Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Verandering van perspectief
het was niet alleen
goud dat er blonk
maar we hoopten
door te poetsen iets
van die schitterende
kleur terug te krijgen
die ook zou blijven
in samen
hemelden we
het glanzen op
we voelden ook
dat de warmte door
straling intenser
was geworden
wij wisten
dat wij op weg
waren en alleen
al dat feit gaf
ons zoveel spirit
dat het werk de
moeite waard was
wij hielden onszelf
echt niet voor de gek
maar geloofden wel
in verandering van
perspectief door
onverwacht nieuwe
gebeurtenissen
In sierlijke lijnen
ik heb je
ontmoet
in eenvoudige
sierlijke lijnen
van een
uitermate
geweldige
compositie
die zomaar enkel
in schoonheid
gekleed van het
papier sprong
later heb ik
je met kleur
licht en contrast
chique sportief
gegeven waarbij
de harmonie
een opening
naar volmaakt
maakte toen jij
je ziel met glanzende
ogen liet spreken
in lichaamstaal
zonder hapering
en gebreken met
een woordkeus
die nog een extra
flonkering gaf aan
je geboorte op papier
Wij waren meteen thuis
er waren
altijd wel
vonkjes die
oversloegen
vlammetjes
die lieflijk
dansten op het
uitnodigend
ritme van blauw
gele warmte
zij vertelden
elkaar geen
verhalen maar
deelden hun
stralend comfort
wij schoven
wat dichter
naar elkaar
communiceerden
met handen en ogen
waar woorden
tekort schoten
omdat nieuwe
opwindende energie
bezit van ons nam
en wij de heersende
norm verlegden naar
een perspectiefvolle
oplichtende veel
ruimere horizon
waar wij met liefde
ons droomhuis bouwden
gelukkig zonder drempel
want jij lag kussend in
mijn armen meteen thuis
Rank gesteeld
ik heb je
zien groeien
rank gesteeld
alleen in de vaas
die jouw lentekleuren
in water en glas
al lichtjes geurend
subtiel spreiden
pas later
voltooiden de
andere bloemen
het boeket voorjaar
nog druipend van regen
en glinsterend van zon
in een grote platte kom
ieder reikend zover zij komt
het rank is lang en
slank geworden
ogen verwonderd
in blikken die kruisen
ook die van mij
wij samen omkijkend
verbaasd lachend
om gelijke reactie
dezelfde golflengte
en smaak het ontmoeten
een pakkend begroeten
was meteen raak
nog blijft het een
klein mysterie
dit alles zonder schoten
maar wel raak in de roos
alsof wij voor
elkaar zijn gemaakt
in feilloos passende
stukjes geluk die
vanzelf hun plaats
en vorm kozen in
het gezegde liefde
komt altijd van boven
Om samen te smaken
ik ben geen
taalkundige maar
lees lichaamstaal
net zoals bloemen
communiceren met
vorm en kleur en
de wind zich laat
horen in gebruik
van de lucht ook
de zon speelt met
licht en energie zijn
rol in de natuur
zo heb ik overal
gezocht naar de
taal die liefde
gebruikt als
mensen elkaar
willen leren kennen
zoals de babelse
spraak en het orakels
gebruik in het
vroegere delphi waar
mensen naast waarheid
ook toekomst voorspelden
maar als zij niet
verstaan worden stokt
de uitwisseling en schiet
hand en voetenwerk
schromelijk tekort in
expressie en begrip
dan is het basale fysiek
raken de enige manier
om samen te smaken
waarbij ogen lach en
oren de ingrediënten
aantrekkelijk maken
Het diepste zuiden
ik wist dat
jij zou komen
zag de horizon
oplichtten door
fantastische
bloemen
in je handen en
je lach straalde
al van verre
jouw warmte
in je ogen
sprankelden
ondeugende
beloftes om
ooit in dat
geluk te mogen
spiegelen want
uit het diepste
zuiden komen altijd
de mooiste bruiden
we leven in
seizoenen
vol records de
een nog mooier
dan de ander
alleen liefde heeft
zich omgord met
spanning en intensiteit
van jaren die bijna
eeuwigheid evenaren
Een stukje aarde
jij hebt
in je ogen en
lach iets in mij
laten ontwaken
dat ik daarna in
grote verwondering
als kleinood bij
mij mocht dragen
zonder dat ik
precies wist wat
het licht was dat
in jouw ogen een
spannende boodschap
flitste met warmte
in de meest zachte
en subtiele kleuren
in een lach die
wij samen deelden
zo voelden en
ontdekten wij wat
liefde was vrijwel
ongrijpbaar en zo
intens dat onze
kleine wereld
straalde in een
natuur die groeide
en bloeide met dieren
die voelden dat zij net
als wij op een stukje
aarde woonden
waarvan zij en wij
altijd droomden
Ontastbaar
Het was makkelijk om van je te houden.
Het was niet iets dat ik hoefde te leren.
Het gebeurde vanzelf.
Ik hoefde het niet eens te proberen.
Maar je loslaten is van een heel ander kaliber.
Het kost me alles wat ik in me heb en meer.
Het voelt niet logisch.
Maar van je houden doet minstens zoveel zeer.
Ik wil dat jij mijn persoon bent.
Want de liefde is echt en net zo explosief als wij.
Het gaat hard tegen hard en we laten niet los.
Tot we zo ver weg zijn en tegelijkertijd minstens zo dichtbij.
Hoe voelen we allebei dat dit iets zo speciaals is?
Zo ontastbaar, fragiel en uniek.
Iets wat je misschien maar één keer voelt in je leven.
En daardoor overslaat in pure paniek?
Jouw vinden voelt als voor het eerst ademen.
En vanaf het eerste moment voelden we het allebei.
Dit is hoe echte liefde voelt,
Echte liefde dat ben jij.
Tableau van vuur en as
ik ken
en herkende
ze ook in
de meest
subtiele
bewegingen
het vrouwelijke
profiel in eerst
verschijnen
ook in de
gelijnde
silhouetten
kleurden zij
op de punten
die kruisten en
de omgeving in
adembenemende
extase brachten
het onzichtbare
spel voor het
mediale publiek
begrijp baar
en invoelbaar
zonder scenario
en regisseur
afgespeeld voor
modisch bewusten
die ook de kleinste
mutaties opmerkten
en met passanten in
een lovend applaus
reageerden op het
tableau van vuur en as
vernieuwing en intrige
met vintage als
jeugdig concurrent
Een exposé
ik hoefde
jou alleen
maar aan
te kijken en
we lachten
jij met een
olijke twinkeling
in je ogen en
ik met mijn
soepele mimiek
van mond
en gezicht
waarin oren
opnieuw geboren
leken te worden
wij zochten
naar een exposé
waarin onze
liefde in antwoord
zichtbaar groeide
geen scheiding
maar juist de
brug samen nemen
en omkijkend
lief wuiven
op naar het
volgend obstakel
dat veroverd
wilde worden door
uitbundige liefde
Laat liefde blijken
ik zag
je hand reiken
naar waar je ogen
kijken je lach laat
liefde blijken
in verrassende
ontspanning
hoor ik stukjes van
jouw enthousiaste
woorden hoe het was
ik zag dat
jij veranderd was
het vitale wat op
de achtergrond een
bedachtzamer mond
de vreugde
licht getemperd
in de nieuwe rust
die jou er snel
bovenop zal helpen
waar onze vreugde
jou en ons weer
het heerlijke knusse
samen zal brengen
waarin wij geborgen zijn
Gisteren is al voorbij
soms proef ik
jouw adem
in passerende lucht
als ik dan ook
even mag delen in
je warme vlucht
ben jij even super
intiem bij mij
een momentje
verliefd dat
zomaar uit het
niets langs mij
waait het hoofd
op hol ik draai
en zwaai meer
dan luidruchtig
wilde jou
achterna maar
die race was
al gelopen
ik zocht naar
wat hartjes om
te strooien
ja die rooien
helaas ging ook
die vlieger niet op
moe van het
verzinnen schoot mij
vrouwenverwendag
te binnen gisteren
is al voorbij maar de
nacht is voor jou en mij
Naastenliefde
hij heeft nooit
over water gelopen
het was zijn schaduw
die uit de rimpeling
van het meer
op de kust was
gekropen die
energie omzette
in een stralende
wave van licht
zijn genezende
handen zijn pas
later met nagels
doorboord bij
zijn kruisiging
zo ook de lanssteek
die bloed verwaterde
en zijn dood schouwde
in het late middaguur
op de calvarieberg
pas later is zijn
zegetocht begonnen
met het verrijzen
uit de dood naar
goddelijke drie-eenheid
met als leidraad
de restanten van
evangelies en litanieën
van naastenliefde
en medemenselijkheid
Verliefde blikken
we leven
al jaren in
de kleine
cocon van
verliefde
blikken en
verwarmen
elkaar
we kaatsen
in veelvoud
lichten op
spreken
stille woorden
die meer
zeggen dan
spreekkoren
sommige
zinnen
spreken
we niet uit
omdat vanzelf
sprekendheid
het al voor ons
heeft geluid
de vrijheid
die anderen
zich moreel
permitteren is
nog een stap
te veel mogelijk
zal de tijd ons
dat nog leren
Een liefdes pirouette
je draaide
een liefdes
pirouette op
de streaming
van mijn lach
varieerde
snelheid met
middelpunt-
vliedende en
zoekende kracht
jouw en mijn
timing kwamen
recht uit het hart
ik zag handen
komen die mij
zo hadden
meegenomen
naar een plek waar
het applaus alleen
nog maar zal groeien
de waardering
nog meer en mooiere
bloemen zal bloeien
van een steeds
enthousiaster publiek
Het verre licht
ik heb de
stukjes lente
gekoesterd
die wij samen
hebben
ontdekt
op onze
geheime plek
wat luwte
en een paar
straaltjes zon
een enkele
nachtvorst
op de rulle
snel drogende
ondergrond
heerlijk om jou
dadelijk weer
te zien met een
handvol duin
en glinsterend
zee-natuur wind
schrijnend koud
en venijnig guur
maar in je
gezicht kaatst
het verre licht
van het
onmeetbaar
vlakke strand
in ogen met
een open blik
Jouw afwezigheid
ik raakte
langzaam
aan aarde
nadat ik
op wolken
gelopen had
een eerste touché
kwam hard aan
op de bevroren
bodem van een
witte nog niet
belopen wereld
recht op
neus in de lucht
met langzaam
meerderend zicht
dat nieuw voor mij
paste in beginnen
horen en voelen
hoe hard leegte mij
zijn alleen zijn
toeschreeuwt en
hoe verloren de
uiterste wanhoop
flitsend dondert
aan wat altijd was
en nu even kortdurend
niet goed voelbaar is
wel jouw afwezig zijn
in onversneden realiteit
Roodbloedstuwing
de agenda's
zijn leeg
met een
donkere veeg
op de lijn waarop
onze afspraak
zou zijn
niet weggepoetst
met zomaar
een smoes
maar echt even
uitgebreid tijd
voor jezelf
genomen
om je dromen
te laten komen
te kijken en het
niemandsland
betreden zonder
zware bagage
en herinnering
hier spookt
de tijd met
stiltes en drukke
momenten
die ook met weinig
mensen beslag
leggen op activiteit
want daar waar
altijd liefde en
interesse was
voor elkaar
stagneert nu de
warmte bij gebrek
aan voldoende contact
die souplesse
en energie uit
roodbloedstuwing het
leven zijn beeldschone
inventieve charme geeft
in genieten dat je
alleen met elkaar beleeft
Zilte golfjes
ik heb
mijn liefde
voor jou
verpakt in
zilte golfjes
mooie woorden
rollen langs
het strand
zo hier en daar
met schuimig kuifje
dat dus met
kus zomaar
op je lange
winters witte
benen belandt
wij kenden
al het strand de
zomerse warmte
van het hete zand
ook bij de eilanden
gelukkig hebben
de meeuwen daar
geen randstadmanieren
zij wachten op het wad
tot de golfjes zijn uitgepakt
Mythische kracht
ik heb de
schoonheid van
symmetrie huid en
jonge jaren gezien
in hun bloei en
voorzichtig openen
naar volwassen zijn
rijping bereikte
een ongekende balans
in volmaakt zijn
en toch kregen zij
de handen niet
op elkaar in een
stimulerend applaus
omdat een
bindende factor
ontbreekt namelijk
de ziel die van
binnenuit de
verschijning een
warm joy de vivre geeft
die ieder naar
adem doet
happen en met een
verblindende straling
warme empathie zendt
naar degene op wie
jouw ogen gericht zijn
die in de ban van
jouw lach en stem
de mythische kracht
van de hemel even
meemaken en in
jou het stukje eigen
gemis herkennen