Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
Dagelijkse strijd
De pijn in haar ogen
Het verdriet van haar hart
Af te lezen in die blik
En aan het eind van de dag
Die lichte snik
Die doorklinkt in je stem
Wanneer je zegt het gaat goed
Maar ik weet; het ligt aan hem
Dan kookt opnieuw mijn bloed
De man die alles verkloot
Die zich mijn vader noemt
Soms dacht ik; was je maar dood
En liefdevol geweest
Zodat we goede herinneringen hadden
Maar die hebben we niet
Alles is te moeilijk verlopen
Ogen uitgebeten van tranen
Die zich langs je wangen banen
Alsof ze zoeken naar hoop
Hoop die er niet meer is
In onze dagelijkse strijd
Een gevoel, een gemis
Naar een betere, mooiere tijd
Doe ons dit niet langer aan
Je wilt van je kinderen respect
Maar die moet je wel verdienen
Anders kan je beter gaan
Wees dan nu de vader
Die je zou willen zijn
Breng ons weer nader
Tot een leven zonder pijn
Laat je goeie kant overwinnen
In deze dagelijkse strijd
Je kunt niet meer verliezen
Maar je hebt niet de eeuwigheid.
Mooie vlinder
Zoveel wou ik je nog zeggen
Nog zo graag even bij je zijn
Dit gevoel is niet uit te leggen
Het breekt me en doet me pijn
Jij zal altijd blijven
Wat je altijd voor me was
Mijn allerbeste maatje
In mijn gedachten
Zie ik je lachen en hoor ik je stem
Langzaam verloor jij je krachten
Niet te geloven dat je er niet meer bent
Al 9 jaar mis ik jou
Maar je bent er nog elke dag
Weet dat ik van je hou
Nooit zal ik je vergeten
Mooie vlinder vlieg maar hoog
Jij bracht de mooiste kleuren in mijn leven
Als die van een regenboog
Dag lieve meid,
Weet dat ik je mis
Maar ik hoop dat het daarboven
Voor jou veel beter is.
Levend begraven
Rennend door het leven
Voor iets op de vlucht
Maar mijn lichaam gaat 't opgeven
Daar ben ik me van bewust
Toch blijf ik maar rennen
Ver weg van het verdriet
Tranen niet te remmen
Maar niemand die het ziet
Uitgeput van het vechten
Leun ik tegen de rand van verliezen
Het gaat steeds slechter
En nu moet ik kiezen
Met roodbehuilde ogen
Ga ik de wereld tegemoet
Waarom werd er zo gelogen
Dit komt nooit meer goed
Jij maakte me volwassen
In 1 klap was mijn jeugd voorbij
Nu moet ik ermee leven
Dat is te zwaar voor mij
Ik blijf maar doordraven
En zet het masker op van vreugd
Maar ondertussen word ik levend begraven
Onder mijn afgenomen jeugd!
Mijn engeltje
Bittere tranen voor m'n kind
Ik ben jou door je vader verloren
Door de tranen verblind
Niemand zal me horen
Ik hield van je schat
Vanaf het moment dat ik het wist
Het spijt me zo lief engeltje
Ik heb me in je vader zo vergist
Hij wilde niet dat je zou komen
Mama hield zoveel van jou
Nu kan ik alleen nog over je dromen
Weet dat ik jou graag wou
Mijn engeltje
Je vader was gemeen
Hij heeft je van me afgenomen
En nu ben ik alleen
Ik hoop dat jij op een plek bent
Waar alles prachtig is
Waar je nooit verdriet kent
Weet dat ik je mis
Ik heb je nooit in m'n armen mogen houden
Je vader haalde je persoonlijk uit mijn moederschoot
Ik ben nog om jou aan het rouwen
Wat doet het toch pijn, de dood
Dag mijn engeltje
Mama houdt van jou
Ooit kom ik bij je mijn kind
En laat ik je nooit meer los
Ik mis je zo ...
Dag mijn engeltje..mijn alles.
You're not worth my tears
Do you like to hurt me bad
Do you like to make me sad
Do you want to make me mad
No, you never ever gonna find me
Broken hearted in my bed
I was crying about you
So many nights
But right now
I know it, I feel it
You're not worth me
Just let me go
Because you hurt me so
I'll never crying about you anymore
You're not worth my tears
Ben jij nou die vrouw
Hou op me te bezeren
Je doet me zo vreselijk zeer
Ik kan me niet langer verweren
Ik kan niet meer!
Ben jij nu de vrouw
Die mij leerde lopen?
Ben jij de vrouw
Die mij leerde hopen?
Nu breek je mijn geluk
En kijkend naar de scherven op de grond
Ga ik van binnen stuk
En draait de ruimte om me heen in 't rond
Stop je met je keiharde woorden
De dingen die je over mijn liefde zegt
Die zullen mij vermoorden
Waarom maak je hem zo slecht?
Laat me gewoon met rust
Ik ben volwassen, ik ben groot
Laat me toch mijn leven leven!
Anders wordt het mijn dood
Tranen in mijn ziel
Die bezeren mij in de nacht
En dan is er alleen nog
De duisternis die op me wacht
Ik geef me over
Moe van het strijden
Ik wil dit niet meer
Ik wil niet meer lijden!!
Ben jij nou mijn moeder
Ben jij degene die zei
Als jij gelukkig bent
Dan ben ik blij
Daar is niks meer van te merken
Je maakt me kapot
Ik kan dit niet meer
HOU OP!!
Zielenpijn
Als je keer op keer zo teleurgesteld bent
En je alleen nog kan huilen in de nacht
Je zeker weet dat niemand je werkelijk kent
Je verstikt wordt door een onzichtbare kracht
Je rent en rent, je bent op de vlucht
Zoveel tranen, zoveel intense pijn
En je stopt met een diepe zucht
Je wilt niet langer lijdend zijn
Je vertrouwt niemand meer
Praat alleen nog met de altijd grijnzende maan
Want mensen doen je zeer
En daar wil je ver vandaan
Soms praat ik met de maan
Dan spelen we een spel
Wie het langst kan lachen
Maar hij wint het wel
Want mijn lach gaat over in tranen
Ze zijn zo rood als wijn
Die zich langs mijn hart heen banen
En dan verga ik van de pijn
Lichamelijke pijn, daar zijn pilletjes voor
Maar dat intense, daar diep van binnen
En je moet je voortslepen, door en door
Maar wat moet je dan beginnen?
Tot ik weet hoe ik verder kan gaan
Tot mensen weer te vertrouwen zijn
Blijf ik praten, lachen en huilen met de maan
Het zelf uitvechten met de pijn
Soms is de nacht je grootste vijand
Maar vaker je allergrootste vriend
Die laat je jezelf zijn, laat je in je waarde
Die laat je zijn wat je verdient
Spiegelbeeld
Wanneer het leven je steeds zeer doet
De muur die je zorgvuldig hebt opgebouwd
Wordt afgebroken, totdat je bloedt
En je niemand meer vertrouwt
Keer op keer word je teleurgesteld
In de mensen waarvan je dacht
Dat ze op je waren gesteld
Waardoor je binnenin wordt afgeslacht
Als je hart begint te kreunen
Je het allemaal niet meer weet
Je nergens meer op kan steunen
Je alles, ja alles, vergeet
Wanneer je huilt tot je tranen op zijn
Tot in het diepst van de inktzwarte nacht
Voel je alles in je lijf, het doet zo'n pijn
En vraag je je af of je ooit weer lacht
Je durft niemand meer te vertrouwen
Denkt, ik doe het allemaal wel alleen
Je muur kan je niet alleen heropbouwen
Je zit vast, kan nergens heen
Ik zie een inwit gezicht, met donkere droeve ogen
En toch geen idee waar ik op lijk,
Te vaak bezeerd, vol van zielenpijn, gebukt en gebogen
Wanneer ik in de spiegel kijk.