzachten
rondingen
laten ondanks
zwart wit hun
kleuren verschijnen
vlak voor het drogen
heb ik wimper en oog
lichtelijk aangezet
het neusje omhoog
lippen welven
in wulpse bogen
de mond in
glimlach geopend
jouw schoonheid
snijdt dwars door mijn ziel
nu begrijp ik weer
waardoor ik toen voor je viel
Mijn bruidegom
mijn bruidegom
laat onze dag er spoedig zijn
dat wij bij elkaar voor altijd zijn
zonder jou is alles leeg
bij jou is alles goed
ik kan niet meer buiten je
laten mijn stappen naast
jou mogen lopen
ik wil dolgraag bij je zijn
blijf niet van me weg
lieveling, ik hou van je
Eindeloos fotogeniek
je haar piekt
weer zo
eindeloos fotogeniek
ogen spreken
in het breken
van licht
dwalen door
het vertalen
van mijn blik
woordloos lach je
fluistert stil
ja ik wil
In buitensporigheden
het fysieke
van je lach ademt een
intense aantrekkingskracht
in het ontbloten
van je tanden en het
openen van de handen
schuilt plezier
dat twinkelt in je ogen
het hoofd wat schalks gebogen
het is een invitatie
van gevoel dat samen
richting aan emoties geeft
om in buitensporigheden
het nieuwe te ontdekken
in geven en vooral beleven
jij lacht om wegen te plaveien
die leiden naar ons paradijs
waar ik al sinds de schepping wacht
Straalden in begroeten
mijn hele leven
heb ik achterom gekeken
of ik een schaduw had
die bevestigde dat ik er was
jarenlang heb ik gedacht
dat in de ruimte
achter anderen de
echte toekomst voor mij lag
tot ik jou ontmoette
en wij straalden in begroeten
vond het heerlijk bij je te zijn
onze schaduwen op een lijn
jouw liefde leerde mij
dat je niet echt kunt leven
als je nooit geleerd hebt uit de
invloedssfeer van anderen te treden
Voeten in de klei
in ver kijken
gaat het lichaam wijken
schiet zien tekort
als ogen
in wolken dwalen
bepaalt kleur de horizon
de grens waar
lucht en aarde elkaar
raken is een blokkade
soepel zweeft geest
over de belemmering
vindt ruimte in buiten
het universum trekt
maar is varen op een
door aarde gegist bestek
met voeten in de klei
is loslaten geen optie dus
keert de geest terug in het koppie
Een vleugje flirt
een kleine scene
op het terras
waar jij en ook
de zon aanwezig was
stralende ogen
een vleugje flirt
heerlijke woorden die niet
door anderen waren te horen
de ober serveerde
een lach met ijs in het glas
brak de verlegenheid open
door ludiek weg te lopen
wind parasolde
bewegende schaduw
speelde met highlights
in de krul van je haar
het was de zomer
waarvan ik levenslang droomde
altijd heb ik geweten dat ik
die eens met jou zou beleven