Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Poplimerick 8
Een rollende steen uit Laren
kon zijn eigen rollen niet verklaren.
Maar op een dag, dat vond-ie-erg
lag-ie-onderaan een berg
en zo konden wij een "Miss you" ontwaren.
Miss you - Rolling Stones
Poplimerick 5
Soms zeg ik op een vraag die men mij stelt: “Weet ik veel”.
Dat zijn dan oprechte gedachten die ik met je deel.
Want hoe kan ik weten wat ik nooit heb gehoord?
Ik weet; Je vindt het misschien gestoord:
Maar daarom bewonder ik John Lennon's “Nobody told me” heel!
Nobody told me - John Lennon
Poplimerick no 3
Ze is gewoon zo
staat zo fier als ze kan, en O!
Ze bezingt het begrip dat ze eigenlijk zelf nog niet zo goed kent;
Maar maakt het bij iedereen bekend
omschreven als haar “Moonlight shadow”.
Moonlight Shadow-Mike Oldfield en Maggie Reilly.
Poplimerick 1
't Kan je snijden als een mes - zodra haar gave vuur wordt -,
z' Is een danseres die zich vol overgave op haar werk stort.
Voor haar geen kouwe kak,
want z' is een pure maniak;
- Voor haar is ied're dans nog te kort!
Maniac-Michael Sembello.
Poem for Whitney
Ik houd me groot;
want;
Whitney Houston
is
dood.
Ik kan nu wel
een potje
gaan zitten
janken.
Maar beter
nog
kan ik danken.
Want:
Nu is ze boven,
en heeft ze rust.
En is het de laatste keer geweest
dat ze
haar gevoelens
met die rotdrugs
heeft gesust.
The real last dance of Donna Summer
Ze was een hele bekende
Misschien niet gelukkig
maar wel een legende.
Want: Ze had ook een erge ziekte
Dus: of ze wel zo prettig leefde
weet ik niet.
Het is maar hoe je
de woorden
ziet.
Want:
Of zij gelukkig was
weet zij alleen.
Maar haar muziek
bracht mij
wel
vaak op de been.
Ze was de Queen of Disco:
Oh Yeah;
Maar nu is ze niet meer;
That good ol' dance-bebeeeeh.
Maar zingen kon Donna
als de beste;
En dansen:
Want:
Dat deed ze altijd
in haar succesvolle carierre;
Was ze nou in het Oosten, Zuiden
Noorden of Westen.
En nu stil....weg
van alle muziek
ligt zij daar zo dood
als een soort
tragiek.
De muziek valt nu stil;
Ben ik de enige
die op haar begrafenis
dansen wil?
Gewoon uit eerbetoon...,
speciaal voor haar...
Maar...
Nu is ze niet meer hier,
maar ergens anders...
in de hemel...
daar...
John Lennon
John.
Ik mis je,
je muziek, je uitstraling....
ja...alles gewoon.
Maar het leven gaat door,
het lijkt zo doodgewoon....
Maar je bent er niet meer,
dat is een feit.
Je familie en je muziek is er nog wel,
da's gelukkig nog wat,
maar jou zijn we kwijt.
Ik hou je muziek in ere,
want dat heb ik nog over van jou.
Je familie kan zich in de muziek
ook nog flink weren.
En jouw en hun muziek
troosten me dus zodanig nou.
2008.
John Lennon, 1940-1980.
No, no no!
It's 28 years ago,
they shot John Lennon down.
The king
had lost
his crown.
No longer alive,
only left
his music, his 2 sons
and his wifes.
His music and family
will live on,
so John's not reallly
only gone....
2008.
In een snelle beat
er is geen klarinet
die nog klagend huilt
als liefde even pruilt
trompetten worden
niet gestoken want er
gaat geen klank naar boven
tenor en alt zijn
uit het zicht verdwenen
toen rappers zijn verschenen
het is de tijd
van rauwe woorden
in een snelle beat
hese stemmen van
wat dronken gasten
en een verlopen griet
lasers rook en stroboscoop
hun gezichten grimassen
de schaduw van de kleine dood
In gloedvol animeren
ik kan niet zingen
toch hoor en voel ik diep
van binnen het mooiste lied
gecomponeerd
met noten van de zomer
tot een warme melodie
een aria die
dieprood kleurt van
bloemenharten in de zon
zacht wiegend op
speelse vlaagjes wind
die in refrein zijn oorsprong vindt
de einder trilt
in gloedvol animeren
zomer gaat zijn hooglied proclameren
Een dwarse streek
nog staan de instrumenten
wat donker afgesteld
want somberheid was troef
maar uit de bak
trekken toch al snel
hoge tonen aan een speelse bel
een dwarse streek
over slaperige snaren brengt
het pril geluid niet tot bedaren
zij lijken nog ontstemd
maar als de zon gaat schijnen
zullen dissonanten zo verdwijnen
dan gaat het lentelied echt bruisen
laten violen koude beekjes warm ruisen
schalt een trompet de restjes winter weg
Muziek uit mijn hart
ik kende de muziek
van het leven nog niet
pingelde af en toe nootjes
veelal tot ieders verdriet
zomaar zonder melodie
in een verkennen van
ritme en maat kwam
de klank soms tot een akkoord
maar vaker bleek
het een dissonant van
de ergste soort
tot ik jou hoorde spelen
sereen en zuiver
wees jij mij de weg
om ook wit en zwart
respectvol te componeren
jij hebt mij de kennis
en kunde gebracht om
met muziek uit mijn hart
het bestaan te harmoniseren
Romantisch belicht
ik zag je dansen
in zwart wit
mijn vingers op de toetsen
het klavier romantisch belicht
ik keek je aan
jij liet je gaan in
frank en vrij bewegen
op mijn melodie van dromen
ik wist dat je zou komen
na het laatste akkoord
je ogen nog in hogere sferen
een lach die mij applaus offreerde
weer gaan mijn handen
over het warm zwart wit
uiterst langzaam kus ik teder
de muziek van je gezicht
Parelde haar tonen
ik hoorde
ongeslepen diamanten
in het gemengde koor
de sopraan
parelde haar tonen
reeg het snoer tot melodie
esoterische intensiteit
verwijlde in de ijlte
kwam vol terug in het refrein
waar samenzang
de edelsteen ontving
als kroon op hun muziek
die door een ovationeel applaus
de hoogste lof kreeg
van een laaiend enthousiast publiek
Zonder rammende beat
nooit meer
hoor ik muziek
zonder rammende beat
hoe sneller hoe beter
opzwepend en heter
met activerende pil
ik wil harmonie
in een melodie en niet
de hysterische dram
geen dwingelandij
van de tam want mensen
houden dat ritme nooit bij
mag ik bewegen op
het geluid van zon en wind
gelukkig zijn als een kind
laat mij dansen zonder
te schokken geen kater
en later last van de brokken
De flowerpowermeiden
kuiven zijn weer gladgestreken
kistjes achteloos weggesmeten
orde klinkt als een refrein
maar af en toe jankt een gitaar
krijgt het drumstel weer de stuipen
in een spasme van voorheen
dansen beat en rock hun ruige tijden
in een nostalgische revival van
provo en de flowerpowermeiden
de sax klaagt weemoed
en huilt langzaam uit als
vergane glorie de tent weer sluit
De muziek van wolken
ik heb
de muziek
van wolken gehoord
zij vertolken
in dans en kleur
de partituur van wind
spelend als kind
na het ontwaken
in de choreografie
van een rode zon
in het vroeg
van de morgen
om later
de stralen met
een prisma te breken
door vallende regen
tot een expositie
van bogen met kleur
in het decor
van leven heb ik
die muziek als
mijn vrijheid lief
zij geeft het blauw
een hemels perspectief
Een vlucht naar de stilte
langzaam drijft muziek
mij naar de ijlte
met hoge tonen
om daar in de rust
van een op een
tot mezelf te komen
geen drukte meer
door melodieën
koren en orkesten
het drukdoenerige
mijden dat de leegte
in het leven wil bestrijden
een vlucht naar de stilte
van de laatste toon die
zacht een eigen hemel kloont
De hemelse muziek
ik hoor hemelse muziek
op mijn cd speler
ik ben blij met deze mooie cd
het brengt me op de top van
mijn gevoelens
mijn geloof wordt sterker
we hebben gelukkig oren
om te horen
er is veel lawaai in de wereld
maar muziek is nog wel het mooiste
muziek bestaat al eeuwen
het verzacht ons hart
pop muziek vind ik niet mooi
het verontrust me
en is niet goed voor me
deze cd straalt liefde uit
kracht geloof en sterkte
ik ben blij om er naar te luisteren.
dank je wel!
In draai en bewegen
jouw dans
rijgt stukjes stilte aaneen
haalt uit geluid zachte tonen
in draai en bewegen
komen vorm en ritme tot leven
als melodieuze lichaamstaal
jij nodigt uit
met handen en voeten
in een sierlijk begroeten
als parels stralen je ogen
tijdens ons zwevend gaan
ik danste als schaduw achter je aan
Het eerste touche
mijn onzekerheid streek
jij trilde al blijheid
bij het eerste touche
vormde langzaam klanken
vulde ze met volheid
door een krachtige resonans
pas later kwamen
de hoge tonen in
een esoterisch genieten
alsof in onze muziek
met zijn dialoog zonder woorden
liefde opnieuw werd geboren
wij hebben de melodie
van sterren gespeeld en het heelal
in zijn onmetelijke ruimte beleefd