Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
Van boven
nog zijn
de handen los
niet geheel gevuld
met de mooiste
bloemen
het paadje
was al in gebruik
om ze voorzichtig
te plukken en bij
elkaar te zoeken
na het formeren
van twee
veldboeketten
kwam de plaid
met zijn eigen plek
want niet iedere
stad of dorp had een
droog prieeltje met een
private stek uit
de regen en winden
vaak hebben we
lang moeten lopen
om iets te vinden
want het slechte weer
kwam altijd van boven
Ons vertaalidioom
ik heb je
vele gezichten
in mijn hand
met aan de
bovenkant
je ogen
jouw spiegel
van de ziel die
dieper kijkt
als ik je bijlicht
met het geluid
van mijn stem
die vragend
al de paden gaat
die jij mij wijst
in mijn totale
ondergrondse
onervarenheid
want waar talen
langs elkaar
schuren en tegen
muren botsen in
een verkeerde toon
is de lach die wij
samen hebben
ons vertaalidioom
zeker als wij fixerend
kijken en zo de
horizon met onze
warme blik verrijken
Niemand thuis
de straat
was leeg
ik liep langs
de huizen veegde
langs muren
om mensen
te voelen als buren
keek door ruiten
naar wat zij zagen
als buiten
verstoorde
stilte en
rook angst als
vergiftigende
aanwezigheid
ik wilde
schreeuwen
en zwaaien naar
de intense pijn
van het alleen zijn
maar er was
niemand thuis
in het huis waar
zelfs de dood je nog
naar de keel grijpt
Het grillig levenspad
jij was geen
verschijnsel
maar creëerde
een lach bij het
grillige levenspad
vol kracht en
wijsheid
in een subtiel
aftastende dialoog
lieten wij beiden de
pijlen los die wij
hadden in koker en op
de al gespannen boog
niet om de
ander uit te
schakelen
maar om ons
het raken nu
vrijwel onmogelijk
te maken
Die spirit
je wiegde
op benen die
je jeugd nog niet
konden dragen
danste met de pas
verworven stappen
om ons
daarna met
intens warme
vrolijkheid
heerlijk toe
te lachen
want jij
hebt doorgezet
sneller dan gedacht
de wereld veroverd
met je meer dan
stralende lach
bij jou brandde
het vuur van
ontdekking en
ontplooiing nog
toen de as al
grijs en koud was
heerlijk om deze
mensen met hun
talenten te kunnen
ontmoeten en delend
in hun nabijheid van
die spirit te proeven
Een macho duo
ik zag
haar hand
de artistiek
lange vingers
eindigend in
verzorgde nagels
subtiel passend
bij de ringen
aan haar vingers
een gift om bij de
hand te nemen
in een macho duo
dat een vederlichte
lach bij zich droeg
als surprise
voor ieder die daar
in lichaamstaal
om vroeg
Handzaam
ik heb ze gezien
babyhandjes en
de verkennende
peuter en kleuter
handen met al
grijpende vingers
ze zijn allemaal
getraind om de
wereld dichterbij
te halen en dan
uitgebreid te
verkennen
pas later worden de
manieren om een
goede plaats in de
maatschappij te
verkrijgen steeds
belangrijker en
dat bestaan gaat soms
ten koste van een
stukje medemenselijkheid
vaak zijn het de handen
die deze verhalen
vertellen en laten zien
als je tenminste die
hand wilt pakken en
delen dan is de kring
die met kracht en warmte
de wereld omvat gesloten
met naastenliefde
Een verte
waar kijken
genade was
van blijdschap
in een eindeloze
nakijk spoedde
het leven zich
bijna voorbij
de liefde daar
hoorde ik zoveel
dat die emoties
alleen niet in
te halen waren
vooral als daarbij
nog een verte kwam
waarin ik mijn
liefde zag naderen
in behoedzaam
dichterbij komen
op haar specifieke
wijze in lichaamstaal
die ik blind en doof
kan volgen en begrijpen
en in details ook op
grote afstand kan duiden
het begon op daten
te lijken maar dan
in de tijd en
zonder locatie
ongebonden en zo
grenzeloos vrij
dat wij ons regelmatig
vergisten in jou
mij en ik jij omdat
wij vanzelfsprekend
die emotionele vrijheid
totaal uitstraalden
Doorleefd grijs
ik heb wolken
geboren zien
worden uit wit
dat later door
groeiden naar
het doorleefde
grijs en donker
tegen een strak
blauwe lucht
langzaam
verwaaiend
ik was erbij
toen het wit haar
maagdelijkheid
verloor tijdens
een onweersbui
door windvlagen
die de gezichtjes
uiteen
rafelden
tot de kopjes
alle verbeelding
tarten in hun
snelle passage
door een
stevig uithalende
huilende wind
Het lied
wij hebben
lang geoefend
om het lied
zonder woorden
te zingen in een
totale expressie
van lichaamstaal
waarbij de
klinker O als
leidraad voor de
melodie is genomen
omdat het een uiterst
gave klinker is die zich
ook makkelijk voegt
in samenzang en echo's
medeklinkers vullen vaak
bij toeval een nog lege
plaats alsof het zo
was voorbereid in de
mooiste optimalisering
van kwaliteit
het applaus
was warm en
bezield uitbundig
recht uit het hart
met open handen
en glanzende ogen
zo zonder woorden
In Conditie
ik had me
de kleine vrijwel
onzichtbare
storingen in de
soepele motoriek
eigen gemaakt
oorzaak, bron en
eventuele remedie
veel mensen
beschouwen het
kleine ongemak als
zelf niet te verhelpen
het tegendeel blijkt
waar te zijn maar
enige kennis van
eigen lichaam voeding
en beweging is wel nodig om
het lijf in conditie te houden
Het kleine volkje
ze zijn langzaam
zichtbaar geworden
het kleine volkje van
snorren baarden
en puntmutsen
incidenteel waren
er al meldingen dat ze
gezien waren aan de
randen van het
menselijk waarnemen
in de bijna stilstaande
tijd tussen waken en
slapen daar waar gapen
de voorbodes zijn van
een andere realiteit
niemand had er ooit
een gesproken en
er is ook weinig bekend
uit een heel ver verleden
niets op schrift of tastbaars
bollebozen hadden al
uitgedokterd dat bij het
ontbreken bij de jeugd aan
altruïstische voorbeelden
door frequent schermgebruik
zij zelf de hype aan
voorlevers hebben opgezet
en body gegeven om zo
toch hun leeftijdgenoten in
de tijd ruggensteun te geven
Die ogenclaim
je keek
mij aan ik
stond perplex
je ogen braken
mij niet maar
slaan mij diep
onderzoekend gade
ik hoorde het zacht
fysiek geluid van
vele stemmen
ver onder de huid
die wachtend bij
corona horen met
hoge koorts
jij hebt mij nooit meer
losgelaten altijd was
er die ogenclaim
als lief behoed-
en zorgzaam tegen
alle gevaar want corona
bleek geen droom
Een echte biotoop
ik wist de
wolken klein
te krijgen door
ze met warme
zonnestralen
te beschijnen
tot het strakste
blauw nog nieuw
van de intense kou
tevoorschijn kwam
zonder enige
belemmering
deed de zon haar
ding gaf energie en
licht aan de aarde
daar waar wij
al generaties lang
wonen omringd
door leven in een
eigen biotoop
steeds gaat het ieder
jaar wat minder
maar gelukkig
gloort er nog hoop in
soortenvernieuwing
Porselein
in haar ogen
las ik de
voorzichtigheid
die ik ook opmerkte
in haar lach
geen structurele
remming maar
door de tijd
verkregen inzicht
en wijsheid
die in vertrouwen
zijn fundamenten
had en waarop
hun werkelijkheid
was gebouwd
er is niets geknakt
alleen de ontvangst-
ruimte is wat uitgebreid
ook daar regeert de
moeder van het porselein
Sneeuw en ijs
ik ben de trap
opgelopen
nog brengen de
bekende geluiden
mij boven
het zuchten
en kraken
hijgen om
weer bij adem
te raken
nog altijd
wenkt boven
de overloop
met zijn heerlijk
tuinuitzicht op
het water van
de poldersloot
waar seizoenen
zich herhalen en
zomers soms falen
in het voldoen
aan het menselijk
verwachten want
het weer kiest
zijn eigen gezicht
uit de veelheid van
menselijke gedachten
het lijf wordt niet echt
bruin in een vakantie
met sneeuw en ijs
Stukjes schepping blauw
ik zag
je ogen
twinkelen
kijken naar je
friemelende
vingers in de
half open bak
die in onbekend
overleg stilte
tot creatie wilden
brengen waarbij
het kunstwerk
voor zichzelf
zal gaan spreken
nog was er volop
geluid in de half
omrande ruimte
gevuld met een
veelheid van
allerlei geluiden
van buiten
naar binnen
gehaald door
haar handen
waarvan de bron
buiten bleef en
binnen formeerde
zich zo minder chaos
omdat de fluctuaties
harmonischer in
elkaar leken op
te gaan in plaats
van elkaar
te contrasteren
in versterken
om zo te
ontsnappen
aan de dwingende
grillen van de
decibelkillers en
zoekend naar de
akkoorden harmonie
die extremen in hun
overheersende rol
decimeren en hun
matrix hebben in de
betere toonsoorten
met witte wolken en
stukjes schepping blauw
de twinkel was
uit haar ogen verdwenen
vingers stil beneden in
adembenemende stilte
net als alle verf bij elkaar wit is
is geluid samen stil
Eindelijk samen en toch
weer tochtte
de infofilm
warm tegen
mijn huid
het voelde als
inbreuk ondanks
het feit dat de
aankondiging
en het feit dat
wij ons konden
uitzetten om
later te updaten
vaak bleef ieder
stand=bye
de overheden
stimuleerden
wel de vinger
op de pols
want weten
is ook vaak
fouten voorkomen
die nadelig zijn
voor de hele
gemeenschap
een prettige groep
gelijkgestemden
in een bijdetijdse
maatschappij met
een summum
aan inspraak maar
het aantal
gecommitteerden
nam helaas snel af
de laatsten groeven
zelfs in samen
hun eigen graf
Die dreiging
ik heb
witte wolken
begraven omdat
hun schaduwen
nog teveel licht
wegnamen
het was een
kleine moeite
om het licht ook
nog te doven
de gordijnen
waren al gesloten
ook waren wij
op waterrantsoen
regen was een
feest als je door
de eerste kou bent
heen geweest
niet meer gevangen
door de frisse plens
die altijd een volle rol
met dromen naar
beneden gutst zo dat
de fantasieën zijn geblust
want het flitst weer
aan de onderkant
van de verre horizon
gelukkig heeft geluid
al eerder afstand van
die dreiging genomen
de gnomen gaan
gewoon dag en
nacht door met
de totale vernietiging
van al wat leeft en nog
ziel en adem heeft
Oorlog gruwelen
de gruwel oorlog
heeft veel niet
gekende gevoelens
en componenten
een fotograaf wint
de hoofdprijs
met het laten zien
van persoonlijke ellende
zichtbaar en invoelbaar
is het intense verdriet
Het wanhopige alleen zijn
de teloorgang van leven
in honger en dorst
het gebrek aan
warmte liefde zonder
vertrouwen alleen zijn
in een chaoswereld
waar de medemens
niet meer omkijkt en
voor eigen leven loopt
diep angst hebben
en doodsbang zijn voor
al het vreemde dat je
plotseling overkomt
de vlucht naar de hitte
van de grote brand
waarbij het gillen als
bluswater lijkt te werken
in een totaal ontbreken
van enig perspectief waar
leven is gestolen behalve
in wat diepe holen
die gruwels zijn op gezicht
en lijf in pijn geschreven
als totale verminking van
een ooit gezond leven
Vlinders
het duikt
in kleur
voor me uit
schots en
scheef
als een
van de start
al licht
aangeschoten
schaatsster
loom wiegelend
en de stevige
koude bries
van de zee
kreeg zij mee
langs hoge
duinen is het
heerlijk struinen
met opgestreken
vleugels in ornaat
alarm altijd
vol paraat
want de vraat
van de meeuwen
is ongekend in
hap slik weg en
je bent er geweest
in de zandbak
beneden is
het altijd feest
Voelbare liefde
ik heb mijn
woorden
beschilderd
met allerhande
natuurkleurige
seizoen vaste
stemmingsbeelden
die horen bij
de woorden
die aan de muur
de tijd van het
jaar illustratief
volgend zijn
opgehangen
in de grote kamer
staan vele tafels
met kleine metalen
en fijntjes blinkende
met de hand
geslepen glazen
snuisterijen die
het licht naar
alle richtingen
weerkaatsen en
in regenbogen
spreken die zichtbaar
warmte en voelbare
liefde geven
Verfijnen in contrast
zacht warm en
roze is de huid
van je gezicht
die zich voegt
naar de vingers
van mijn hand
altijd al een
vruchtbaar
deel van de
speciale
verzorging
van de vrouw
het zijn de lessen
die zij erven
van hun moeders
tekenen met licht
en schaduw
aanzetten met
kleur en
verfijnen in
contrast dus
zoeken naar
karakter dat
in schoonheid
bij je past en
tevens je talenten
accentueert
tot een meer
dan sprankelend
harmonisch geheel
waarbij de lach
het dankbaarste
compliment is
dat jij je moeder
ooit nog zal
kunnen maken
Bindt plastic ons
wij waren
te hebberig in
het verdienmodel
kregen te weinig
kwaliteit en werden
bedrogen en belogen
op grote schaal
zelfs in de farmacie
die winst op nummer
een zette en de testen
in het werkzaam zijn
en de kosten baten
verhouding waren
verre van correct
evenals de juiste
zorg en medicatie voor
de steeds grotere
groepen ouderen
personeelsgebrek
laat de mensen in
de kou staan en wij
hebben het allemaal
laten gebeuren en
willens en wetend
toegestaan zonder
commentaar of
vangnet en verbetering
op kort termijn
de plastic rommel
zal dan hopelijk
uit onze lichamen
verdwenen zijn
anders kan crematie
nooit een schone
oplossing zijn
Jouw bijzondere stem
ik had niets
met ogen maar toen
ik jouw stem hoorde
boog ik nog verder
naar voren om
dat geluid te horen
nog verstond ik
geen woord maar
de melodie die
uit jouw mond
parelde glansde
hoorbare schoonheid
in een bijzonder
aantrekkelijk ritme
dat ons bleef bloeien
en van binnen ontroerde
door de diepste emoties
die wij kenden
nog nooit
zijn wij zo diep
door gedeelde
gevoelens geraakt
in jouw allermooiste
en liefste stukje hemel
Nu vuurvliegt led
ik heb eindelijk
de taal van de
vuurvliegen
kunnen
ontcijferen
uit oplichtende
accenten en
hoge frequenties
van het knipperen
en kleurveranderen
de teksten kunnen
ontleden waarbij
de woorden vaak
onderbelicht zijn
in de groeiende
reclame en media
voeg daarbij de
aandacht van
exterieur en
maatschappij
en de dwang om
verbintenissen
aan te gaan
dan zit je al bijna
aan het ultieme
bevattingsvermogen
van de gemiddelde
mens en die druk
neemt alleen maar
toe vroeger was het
koel en koud neonlicht
nu vuurvliegt led
Groepsdynamiek
zacht en warm
draaiden sjaals
langs baby's huidje
met in de geboortekamer
nog de combinatie
van geur en muziek
sensationeel waren
de ontwikkelingen
geweest in het
gedrag en het
reageren van de
kleine pukken
zij maken in een
soort community
singing een speels
roezemoezig geluid
dat als communicatie
kan worden aangeduid
in een elkaar
wederzijds begrijpen
en beantwoorden
in een groeps-
dynamiek zelfs met regie
en leidinggevenden
er is al een begin van
discussie geweest
over de rangen en
standen in de
groeiende organisatie
en een evt vergoeding
De basisschool
de klas was binnen
roezemoesde
zachtaardig in
golven met een
verdwaalde lach
en een luide
verschrikte hik
de koppies klein
ogen alert en
nieuwsgierig
tussen het wit
vele kleuren
een memorabel
beginnerstijdstip
tevens is afscheid
van anderen zoals huis
en thuis nu naar
de basisschool
die van oudere
broers en zusjes
al heel bekend is
uren vliegen
voorbij in bekend
en onbekend gebied
met zijn moeilijke
regels de onbekende
pauzebel en dan de lach
vrij het scherm is voor mij
Nachtbraker
het is merkwaardig
hoe slim en gluiperig
de dag naar nacht
verandert door zich
donker te kleuren
terwijl de uren
dezelfde value houden
ik ben lang meegegaan
vroeger opgestaan
eerder naar bed gegaan
maar ik kwam mezelf
weer uitgeslapen tegen
heb de strijd opgegeven
zit nu aan koffie en brood
voor anderen lijkt
dit een veeg teken
maar ik voel me eindelijk
bevrijd uit het roestend
keurslijf van logisch en
gewoon doen dat anderen
nog braaf dragen zonder vragen
Verslavend natte dromen
en ja hoor tis
weer dinsdag
een geweldige dag
om te beginnen..
en zeker zoals nu
midden in de zomer
na een verdwenen lente
die nog moet komen..
waar we altijd
over hebben lopen
dromen zelfs in ons
slaapdronken zijn
rijkdom is dat..
en buiten wachten
de stilstaande files
tot jij instapt
om dan het landschap
in beweging voorbij te laten
razen naar jouw plaats
van bestemming..
waar jij weer circulair
met water aan de gang gaat..
ter verspilling van de overvloed..
de mannen laten je gaan
want ze weten
dat jij die baan hebt
zo lang gods water
over de droge akkers loopt
naar het benedenste landschap
dat al te vaak verzopen is
en nu eindelijk de
verplichte zwemdiploma's
in de lessen heeft opgenomen
geen verificatie ze lagen thuis
ze zijn dus voor de golven
uit gezwommen op weg
naar een eind dat
nooit zal komen
in uiterst verslavende
eeuwig durende natte dromen
Oorzakelijk
waar licht
zon spiegelt
heeft horizon
een warm
perspectief
zoals de buit
en de dief die
toch niet altijd
oorzakelijk
gebonden zijn
dat vraagt om
onafhankelijk
onderzoek
door derden
anders gaat
het spreekwoord
waar twee honden
vechten om een
been gaat een ander
er ras mee heen niet op
Een kleine reverence
ik hoorde een
zachte melodieuze
stem zingen in
het trappenhuis vaak
waren er kinderen
aan het spelen
bij slecht weer
en geen onvertogen
woord daar letten
de moeders wel op
de meisjesstemmen
gingen klaar en
zuiver soepel met
de trappen omhoog
in een mij
onbekende
en toch warm
melodische taal
met arabische
kanttekeningen
in een fluitsegment
ik zag een aanzet
hoorde een bonk
en gil ik holde naar
boven waar zij op
een trede met een
grote bult op het
voorhoofd wachtend
op tranen van schrik
in plaats van applaus
een kleine lieve reverence
en een handkus
alles is goed afgelopen
ook de nachtwake na
de val..zij zal nooit meer
deze struikeling maken
Onze lichaamstaal
ik heb mijn
hele leven
naar mensen
gekeken hun
bewegen en
communiceren
natuurlijk is
lichaamstaal
de ideale docent
als je maar de
specifieke zaken
juist categoriseert
de sport
onderscheidt
zich vanuit andere
diciplines richt zich
op prestaties en bindt
zo publiek en geld
charme en
personality
is meegenomen
in bewondering voor
inzet en expressie
als rolmodel
Opgroeiend
ik zag de kleine
reageren toen ik heel
voorzichtig haar
handje aanraakte
maar zij hield af en
ik wist waarom het
was mijn aftershave
die zij rook
en wie weet de
eerste keer in
een mogelijk
lange reeks
nieuwe sterkere
en andere geuren
nog even een
andere toon
wat innemende
woorden en een
zo mogelijk een
lieve zachte blik
als markeringspunt
in een steeds groter
en uitgebreider scala
van kleuren geuren
tal van emoties in het
uiterst spannende spel
van fysieke groei en
geestelijk ontwikkeling
Uitbundig leven
jij hebt
het gezicht
van vele
attractieve
vrouwen en een
lach om te stelen
laat in je
ogen af en toe
een blik zien
die ooit het
hardste staal
heeft gebogen
en jij hebt
juist daar
waar de cirkel
volmaakt rond
lijkt je atractiviteit
vergaard
waar jij ook
verschijnt spreekt
lichaamstaal een
open uitnodiging
is jouw bewegen een
intiem welkom heten
om het eeuwig
durend feest van
uitbundig leven
met iedereen
intens mee
te beleven
Ziel gevend
zacht zijn
mijn woorden
die liefelijke
taferelen
kleur geven
in soms
monumentale
composities
vaak het doek
rakend en onbewust
ziel gevend met
gedurfd openen
daarbij het hart
toucherend
gelukkig zonder
schade en pijn
waar dan het lieve
mij wordt aangeprezen
en ik door die lift
een stukje meer
wordt verheven
met mijn lach die
dan komt van
diep binnenuit
waar ik de buit
van hard werken
en niet aflatende
goedgunstigheid
als mijn kleine
schat heb opgepot
zo zuinig ben
ik nu daar op
De mooiste dromen
jij hebt
de paden
voor mij
heel subtiel
geeffend met
alle creativiteit
die jij bezat
zoals de knipoog
als blijk van
elkaar verstaan
in lieve emoties
die snel
doorgroeien
naar stevige
fundamenten
waarop onze
relatie ooit zal
kunnen staan
ook mijn hand
heb ik jou als
steun gegeven
en de vingers
hebben met
elkaar het
oude spel van
verkennen
gespeeld in
nemen en
geven om
de regels te
formeren
die aan beide
zijden emoties
laten zien
in voelen
en harmonie
wij hebben
daarvoor alle
tijd genomen
om ook
samen dromend
de mooiste
en liefste dingen
uit onze toekomst
te laten komen
Rood witte kruizen
ik heb
ze gehoord
zoals ieder jaar
de stemmen in
het ruizen
van de wind
waar rood-
witte kruizen
de toon geven
van hen die door
de oorlog niet
meer leven
en waar wij
nu langs
hun symetrie
wandelen
het is ook
ooit hun aarde
geweest voordat
zij in bloed
zweet en tranen
de geest gaven
voor god en
vaderland
nu loop ik
hier om mijn
geheugen op
te frissen en te
zoeken naar
de reden waarom
ik leef want ik
heb mijn naam
nog niet
gevonden
ben nog met
hen verbonden
omdat ik leef
en hun pijn en
weg naar de dood
nooit meer vergeet
Fysieke beperkingen
ik mantelzorg
haar artrose van
armen en schouders
en let attent op
haar angina pectoris
ondanks alles
lukt leven nog met
regelmatig inschikken
en lieve dingen die
nog tijd en rust geven
er zijn zaken die
veel dieper gaan
ingrijpen in een
maatschappelijk
bestaan en positie
fysieke beperkingen
laten geen inspanning toe
samenleven zal zich
moeten behelpen kan
zich nooit goed ontwikkelen
belandt op een zijspoor
met mislukte acties
omdat geven en nemen
een goede balans vereisen
wordt er veel ingeleverd
Excellent gezelschap
streelzacht voelt
je fluwelen huid
in het nog warme
oranje rode
avondlicht
je ogen helderen
dit schitterend
moment met een
sprankelende glans
die van binnen uit
gevoed wordt
door liefde in geel
en rode vlammen
die dansen in een
bedje vurig blauw
dat al is klaargelegd
en voor excellent
gezelschap een
tikkeltje hoger
zal worden gezet
Verstolen knipoog
ik zag
haar staan
in een shot van
glanzend
witte tanden
waar zij de shine
van schoonheid
aan zou geven
haar spiegels
zijn omkransd
met allerlei
soorten penselen
borsteltjes en
tal van andere
functionele
werktuigjes
die op haar
knap gezicht
een nog
hemelsere
lach en
verstolen
knipoog
achter laten
Hemelen
ik voelde
licht frisse tocht
die mijn warme
lijf zacht streelde
zag gordijnen
golven op de
langzaam wakker
wordende wind
ik kende
de komende
rituelen
eigenlijk alles
wat daar
bedacht was
en wat wij
van plan waren
ja het
overwinnen
van fysieke
beperkingen
door intimiteit
liefde en geduld
in een te leren
totale overgave
wij wisten
van geven
en nemen
stukjes van jezelf
kwijtraken in
andere standpunten
eigen meningen
totaal herzien
ja wij hadden
perspectief
en konden zo uit
de echo's
van de inktzwarte
put langzaam
ontsnappen
zonder te hemelen
De remmen los
haar ogen
dansten te snel
verloren hun
fixatie als op een
innerlijk bevel
ik zag dat
de rust nabij was
want haar kleine
overwinningslach
had iets opmerkelijks
dat haar rust had
gebracht wij hebben
later onze ontmoeting
tegen het licht gehouden
jouw rust tekent groen
de enige kans tot
verbinden met een
alles of niets protocol
en dus begroeten
en dan de remmen los
in totale liefdesemotie
vergaten wij zelfs de
dorpsklok kwamen zo
het uur tekort dat bij
ons was ontploft
Een trio cardiologen
het trio heeft
mijn stukjes leven gestolen
en ze geleefd zoals ik met
de mij toegemeten tijd
zou willen doen
hartfalen..
functie linker gedeelte hart 25%
met die 25 procent moet het hele lichaam
op een fraaie manier onderhouden worden
met door mij gekozen oefeningen uit
het bewegingsarsenaal
de woede daarover
heeft langzaam gestalte
gekregen in nog niet
uitgewerkte boosheid
en pure agressie
over de uitspraken
van het trio cardiologen
die daarmee mijn leven
niet vriendelijk en zeker
niet gepast uittekenden
en mij met hun diagnose
totaal in de wielen reden
u kunt ieder moment overlijden
zonder dat wij iets voor u
kunnen doen dan de pillen
u bent uitbehandeld
als er iets is kunt u bellen
en vooral thuis alvast
voorbereiden en de zaken
daar soepel regelen
wat ik kan en nog mag doen
in ieder geval geen cardio oefening
met steeds meer inspanning.
goed zorgen voor de thuisblijvers en
ik was toen rond van 70 naar 80 jaar
het leven proberen te leven
zoals dat wordt voorgeleefd
samen de veranderingen aangaan
met de eigenaardigheden
van het ouder worden
minder concentratie,
vergeetachtig niet altijd even alert..
en zij noemden dat al beginnende dementie
en ik vond het niet passend bij mijn leeftijd..
en niet om mij nu al dat aan te rekenen
dat soort onkunde en pesterijen
brengt medemensen tot twijfel en wanhoop
juist een verzorging op gelijk niveau
zou een waardige passering zijn
van deze al zo moeilijke leeftijdsfase
Familie trekken
de genetische tekens
en herkenpunten
zijn verdwenen in
de aandachtseeuw
waarbij het bekende
gelaat in tal van
andere modificaties
in plaats van de
bekende familie
trekken is gekomen
in de race om de
meeste volgers en
influencers jaren
geleden heeft de
huidtatoeage een
geweldige vlucht
genomen daarom
is men begonnen
aan het veranderen
van vaste plaatsen
oren, neus en andere
oppervlakten krijgen
versieringen zonder
dat de functies daaronder
te lijden hebben ook
de voor en nazorg
wordt medisch begeleid
omdat fouten nauwelijks
te herstellen zijn en de
ingrepen te duur worden
Aanspreekbaar
nog heeft zij
dat schuchtere
het plotselinge
groeien naar
verblindend
bloeien in
een richting
die lichtvoetig
over problemen
tippelt en toch
adviezen geeft
die het leven op een
sprankelende manier
aanspreekbaar maakt
haar lach en ogen
verwelkomen jou
maken je woorden
lichter in hun vlucht
naar waarheid en
sterken jou naar
gedeelde eerlijkheid
Zijn regendromen
ik zag de wind
zijn regendromen
tegen de couperamen
leeg gooien
het geluid verhoogde
de warme intimiteit
van het drúkke
treingebeuren
dat in uniform zijn
rust leek te vinden
wel neemt het respect
voor de medemens
bij een aantal
pasagiers af en de
redelijke norm wordt
al snel overschreden
tolerantie uit een goed
stel normen en waarden
is nodig voor soepel
omgaan met elkaar
In blond passeren
je verraste mij in
blond passeren
zelfs je paardenstaart
heb ik niet goed
kunnen signaleren
omdat er zoveel
lege dagen in zaten
zonder taal of teken
met slechts de schaduw
van liefde die er ooit was
ik was beduusd
onverwacht zoveel
jou te ontmoeten terwijl
mij negeren gangbaar was
toch lijkt het rood
van de loper weer
zichtbaar in de verte
en gelukkig is de
hoopgevende horizon
nooit bij mij totaal
uit zicht geweest
Kleine pigmentjes
ik zag aan
het reikhalzen
van de hoofden
dat jij binnen
was gekomen
voelde al snel
de warmte die
jou omringde die
jij uitstraalde
de bühne
lichtte al op
voordat jij haar
betrad en de
muziek had
zijn eigen wijs al
aan jou aangepast
in een plezierig
golvende lach
die de zaal
voorzichtig
verkende zonder
dissonanten
tegen te komen
in de dromen die
wij samen nieuw
leven in blazen om
onze spirit te kleuren
met kleine
pigmentjes
intens leven
waarbij de dood in
scharlaken rood
zijn pauselijke groet
gaf met een volle
aflaat voor een wel
besteed leven
Oaus en Pasen
in geschreeuw
gegrom van onmacht
en pure agressie
kwamen de scherpste
kanten van het lang kort
gehouden volk in
erupties naar boven
naar de afleider die
als mikpunt en oorzaak
door de stad werd
gevoerd met een
doornen kroon
en het kruis waar aan
hij later opgehangen is
nog lijken wij humaner
maar in essentie is er
niets veranderd in de
afgelopen eeuwen in de
relatie winnaar en verliezer
slachtoffer en machthebber
die beiden vrede aanbieden
de dood lost niets op
in de machtsverhouding
alleen de poppetjes
veranderen de agressie
die is gebleven al die jaren
de kloof zo diep en
vrijwel onoverbrugbaar
Omhelzen
ik heb ze
gelukkig ontmoet
mensen die groeten
met heel hun hart
waarvan de armen
en handen je
warm omhelzen
zo dat je kunt
zwelgen in het heerlijk
medemenselijk gevoel
en jij je weer
even verbonden
kunt voelen zonder de
gebruikelijke rituelen
die langzamerhand
de overhand lijken
te hebben gekregen
in een geformaliseerd
mogen maar steeds
regelmatiger lijkt
te worden vergeten
Pasen aan de hemel
jij was
gewoon
komen
aanwaaien
een lichtend
straaltje vlakbij
hoofd en schouder
als je goed keek
zag je er niets van
maar de vorm werd
wel steeds duidelijker
evenals het geluid
van zijn aanwezige
vluchtigheid
was ontroerend
in een samen
met zijn geluid
ging aan en uit
in een prettig
en vertrouwd
aanvoelen
hij was verdwenen
voordat je het wist
en ja je miste hem
hij gaf goede raad
op problemen hoe
hij daaraan komt is
onbekend en vaag
ik heb hem geen vragen
gesteld bang om hem
kwijt te raken met mijn
opdringerigheid en zo
kwamen we op een
dagdeel samen overleg
en dan ieder zijn gang
er is vroeger geloofd
in een engelbewaarder
de gelijkenissen uit de
literatuur waren frappant
en gelijkluidend met
mijn ervaringen met hem
heerlijk al een stukje hemel
Zalig pasen
zij waren
ieder apart
naar het graf
gekomen om
zijn gezicht en
lichaam te
verschonen met
witte doeken
de tombe en
rotsruimte van
de hof van Eeden
voelde al zijn
aanwezigheid in
zijn geschonden huid
de vrouwen wisten dat
hij er tijdelijk zou zijn
de heroiek van lijden
en dood en de
voorspelling van het
feest der verrijzenis
met zijn werknet
van naastenliefde
dat door de vrouwen
en apostelen in het
rad van christelijke
naastenliefde zullen
worden worden
uitgedragen ter
kerstening van
de hele wereld
met kerken en de
kleine lieve kapelletjes
Cyclisch
waar is mijn stad
met haar kloppend
warme hart dat
overslaat en met
pulserende energie
de avond en nacht
extra pracht geeft
zeker als de meiden
losbollig en hooggehakt
op pad gaan dan
dan voel ik het losse
gruizelsteen eroderen
zie in ongebruikte tijd
het opgesloten onkruid
razendsnel opschieten
omdat het vrij wil zijn
uitschieter wil worden
in plaats van doodgetrapt
te worden door de
levensgevaarlijke hak
en dan met resten vuil
weggekieperd te worden
om terecht te komen
in het verwerkcircuit en
dan wie weet nog wel ooit
een van die losbollen ziet
Opren dates
de sfeer was
verwachtingsvol
gespannen
licht en donker
gemixt met
een warme
terughoudenheid
die privacy bood
en toch een open
kijk gaf op de
mensen die
binnen waren
als snel vormen
zich kringen van
gelijkgestemden
door begroetingen
en groepsbekende
omgangsrituelen
als de gekleurde
borrels verschijnen
zie je de eerste
koppels alleen of
samen verdwijnen
de sfeer dik in
men wordt vrijer
en amicaler af en toe
verheft zich een stem
klinkt een lach boven
alles uit en de eersten
hebben elkaar al vast
dansklaar terwijl de
veegploeg zich opmaakt
om de kapotte stukken
van de relaties snel op
te vegen want het leven
gaat ondanks alles door
Een eigen afrodisiacum
zacht en warm
klonk het bekende
wees welkom
boven alle
geluiden uit
niet overheersend
duidelijk maar met
een donkere toon
die voor mannen heel
verleidelijk was
en voor vrouwen een
eigen afrodisiacum had
dat ook in het herkennen
een subtiel belangrijke
verbindingsrol speelt
zo ook de gedempte
verlichting en de
leeftemperatuur
die aimabel benadert
en prettig aanvoelt
zij maken joyeus
vol entree zonder
enige drempelvrees
en bespelen zo de volle
zaal van het etablissement
Fatbike
samen zien wij
de toekomst terwijl
bloed met tranen
langs je gezicht loopt
en ik jou in mijn armen
houd vlak na de crash
je rilde keek me aan
had het koud in de
nashock en ik praatte
zacht om jou bij de
les te houden in
geruststellen
jou niet te laten
wegzakken dat zou
nog meer problemen
geven ondertussen
werd het remspoor
van de fatbike gemeten
het verhaal genoteerd
van een zwaar ongeluk
met ernstig letsel
aan hoofd en gezicht
en nu gestabiliseerd tot
de ambulance arriveert
de politie de nodige
info heeft opgenomen
van het nog bij kennis
zijnde jonge slachtoffer
die al aan het infuus ligt
wegens bloedverlies
het zoveelste slachtoffer
en hoeveel zullen nog
hun jeugddromen missen
en voor het leven getekend zijn
gehandicapt en dat voor
hun hele bestaan
Vrij oogcontact
een flitsje
vrij oogcontact
bracht een
grijze hemel
het gewenste
gouden randje
heel even
stond de deur
van je geest
open voor een
drempelloos bezoek
en een warme hand
ik was al heel
tevreden in een
land vol beperkingen
waar controles de mens
leert leven en bestaan
zoals de overheid dat wenst
De lustgeleiding
ik ontdekte pas
jouw zachtheid
toen mijn afstand
door het raken
jou opwond in
het zachte tasten
naar jouw gevoelige
zenuweinden
in de wil je totaal
over te geven
zonder nog een
eigen stukje prive
dat jij in jouw lach
hebt verstopt in je
uiterst gevoelige
mond met adem
die soms onzichtbaar
ruikt naar zoute drop
daar is ervaren
delen en geven
en wordt nemen
vermalen omdat jij
eindeloos ver- en
door-wilt gaan
waar electra
al is gestopt
door kortsluiting
en de synapsen
de lustgeleiding
hormonaal
hebben moeten
over nemen
is het hoogtepunt
in liefde gesmoord
hebben wij ons
samengeraapt
nog ontbreken er
meerdere essenties
maar er is op formidabele
wijze gescoord
Vurige geestdrift
ijskoude angst
kleurt de vurige
geestdrift die
mijn hart door
poetische spirit
doet laaien in
vlammen die
van binnen
verterend branden
het komt uit
het culturele
doorgeefluik
dat het internet
aan het universum
geschonken heeft
want dat venster
is dag en nacht
hel verlicht
voor hen
die zich verloren
voelen zonder
klankbord en echo's
die hun angsten
in de onbekende
eindeloze ruimte
oplossend
laten verdwijnen
toch licht het venster
af en toe op tijdens
het voorlezen van
van onjuist gestuurde
brieven zij gaan met
kou en angst retour als
wanhoopsflits bevestigen
zo mijn bestaan en
kan ik eindelijk afsluiten
Omkijken
er waren altijd
mensen die na het
passeren nog
heimelijk even
omkeken ja
speciaal naar jou
zo waren zij
onder de indruk
van jouw verschijnen
waarin alles wat de
natuur in voorraad
had klopte en de som
van alle delen toch
meer bleek te zijn
dan het optellen alleen
dus jouw neusje in de
lucht telde mee en
niet dat arrogante
je straalde en dat
voelde ook het plaatje
om je heen dat jij in
affiniteit aangetrokken
had in begeleiding
fans in hart en ziel
zo stillevend dat zelfs
de wind je krullen te
rusten legden op de
meest charmante wijze
en hoe jouw lach je
stappen begeleidden
op de elegantste
manier om met jou
te dansen na een
uitnodigende rust
met als begin een
openende kus
Deze compositie
jij wist als
geen ander
lijnen kleuren
en contrasten
samen te voegen
met hun schaduwen
zo dat zij in een
oogopslag de ander
totaal van stuk konden
brengen door het
subtiele samenspel
waarvan jij als
kunstenares
de regie hebt met
twee uitgangspunten
waarvan basic en
sprekend verbinden
voor zichzelf spreken
eigenlijk had jouw werk
in de lijst der loftuitingen
bovenaan moeten staan
net als jouw regie over
het lijn en kleurenspel
in deze compositie
Als watergeest
ik heb
per ongeluk
wat golfjes
kapot getrapt
mjn voet en ik
wij hoorden
het schuim
slissen en zuigen
tussen mijn
voet en het zand
om sneller het
water te sluiten
om zo nog een
keer extra tegen
mijn voeten
te kunnen stuiten
maar in de maagdelijk
witte afloop bekenden
zij schuld kwamen toch
onverwacht aangebruld
als zee ik moest met ze
mee naar de grote plas
waarvan niemand wist
waar die ongeveer was
ja wel ooit geweest
als watergeest op zoek
naar ziel om snel te
ontsnappen met graag
een dragende kiel tegen
de vierentwintig uur
universeel verzamelde
zwaartekracht
Een eindeloos feest
we zagen in elkaars
ogen de kleuren
weerkaatsen van
bloemen die bloeiden
waarvan het blad
groen en nog ongerept
bijna de lente voorbij
was op weg naar het
mooiste van zomer
jij danste om
en voorbij
pirouettes op rij
bedwelmd door
lijnen narcissen
hun kleur en geur
mogen wij ook dit jaar
net als voorafgaande
jaren echt niet missen
bloemen geplukt
de bollen gerooid
uit de kaarsrechte vorens
gedroogd en keurig
door vaardige handen
met liefde gepeld
de wereld met hun
genen rondgeweest
in een eindeloos feest
Zij bewoonde haar stilte
in tal van variaties
zij die haar tijdens een sferisch
contact mochten ontmoeten
spraken van een warm en
weldadige inzichtgevende
zelfontmoeting in de structuur
van het universum en aarde
niet aan de hand genomen
maar zelf ontdekkend door
de ziel en essentie te raken
en vooral te ervaren zonder
de aardse fysieke beperkingen
natuurlijk is daar uittreding voor
nodig tot een bepaalde mate
in die marge is ook
meegenomen de
voorbereiding die
niet alleen fysiek maar
ook geestelijke componenten
bevat om zo breed mogelijk
gefundeerd aan het werk te gaan
Een magische lach
ik voelde en wist
dat jij mij aan
het inpalmen was
niet opzichtig
maar met geduld en
een lief raffinement
dat op dit terrein
van markant belang
is gebleken want
jij bent die streken
nooit vergeten in
samen het spelend
ontleden en later
de lieflijke toegiften
die jij altijd nog uit
jouw onuitputtelijke
voorraad toverde met
een magische lach
jij haalde zelfs een
glimlach uit het blok
graniet dat in paniek
trachtte te knipogen
van die sfeer willen
wij samen nog meer
ja eindeloos veel meer
omdat dat het echte
leven is met een
goddelijke portie heerlijke
lieve warme echte
menselijke naastenliefde
Dat lokje
altijd was er
dat wispelturige lokje
springerig midden
op je voorhoofd
wilde nooit op haar
plaats blijven zitten
bij iedere staccato
sprong zij uit de band
moest dan met een
correctieve veeg
weer terug naar
haar geboorteplaats
als jij je betrapt voelde
was er altijd dat
bijna schuldige lachje
over een gewoonte
waar jouw muziek
echt niet onder lijdt
jouw bewegingen
zijn gracieus en in alle
harmonie op elkaar
afgestemd in de
ontspanning waarin
jij optreedt en speelt
Een metamorfose
ze droomde
zich rimpelvrij
blij met de bij
die tegen haar
zoemde laat
eens een
metamorfose
doen en toen
stoven alle
eendjes het
water in
terwijl de
echte oudjes
hun brood
roofden en zij
was blij danste
zich vrij van
alle ellende
hij zag haar
honing en
waande zich al
gekroond koning
in een vrije
maatschappij
met gebonden en
gekozen normen
en waarden
eigen huis en
ruime tuin voor
de uit en invlieg
met een bankje
vol herinnering en
de eendjes van toen
Zonder uitschieter
zij keek in de
spiegel lachte
minzaam naar
het stukje glas
ja ze was niet
echt knap
maar het vleugje
onberekenbaar
maakte haar
buitengewoon
interessant en
aantrekkelijk
niet gewoontjes
maar juist dat
aparte kan
van alles een
spannend
avontuur maken
zij kan je tot in
het diepst van
je hart gevoelig
raken en met
behoud van
waardigheid
tot op het bot
fileren en nog
voel ik haar mes
doelgericht langs
mijn mannelijkheid
zonder uitschieter
Beeldschoon
nog hoor ik
de tonen van je
hartstochtelijke stem
zie ik in je ogen de
geestdrift omdat jij
in je hart kunt voelen
wie jij bent
je lijf danst blijdschap
omdat jij echte liefde
hebt gekend en ook
de ogen van die ander
hebben dat bekend
en weten wie jij eigenlijk bent
veelstemmig in
emoties en zelfs
tot in de laagste tonen
van de donkeren klinkt
het nog altijd technisch
zuiver en beeldschoon
Onder de mensen
het kostte mij
wel veel blauwe
plekken meer dan
normaal maar met
bloedverdunners
omdat ik als het ware
naar binnen werd
gedragen in een arena
waar de sfeer met de
tanden bloot was
onbetrouwbare blikken
met een drugsflikkering
echt senang voelde ik
mij zeker niet in publiek
dat niet te temmen was
met een roofdierachtige
berekenbaarheid en een
ongekende aggressie
in hun eigen angsten
en uitspattingen
de meute begon zich
met ruimte te omgeven
breed te ademenen
elleboog en schouders
in de ontvangnorm
als er een struikelt
gaat de rest er stampend
overheen met hun verhitte
gezichten en opgepept ego
en het tikje latente paniek
een vlaag gezang brengt de
menigte iets tot bedaren
de zitplaatsen komen in zicht
het word jij of ik en ik heb even
de dood in de ogen gekeken
geen wedstrijd meer
op het randje balanceren
en hem niet kunnen
smeren dat doe ik
van z'n leven niet meer
De sleutel tot vergeten
we vergelijken
zagen dat hand en
polslijnen elkaars
schaduw raakten op
kleine oneffenheden na
er bleek geen familie
verwantschap te zijn
twee meisjes een
van moeder- en
vaderskant ook in
doen en laten kwamen
zij merkwaardig veel
overeen in leeftijd
scheelden zij een jaar
er waren wel wat
dominante lijnen in
beide lijnen maar die
traden pas later op
de voorgrond in
leven en gedragingen
in de sociale context
toe later ook de secundaire
eigenschappen op elkaar
begonnen te lijken bleek
dat zij elkaars gedachten
konden lezen en ook
het gebeuren in de naaste
toekomst voelden zij aan
zij hadden mij als
opslag gekozen alles
te mogen inzien en weten
maar de sleutel hadden
zij in de spanning van
het moment vergeten aan
mij in bewaring te geven
Heel veel liefde
in rusten en waken
hebben wij al
die jaren in halfslaap
gedroomd met alle ups
en downs wetend dat
enkel nabijheid
relaties doen groeien
wij hebben toch
de risico's genomen
om af en toe ook
van onze liefde
te dromen om er
dan weer op te teren
dat stukje rode draad
zal ons het leven leren
helaas worden onze
handen steeds leger
de tijd is van nature
geen weggever
hebben wij het
toch fout gedaan
hadden wij toch met
eer paar gebedjes
voor plezier moeten gaan
en dan de herinneringen
genoten hebben in de tijd
met glans warmte en heel
veel liefde om te geven.
Een klein schietgebed
waar het verband
tussen oog en hand
nog fijntjes functioneert
blijft een bijna slachtoffer
gelukkig ongedeerd
wat losgeslagen
aangedane
bloemen heb
ik voor het oog weer
keurig in gelid gezet
omgewoelde aarde
met de schep weer
scheppingsbereid
wat licht en luchtig
zaaiklaar neergelegd
ik goochel
met woorden
van hand tot hand
ondertussen worden er
nieuwe ideeën geboren
ze springen uit het
lage struikgewas
zomaar op de weg
het is geluk dat ik
ondanks het goochelen
zo goed heb opgelet
nu natuurlijk nog een
klein schietgebed naar
boven als dank voor
mijn standvastig geloven
Het gele pak
uit het gele pak
puilde zijn massa
zacht rustend op
de beperkingen
die zij oplegden
als zijn motoriek
zich had gekleed
zonder kapstok
zijn stemvolume
deed pijn als de
woorden met een
kleine hoge stem
naar buiten worden
geperst een
indrukwekkend
schouwspel zonder
overigens pompeus
te zijn en met veel
theatermogelijkheden
die pas aan het licht
komen als hij beweegt
zijn pak fluoriseert oranje
als hij het toilet bezoekt
waar dames op staat
de files in de laan toeterden
oorverdovend schreeuwden
vechtend om dichterbij
dit spektakel te geraken om
de beste filmpjes te maken
om deze artiest te zien
niet hard en hoekig
maar spitzegevoelig zacht
alsof hij de balletschool
gelauwerd heeft afgemaakt
evenzo dirigeert hij het
ongeziene orkest
dat een volle bak staande
uit volle borst laat meezingen
als auto's eerbiedig claxonneren..
Palmpasen
ogen vol feest
zacht lief en
innig vroom
waar zijn de
stukjes religie
en emoties
gebleven in
hun binding
met elkaar
groot gezin
en familie
opkomende
jeugdbeweging
jongens en
meisjes
scholen en
flakkerend
kaarslicht
kapelletjes
het magistrale
orgel de grote
paasoptochten
met palmtakken
misdienaars in
feestkleed met
toebehoren en de
verwevenheid
met de corso's
uit het fleurige
voorjaars
assortiment
in de treurige
goede week naar
de verrijzenis
Een beetje genade
soms schuur ik
even aan de hemel
hopend dat ik
opgemerkt word
heel bescheiden
want ik ben nooit
op de voorgrond
of neem zelden het
hoogste woord
alleen omdat ik
me als eenling
wil onderscheiden
in de massa word
ik nooit gehoord
door patsers
schreeuwers en
jongens met een
grote bek
vaak klop ik ook
in stilte zachtjes
aan de hemelpoort
in alle rust weet ik
dat niemand dat
ook hoort toch
word ik ook daar
gesignaleerd een
beetje genade dit keer
Anders dan anders
in verschijningsvorm
op tal van plaatsen
toch weer anders
dan anders ook onder
dezelfde omstandigheden
nee ik heb geen gouden
bloemen om jou te geven
wel mijn met een
gouden glans
gevulde ogen meer
dan 21 karaat echte
liefde direct warm
terugstralend anders
wordt liefde koud
alleen ingepakt door
afstand in de kleur
onbereikbaar kan haar
een korte bloei geven
als de verzorging van hart
tot hart optimaal is dan
wordt groeien bloeien
Vileine spanning
zacht is
je huid in
alle subtiele
rondingen
zij geeft de
oneindige
cirkel haar
zachtheid
kwaliteit
in de vileine
spanning
van raking
in vloeiend
samenkomen
zonder het
brute botsen
van twee
werelden
zou ik in
herbeleven
nogmaals
zoveel van
mezelf geven
dat de pijn
nu nog
schrijnt in
de littekens
die zichtbaar
overblijven
Gesprekjes
het waren
de kleine
gesprekjes
zonder
woorden
en eind
die de
lange dag
verbabbelde
zonder punten
te zetten die
vraten aan
je tijd
en schema
want die
andere
het ega
zat er af en
aardig tussen
met haar
ratelende nooit
stilstaande
eigenwijze
kwebbel
Eindeloos gaaf
het is eindeloos
gaaf om even in
jouw licht te
mogen twinkelen
te glanzen als de
bekende sterren in de
eyesline van succes
als de knipperende
lichten van het
grote heelal
hun bundels richten
en de stralen ons
bereiken met hun
warmende energie
groots is het
dat te voelen en
te weten dat dat in
alle rust en balans
het ervaren is van
de eindeloze ruimte
die het universum vult
Tot kring verwoorden
te snel
ging de bus
langs de
grijze streep
van bleke bekkies
en ogen zonder blik
door te weinig
variatie krijgt het
bewegen een
verkrampt beeld
door de ookal
introverte leefwijze
een veel te kleine
woordenschat door
het mankeren aan
sociale vaardigheden
intussen is de rij
tot kring verworden
de open einden
hebben contact
gemaakt de rij
met een doofstomme
en een dove aan
het andere eind
die nu druk
bezig zijn om op
hun eigen specifieke
manier samen
enthousiast
te communiceren
Met trippelwitte voeten
wij spleten
de draden
sponnen
allerhande kleuren
knoopten met
tijd stukjes
gelegenheid
terwijl de
achtergrond hits
uit reeds lang
verleden jaren
liet horen waarop
door alle generaties
gedanst kon worden
vooral door blond
met trippelwitte
voeten terwijl
de navel al
ondeugend
rondkeek zonder
te knipperen
spontaan welde
creativiteit op
uit diverse
smeltkroezen
van tal van
evennementen op
alle continenten
een mondiale
explosie met fraaie
nieuwe stromingen
die zoveel geestdrift
baarden dat de
wereld te klein was
voor zo iets groots
De tand des tijd
lang heb ik
je gezicht
kunnen lezen
juist de vele
stukjes leven
die zich dan
goed laten zien
want niet alles
wordt in rimpels
vergeten
die groeven
gaan dieper
dan verwacht
ook kunnen zij
de pijnen nog
niet vergeten
komen van
traag herstel of
van genezing is nog
niet helemaal sprake
zoiets vraagt een
specialistische
begeleiding en ze
vragen je de kleren
van je lijf om dat
allemaal op te diepen
is een crime in
herbeleven maar je
bent het dan wel
allemaal kwijt
je vaart weer
op een schoon schip
wij willen liefde en
ook op op zijn tijd een
stuk waardering
dat mag best vaker
als je het mij vraagt
ook de tand des tijd
gaat niet ongemerkt
aan ons voorbij helaas
Het verhaal
nog staan
ze op papier
maar dadelijk
dansen de
woorden in
hun eigen
snelheid
en kleur
vertragen of
versnellen zij
afhankelijk van
de emoties
die zij dragen
en of zij nog
in dezelfde sfeer
kunnen aanhaken
zonder de rode
draad van het
gebeuren uit
het oog te verliezen
of te verdwalen in
een bos waar
alle bomen op
elkaar lijken en er
geen bijzondere zijn
De meteorieten zwermen
jij hebt weer
de stenengloed
speelt met
licht en stukjes
universum
ja daar waar
men zomers
de zon treft is
het een drukte
van belang
in het verre
heelal dat
veelkleurig
licht uit alle
frequenties
weerkaatst met
ook misschien
de geheime nog
niet ontcijferde
verborgen boodschap
ik houd van jou
je te zien in het
tedere oranje rood
van de net ontwaakte
vroege morgen
Liefdes vonkenregen
ik zag je
wist meteen
uit je ogen
je lach te lezen die
warmde in liefdes
eerste lentewind
we liepen
hand in hand
alsof wij dat zelf
hadden uitgevonden
in liefdes kleurige
vonkenregen
samen
dollend door
pure schoonheid
die overrompeld
in onze ogen geen
grenzen kende
wij hebben het
woord verliefd
weer een eigentijdse
inhoud gegeven
waarbij geen woorden
maar daden de inhoud zijn
waarvan de
realiteit hemelsbreed
verschilt met die tot
dan gangbaar was
en ons eigenlijk al
niet meer aansprak
Een pijlsnel verdwijnen
ik dacht je
in mijn
handen te
hebben
uiterst
breekbaar
doorzichtig
kristal
je draaide
warmte in
veelkleurig
verval
in handen
die zichtbaar
waren en
jou koosden
zonder
behoudende grip
wilde je opgooien
terug in je vlucht
nog keek
je om in
een pijlsnel
verdwijnen
om een
keer luid
de schreeuw te
doen van beiden
ik zal je nooit uit het
oog verliezen omdat
jij onderhuids woont
beschut door mijn liezen
Gekleurd
ik ben
weer tegen
zwart
aangelopen
terwijl ik
wit open hield
de doorstroom
van kleuren
is gestopt
omdat wit
en zwart
geen
echte
kleuren
zijn
zwart is
een
reflectie
en wit is
de kleur
van alle
kleuren
samen in
wit licht
Gods wens
het enige
foutje in de
schepping
was de mens
gods wens
om de wereld
in snelle
ontwikkeling
een boost
te geven
was het goed
beter best
principe
waarbij geld
en macht
wederzijds
uitwisselbaar
zijn goedkeuring
kreeg in deze
wedijverwereld
er is alleen plaats
voor het beste ego
en samen is
onbestaanbaar
omdat de dood
scheidsrechter
is geworden in de
strijd tussen
de massa en de
allerbeste eenling
Opgewonden blaadjes
wij hopten van
bloem tot bloem
lieten hun mooie
harten leeglopen in
zoet bedwelmende
geuren en kleuren
wij dronken
schoonheid in
werden samen
een in zinnen zo dat
opgwonden blaadjes
geexalteerd wuifden
in het voorjaarsfestijn
dat wij deze dagen
vierden met de wind
die onze namen riep voor
een kleine presentatie
met bijen en vliegen
waarbij extra
stuifmeel werd
beloofd voor mooie
vruchten met een
smakelijke kleurstelling
om meteen in te bijten
De toekomst?
wij schrokken
niet meer als de
sirenes loeiden en
lege straten de echo's
keihard weerkaatsten
waar zwart en
legergroen de stad
stukje bij beetje liet
verdwijnen door
drones en ander tuig
de oorlogsdreiging
bracht tal van nieuwe
technische snufjes
als bijvangst van
andere ontwikkelingen
waar leven en bewegen
onzichtbaar is voor
de vijand worden lucht
water en straling de
transporteurs logistiek
beveiliging en
cybernetica hebben
een grote vlucht
genomen voor sport
en recreatie was geen tijd
socio- en psychologen
hadden internet om hun
sociale en onderwijs
boodschappen aan
de man te brengen
als medicatie
werden tal van drugs
gebruikt die ook in het
leger gangbaar waren dus
een gedrogeerde maatschappij
De pakezel
ik hoorde weer
de kleine gesprekjes
die ik vroeger voerde
in mijn jeugd met
zand op het strand
waar de wind de hoge
tonen lieflijk vlaagde
en de zwaardere korrels
vertraagde tot een
pittig harde massage
in het rollen van de
golven schuimden
boodschappen hun
berichten uit verre
streken naar het
geheugen van de
aarde waar ze als
data/tijd in het lithium
keurig eeuw na eeuw
werden opgeslagen
ik ben altijd de pakezel
geweest heb gezorgd
dat ieder kreeg wat
die wenste stoel
matjes en badjes
natjes en droogjes
maar de koffie was koud
teveel zand op het strand
de zee te luidruchtig
en de zon te hel
tot de echte kleintjes
kwamen als schreeuwers
jengelaars voetballers
de tijd van de poepluiers
die bij weggaan ineens
spoorloos in het zand
verdwenen bleken te
zijn zonder geur en
kleur na te laten op
het place delict
Vuur van hart en handen
Alleen met
pijn in mijn hart
kan ik jou
mijn schuld
terug betalen
van het niet
doortastend zijn
wij dachten zo
het paradijs
in te stappen
dachten dat de
wereld echt op
ons zat te wachten
verliefd a la moment
er was veel te regelen
wij aten het
wittebrood
aanbaden de zon
zonder zorgen
en leefden
beseften langzaam
maar zeker dat
zo bestaan maar
heel even kon in
de echte wereld
de consequenties
waren wolkjes voor
de zon en wij
vluchten in
romantische luchten
jij hebt het mij
vaak genoeg
gezegd en onder ogen
gebracht. maar ik zag
alleen onze liefde
nog is die bij
gebrek aan voeding
niet gestorven wij
branden het vuur
van hart en handen
Een kleine slis
je was maar
een woord
toen ik
jou hoorde
verloor
jij jezelf
viel metalig
rinkelend
rollend
op de vloer
je bekende
toen al kleur
door een
kleine slis
aan het eind
van een lief
klein zinnetje
dat niet echt
meteen af
wilde zijn
dat mijn
aandacht
vast wilde
houden met
een van
ondeugd
haperende
ademhaling
voor een
ogenblik
Leugentjes om bestwil
ik heb ze
zelf geplant
de kleine
leugentjes
om bestwil
snel hebben
wij ze laten
bloeien in
de borders
van onze tuin
ook deden
wij samen het
onderhoud om
trouw bij elkaar
te kunnen zijn
rond de struiken
schoffelden wij
het onkruid weg
en harkten het
gevallen blad
er was een
kleine vijver voor
onze droomvissen
die wij nooit
konden vangen
met oog hand
of schepnet
omdat zij sneller
waren dan wij varen
maar ons paradijs
werd door eerlijkheid
keihard aan het
kruis genageld
er is geen argument
dat liegen vrijspreekt
ook de mens is
niet volmaakt en
warm bij elkaar is
nog altijd goud waard
De boemerang
zij flitste
lachend voorbij
nog voordat
ik de diepte
in haar ogen heb
kunnen peilen
zij was er
onaangekondigd
nam zichzelf
als suprise mee
naar huis
net bekomen van
het onaantastbare
moment haar te zien
en te accepteren
haar warmte weer
intens te ervaren
om samen het
hemels moment van
weer een edelsteen
aan de ketting van geluk
te evenaren
dat wij en passant
meemaken want veel
gaat in onenigheid stuk
het afhankelijk zijn
doet geven zonder
iets te krijgen uit
de veelheid van het
leven in beperking
en vragen om de
boemerang is
wat wij gewend zijn
Met straffe hand
er werd geleefd
naar vrome wensen
door lieve mensen
aan de buitenkant
toch was er ook de
straffe hand die
oordeelde zonder
onderpand
slechts wikte en woog
zonder weerwoord
onkreukbaar in de uitleg
van goed en kwaad en
wij warmden ons met
aangeleerde waarheden
die de wegen plaveiden
naar hemel en eeuwig leven
voor kinderen en gezin
waren de plaatsingen
bekend zoals ook scholen
en sociale setting onder
pastorale leiding de
hierarchie van de
kerkelijke macht was
duidelijk en onmiskenbaar
maar het rommelde
en barstte uit zijn voegen
door technische nieuwtjes
en de opkomst van de media
reizen en algemene ontwikkeling
ook religie bleek een fopspeen
voor de grote massa die
de inhoud niet meer slikte
een geweldige tijd
op elk gebied waarbij
persoonlijke vrijheid
ruimte gaf voor creatie
en ontwikkeling juist in
deze smeltkroes werd
het askruisje van religie
uit pieteit gespaard
In medailleglansen
ik betrad
het zwarte gat
met de stalen
monsters en
accepteerde
hun zwijgen uit
eerbied en
pure overmacht
juist hier waar
de communicatie
tussen lichaam
en geest zijn
olympische
hoogtepunten
beleeft als kampioen
of mededinger
ik streelde
de mastodonten
bij hun lassen
de zwakke plekken
stofde ze af zodat
zij in winnaarsroem
ook konden schitteren
in medailleglansen
nog is de communicatie
in een richting verkeer
is de afblaf onterecht
want juist in samen
worden de beste prestaties
geleverd door elkaar
in fysieke taal beter
te begrijpen in verstaan
Brokstukken
ik heb
de zakken
klaargezet
met brokstukken
uit mijn leven
die ik nu met
carnaval aan een
aantal leuke
passanten zal
gaan geven
zomaar een
presentje met
liefde afgedankt
want zonder deze
zakken is er met
mij niets meer
aan de hand
dan zal ik weer
extra blij zijn
opgelucht zelfs
de grijze zijn
al gesloten
het verdriet is
er uitgelopen
ik moet er nu nog
eentje knopen
die ik niet dicht
kan krijgen
het is de ziel die
zomaar viel voor mij
die vrij wil zijn
feesten en zonder
zorgen plezier
maken de warmte
van anderen wil
voelen en hun
lach wil horen
in samen genieten
zonder problemen
houden van elkaar
Zachte sferen
hij wist dat
hij anders was
zag verbazing
in vreemde ogen
voelde antwoorden
waar hij niets mee
kon en toch was er
warmte en begrip
hij wilde weten wie
hij was waarom hij
anders was en wat
dat andere eigenlijk
in hield waarom het
hem buitensloot waar
velen probleemloos
aansluiting vonden
hij spiegelde veel
zocht in vergelijken
maar kon niets aparts
vinden ja hij was gevoelig
snel geraakt meelevend
als hij toch iets eigens
herkende in het gedrag
van anderen tot hij
haar ontmoette
in een hand geven
en zichzelf voorstelde
hij opende met een
waterval van woorden
die altijd waren blijven
steken in de stroom van
bruisend leven en
nooit het daglicht hadden
gezien behalve in de
zachte sferen van droom
en halfslaap waar iemand
alle wegen vrij maakte
de zon liet schijnen
en lente kleurde met
de mooiste bloemen
De smaak van mystiek
nog pruttelen
fossiele zonden
tot ze in stukjes
uiteen vallen in
de grote pan religie
ooit waren
aanbraden en
dichtschroeien het
geijkte credo voor
een mystieke smaak
nu is het vlees
met te veel vet
doorregen te vaak
en te rijk gevoed en
te weinig bewegen
is hoofdbestanddeel
geworden van onze
maaltijd en geeft de
boeren een aparte
stem in de maatschappij
conservatief in geloof
de gezinsfanaten
hebben afgedaan het
christendom is failliet
gods kinderen luisteren niet
De hel
intens gloeit en
loeit het vuur
van verlangen
in het naderen
zonder dichterbij
te kunnen komen
in afstand
gevangen
waar samen
het onhaalbare
eindpunt van rekken
en versmelten is
zelfs de vlammen
reiken hoger in
dieper verlangen
hun zwepen zijn
de pijn van nooit
verenigd zijn
daar waar
losbandigheid
tot het laatste
gaatje gaat en
elk hoogtepunt
naar hemel smaakt
Vruchtwater
waar de
geboorte
schreeuw
nieuw leven
raakt laat zij
de wereld
schrikken
in het
verlaten van de
relatieve warmte
op weg met
de nu al
grijpende
vingertjes
die dingen
naar meer
houvast dan
vruchtwater
alleen waar
zwemmen je
leven was
Avondrood
voorzichtig brak
het water licht
van de zon
sproeide nevels
van omrollende
golven hun
kleine
regenboogjes in
vele kleuren rond
die dansten op
het oeroude ritme
van eb en vloed
waarbij het
donker rode bloed
strakkend wegliep
in een
spiegelgladde
horizonvloed
Spanning
hij zag de cumulus
jagen langs de hemel
zwart van het water
dat pas later een
geweldige stortbui
met hagel zou worden
de spanning zat
al dagen in zijn kop en
eiste een snelle ontlading
die in het rennen te weinig
ruimte had gegeven in
de snelste route
die hij had gekozen
en die hij eerder al
met tal van obstakels
had verzwaard om de
inspanning nog groter
te maken dan hij al was
en zo ultiem kon
genieten van het
geestelijk leeglopen
door flitsend de diverse
spanningsniveau's in grote
snelheid te passeren
het opgebouwde
zuurstof tekort had zijn
eigen bekende kicks
gegeven tot hij uitgeteld
weer kon leven met
zijn eigen moeder aarde
Een clown
ik had zo
graag een
clown willen zijn
met een lief
publiek om
mee te knuffelen
even de diepte
in te gaan en
dan weer
met een lach
nog hoger
dan bovenaan
wat mij het
meeste trekt
is samen gaan
voor de enige
echte traan die
in alle ogen blinkt
al vanaf het
begin waren
wij verbonden op
drassige gronden
die eigenlijk
te zwaar waren
daar waar je hart
eindelijk eens
kon uithuilen en
zonder schaamte
het diepste los
kon laten
om dan opgelucht
samen het blauw
van de hemel
weer even kunnen
raken en de ultieme
vrijheid kunnen smaken
Genoegdoening
zijn woorden
lachten om
de kapot geschoten
werkelijkheid
de doden en
kreupelen die hem
beschuldigend
aankeken met
de pijn van
verwoesting
van wat eens hun
jeugd was geweest
maar hij
bleef steeds
hun waarheid
verdraaien
nooit zouden zij
op voet van gelijkheid
met elkaar naar
oplossingen zoeken
en zo genoegdoening
geven aan ieders
gevoel van
rechtvaardigheid
Een spierwitte ziel
de woorden
ontglipten mij steeds
in een overigens
uitmuntend vers
ik knoopte friemelde
schoof en kookte
uiteindelijk van woede
omdat het geen
goedlopend geheel
wilde worden
ik heb het losgelaten
zoals god dat deed
in ieder voor zich
en toen werd hij
ineens naarstig gemist
in de waterval van
talloze mogelijkheden
als vaste rots in een
steeds maar sneller
rondzingende hemel
het vers hoort zichzelf
te declameren alleen
in de presentatie valt
nog wel het een en
ander bj te leren want
terughoudendheid is
jezelf wegcijferen
jouw woorden zijn er
eerst en dan pas
kom jij aan bod
dan kun je zingend
de kerk of zaal uitlopen
met een melodie die
rechtstreeks als absolutie
uit de hemel van de
biechtstoel komt na
met een lach en het
heilige kruis weg
gezonden te zijn met
een weer spierwitte ziel
Ruimtelijk inzicht
ik heb altijd al
moeite gehad met
stereometrische
figuren ik zag de
inhoud nooit binnen
de aangegeven lijnen
in een verdiepings
hoofdstuk werden
er figuren gespiegeld
toen ben ik maar
heel vlot afgehaakt
voor mijn BETA kraakt
tot de werkelijkheid
mij echt te pakken nam
men vroeg mij om
stand in te zijn voor
een dode in een kist
te slapen en dromen
met veel plezier werd
ik geinstalleerd zo
comfortabel mogelijk
tot de kist met mij er in
met een harde klap
op de grond viel
de enige droom die
ik had heb ik beschreven
heb de hel gezien met mijn
oude leraar wiskunde als
voorganger bij mijn
teraardebestelling
Voorjaarszon
nog wist ik
ze staan
hun kleur en
schaduw waren
niet vergaan
na lentes zoen
ze bolden in
wit en spruitend
groen net iets
boven de warm
vruchtbare aarde
van toen
waar ook de
bruine randjes van
de scherpe winden
nog charmant
verdoezeld hun
plaatsjes vinden
na dagen mist
zijn de knoppen
eindelijk gezwicht
voor het warme
licht van de weer
stralende voorjaarszon
Schouders
ik heb iets
met schouders
altijd al gehad
maar als je ouder
wordt lijkt de
irritatie groter
heel vroeger
stond ik in de
spiegel te kijken of
mijn ene schouder
hoger uitstak
dan de ander
ik kon daar maar
niet achter komen
pas bij de revalidatie
borstkanker operatie
bleek dat er een en
ander fout was gegaan
de aanhechtingen waren
mogelijk niet goed geplaatst
van de hartfunctie
bleef nog 25 procent
over door beschadigingen
bij bestraling en chemo
met die 25 procent houd
ik het lijf in stand zonder
cardio ik sport een uur per
dag. Leeftijd compenseer
ik niet de arm wordt niet
meer zoals weleer
Magisch revival
er is niets
bekend gemaakt
niet door volgers
en influencers
maar ineens is
magie weer
volop in zwang
het ongrijpbare
buitengewoon
vreemd en licht
beangstigende
met onbegrijpelijke
rituelen in mystieke
toelatingscenes
zo ook de strikte
geheimhouding
dwingt in onderlinge
verbondenheid tot
tal van verplichtingen
Magie is er gewoon
in tintels van lijf en bloed
groepen hebben vaak
uiterlijke kenmerken in
herkenning zoals kleding
haardracht taalgebruik
maar toch ook allemaal
gerelateerd aan
magische referenties
zelfs ouderen voelen
regelmatig hoe een vreemde
spanning in hun lijf opkomt
alles even een update
geeft en dan rust
achterlatend weer delend
in de dagelijkse orde
Levensbeschouwelijk
hoe zou het zijn
om een tijdje
zonder directe
sturing te leven
en alles wat wij
niet weten te
moeten vragen
proberen of
ondervinden
wat zijn de
belangrijke
zaken die leven
buitengewoon
interessant en
meer dan uiterst
aangenaam
kunnen maken
onderzoek van de
levensbeschouwelijke
stromingen is een must
waarbij ouders bij
mens en dier een
belangrijke rol spelen
zoals religie instinct
maatschappelijke
stromingen en het web
van regels normen
en waarden die de
systemen met straf
en beloning in stand
houden zonder deze
kennis en kunde is
het onmogelijk het
leven en bestaan
goed te doorgronden
uiterst belangrijk zijn
de verantwoordelijkheden
van ouders en direct
betrokkenen voor zover
dat niet instinctmatig
geregeld zijn en door
goed en kwaad
op correcte wijze
al in de opvoeding zitten
Wolkenrafels
wind loeide
stoeide met
wolkenrafels voor
een open plek
om de zon warmte
te laten schijnen
op de bijna
al geknakte ruggen
door energie gebrek
in een liefdevolle
koestering met
vaardige handen
zij die altijd
geklaagd hebben
over de hitte
van hun schaduw
lopen nu voorover te
zoeken naar hun beeld
in het veranderlijke
weer lijken het
iedere keer anderen
die op het uitgesleten
pad hun voetstappen
hebben gezet
Door leefde ouderrelatie
het deed
geen zeer
maar was juist
iets heel teers
dat wij samen
ontdekten in
het liefdesspel
omgeven met
halve waarheden
en nog onvolgroeide
emotionele gevoelens
zijn deze toch zo
belangrijke stadia's
belangrijk voor ieder
te lang uit het zicht
gehouden om een goed
gebaseerd omgaan met
deze veranderingen
te kunnen opvangen
juist daar met informatie
uit de eerste hand
uit een doorleefde
werkelijkheid en toch
zijn er ook remmingen
die deze vertrouwelijke
ouderrelatie in de weg
zitten dan wordt het voor
beide partijen moeilijk
De lente ingesneeuwd
ze praten
laten hun
takken kraken
door de strenge
vorst die samen
met de geel rode
maan meester
zijn in het bos
waar kleine kale
takken nog nooit
zoveel sneeuw
hebben getorst
beneden kraken
voetstappen
op de harde
bovenlaag
duidelijk hoorbaar
evenals de vlucht
van dieren gestoord
in hun winterslaap
maar die zijn weer
snel vertrokken om
hun dromen te plakken
uit kleine blokken
snel zal de zon
weer heer en meester
worden in de lente
van het bos
waar sneeuw tot
druppels versmelt
en hun weg krabbelend
zullen vinden om
elkaar hun avonturen
al klotsend en schuimend
tegen de oevers in kleur
en geur te vertellen
Deze godverlaten negorij
winter heeft nog nooit
zoveel doorzichtigheid
gevroren in deze lange
waterkoude nachten
hij rijpte in de kleine
uren nog zijn forse
witte uitmonstering
onzichtbaar voor
hen die op weg en pad
nog niet goed wakker
zijnd minder hebben
opgelet de pet te diep
over de de ogen tegen
de kou hebben opgezet
het is dan helaas
te laat en slechts
de schijnrode maan
is de enige getuige
als stilte om hulp
staat te huilen in deze
godverlaten negorij
De bijenkorf deel 2
de kleuren op het plein veranderden
gingen naar de formele kant er werd
stevig uitpakt en de pers
werd geweerd dat duidde op
een grotere gebeurtenis dan
alleen het zichtbare gedeelte
deed vermoeden.Een grotere kring
werd gevormd als veiligheid
het gonzen had een warm donkere
dreigende klank aangenomen
beweging veel soldaten bij
de vliesvleugelen die
een corridor leken te vormen
het doden van dringende mensen
was gestopt door orde mensen
die bezig waren met transport
naar ziekenhuis of andersinds
op het plein leek alles
weer redelijk onder controle
ook de persmuskieten werden
op afstand gehouden
de paniek bleef onverminderd
omdat niemand wist hoe en waarom
een ontmoeting met de korf
een korte info uitwisseling..
Het doden van mensen was
geen strategie wel werden de bijen
door mensen gedood zij hadden
opeen afgelegen plaats
in het oerwoud merkwaardige
mutaties ondergaan de vleugels
hadden nu als taak de oplopende
temperatuur te reguleren in
de korfomvang van tien bij 2
en 5 meter grote vleugels
ook gemuteerd speciaal
bij de inzet voor de
gemeenschap bij de
temperatuur- en vochtregeling
zo had ook de logistiek in
de transformatie zijn eigen
eisen gesteld net als
de verdediging van koningin
en leefgemeenschap
verandering en mutatie
werd gestuurd door voeding
en speciale eiwitten in
de mitrochondrieen
Liefdesemoties
ik wist
wat ik miste
toen ik jou
niet meer als
horizon zag en
mijn eerste blik
niet jouw
fotogeniek heerlijk
gezicht met
lachende ogen zag
het was mijn eigen
spiegelbeeld zonder
enig perspectief
in emoties vaag en
onbestendig waar
anders liefde
een warme gloed
trilde kaatste wit
in hard lichtblauw
existentiele kou
waar vage
omtrekkende
bewegingen wel
wilden maar zij zaten
in het gepantserde
perspectief van redenen
die niet van wijken weten
en pure blijdschap niet
de liefdesemoties uit
medeleven kunnen breken
De bijenkorf deel 1
nog steeds stroomden
mensen naar het plein
dat gonsde als een
bijenkorf in vol bedrijf
met raten waarin alle
doden in de meest
vreemde houding lagen
op hun weg uit paniek
het bleek een catastrofe
van ongekende omvang
door zuurstoftekort pulserend
in een kring door onbekende
oorzaak zich verwijdend
en weer verkleinend zonder
zichtbaar begin en einde en
steeds nieuwe slachtoffers
het lot leek onontkoombaar
wie bij de binnenste kring
kwam verloor zijn kans om
te ontsnappen aan verstikking
door een totaal gebrek aan
zuurstof dat normaal in de
lucht zit oorzaak dood
door totale verstikking
langzaam nam het gonzen
van de korf geluiden af
de activiteiten in de
binnenkring werden minder
er leken mensen te kunnen
ontsnappen na een lange
doodsstrijd en zij bleven
steeds verder het centrum
Het schermsyndroom
ze zijn
onvast
ter been
door gebrek
aan coordinatie
in evenwichtige
krachtverdeling
hologig kijken
zij met lege blik
in een gestoorde
balans proberen
zij te dealen
met hun vrijwel
geblokkeerde ik
door een te kleine
woordenschat die
te weinig sociale
vaardigheden omvat
om communicatief
goed om te gaan met
leeftijdsgenoten
vingers hand en arm
vertoonden al vroeg
tekenen van het
schermysndroom
ook de beginnende
scoliose was een
opvallend verschijnsel
motorische achterstand
in groei en ontwikkeling
door te weinig beweging
ook diverse organische
zwaktes gaven problemen
door parttiele ontwikkelings
achterstanden
op het grote plein
vormden de diverse
specialismen hun eigen
groepen met intake entree
onderzoekgroep en de
diverse vormen van
voortschrijdende revalidatie
een hele generatie in een
aparte en efficiente
huisvesting met tal van
aanpassingen op maat
om hun socialisering in
de maatschappij weer
in goede banen te leiden
de geknakte bloem generatie
kan rekenen op alle liefde
en steun die voorhanden
is en met die zorg en warmte
die hen vroeger onthouden
is door allerhande oorzaken
en verkeerde prioriteiten
Kleurige noten
er werden kleurige
noten gekraakt
op een dansant ritme
waarbij handen
het vuur dat van
binnen loeide
meer ruimte gaf
aan een te
snel groeiende
verschroeiende
fan gekte uit de
tijd dat deze
binding alles opving
van het puberen
tot en met de nieuwe
generatie die zichzelf
in de spiegel kon
feliciteren met wat
het heden aan inhoud
en vormgeving
zo al heeft bereikt
Recht op leven
langzaam en
voorzichtig
worden zij
geschild
geschoond en
ontdaan van
hun ruwe bolsters
onbekende lagen
zien het daglicht
waar leven
naar hen wuift
en vraagt om ook
uit te treden uit een
levenlang verleden
om ook de
handschoen
op te pakken in
de veelal vocale
strijd om het
persoonlijk gelijk
van recht op leven
in eigen identiteit
geen vergaarbak
van allerhande
maar een eigen
keuze te maken
wat wij nog toe willen
voegen aan deze wereld
een kleur of geur
die het bestaan
van mij markeert
waarin ik heel mijn
leven heb geprobeerd
er mijn sfeer en
stempel op te zetten
In oase frisgroen
zij zongen
het lied van
lang geleden
in de goudgeel
brandende zon
onder het voegen
van de muur
die met grote
natte doeken
goed werd
afgeschermd
tegen de te snel
drogende wind
en intense hitte
aan de trillende
horizon lijnden
andere huizen
en koepels zelfs
een kleine minaret
verhief zich in
oase frisgroen
daar donkerden
koelte en stilte
in de rust van de
beginnende siesta
waarbij de licht
opstekende wind al
voorzichtig schuurde
matjes werden
al uitgerold voor
het ver gebed
dat gedragen
gaat worden door
wind met een
warme adem
Zijn apocalyps
ze proefden
de verteerbare
coupletten van
het lied lachten
hoog giechelend
en gingen weer
verder met hun
oefeningen
die een aantal
snelle vocalen
lieten horen met
af en toe een
verdwaalde
dissonant die
meteen er uit
gestreamd werd
want gevaar voor
herhaling was groot
bij deze oefensnelheden
in de commercie
konden zij zich geen
fouten permitteren in de
live uitvoering en
gezichten waren snel
te vervangen maar in
stemmen zaten werelden
van wonderen verstopt
die niet opgespoord
konden worden de laatste
ontdekkingen iedere stem
had myraden veel echo's
die sneller waren dan licht
en die het universum
als bestemming hadden
inhoud en afzender
voor ons onbekend en
nog geen antwoord aan
de wereld die zijn
klimatologische apocalyps
uiterst snel aan het inhalen was
De chronograaf
van ons leven
is de hele dag
bezig om met
muziek ons bestaan
klank te geven
daar worden wij
blij en uitgelaten van
zoals geboorten en
huwelijken ook
in andersoortige
feesten en vieringen
in lichaamstaal te
beluisteren bij
de feestgangers
een leven lang
vertraagt de tijd het
gaan tot schuifelgang
in de slepende tred
van veel bejaarden
wij danken wel voor
alle dagen maar
vergeten vaak om
om nieuwe te vragen
want alle dagen
zijn nieuw en zo
oneindig waardevol
in elkaar liefde en
kansen op geluk
te mogen geven
Kantje boord
natuurlijk heb ik
hartfalen maar erg
vaak denk ik er niet
aan het is en blijft
mijn eigen lijf toch
dat opspeelt als ik
te snel en teveel en
inspannend bezig ben
en dan werkt alles
ineens een stuk minder
dan stop ik ook want
ik weet intuitief dat
de dood nadert als ik
doorga maar er is iets
nieuws de laatste tijd
rust rond de middag
op doktersadvies
maar soms word ik
geroepen moet
ik beneden komen
vaak aan het eind
van mijn dromen
dan roept vraagt
iemand of zegt
wat ik moet doen
met een stem
vol stukjes
geleefd leven
zo bekend en daarom
ook zo dwingend dat
ik gehoorzaam ga
om beneden ontvangen
te worden met ongeloof
en zij mij vreemd aankijken
er was wel telefoon
maar verkeerd nummer
Veraderlijk
je huid strakte
door de onverwacht
koude inval met een
aantrekkende
scherpe oostenwind
goed aangekleed
en toch met
tranende ogen
en een koude neus
fietsen in de sneeuw
een routine uit
vroeger jaren
waarbij je als kind
al tig keer pittig
onderuit bent gegaan
maar met de
souplesse van de
jeugd zonder fracturen
weer ongedeerd
bent opgestaan
op wegen tussen
vorst en dooi
verraderlijk bedekt
met de tooi van
pas gevallen sneeuw
ogen rustig in
het ietwat stug gezicht
waar het genetisch
overerfelijke zichtbaar is
in de bevolkingsgroep
Kriebelmassage
wij hadden niet
genoeg aan een dag
en nacht kriebelen
en tasten waarbij
geven net zo belangrijk
bleek te zijn als nemen
en uiteindelijk werd
het een vraag en
antwoord spel
waarbij attributen
de letters vormden
die in woorden een
diepere emotionele
lading kregen in een
zich langzaam
ontwikkelend patroon
van huid die senso-
motorische veranderde
daarbij hielden de
zintuigen zich afzijdig
omdat zij zich richtten
op hun eigen werk
en de huid nu eigen
receptoren actief maakte
in de ontspannen sfeer
waar endorfine een
welbehagen gevoel gaf
het werd een agonaal
spel van twee in een
persoonlijke perceptie
en bijstelling van wat
lekker was en dat wat
lust genereerde in een
koppel gevoel dat niet
zal los staan van samen
en die weg wenst te gaan
Een lichtge golf
Je lachte
toen ik naar
jou kijkend langs
de spiegel liep
je draaide
charmant een
krul in het al
langer en donker
wordende haar
dat in de
nog kortere
componenten
een eigen
natuurlijke
krul liet zien
de lengte was
een lichte golf
de schouders vrij
in variabele stijl
te dragen met
speels los accent
op golvende snelheid
je zo te zien
fietsen met gezicht
en profiel geeft
een puntgave
onaantastbaarheid
in de speels
jeugdige contouren
de donkere blik
op oneindig
de setting met een
uitkrullende bos
haar op kleine
afstand achter je
ja zo zal je gaan
gaan als een trein
Verbintenis
ik zag nog
de bloementuin
die ik in speelse
arbeid op je zonnige
rug had aangelegd
waarbij jij als architecte
de kleurcomposities
maakte en ik voor
het zware werk de
niveauverschillen
voor mijn rekening
nam en ook de
werkafspraken
steeds sensitiever
met duim en vingerteken
door drukverschil en
warm en kou in het
directe contact was
er een grote uitwisseling
van interne info
vooral het tweerichtingen
verkeer was druk in
reageren met als centrale
de rug die al snel de
hoogste sensibiliteit straalde
waardoor emotie en hormonen
de sturing overnamen
terwijl de warme zon vrijwel
overheersend de rugkleuring
overnam in deze verbintenis
Verder hogerop
zacht krult
je lach tegen de
oevers van de beek
waar golfjes plezier
murmelen
in schuimend
omslaan vertellen ze
je tenen van de
chaos en woestheid
verder hogerop
waar modder het
water ondoorzichtig
maakt met zijn
vernielende niets
ontziende kracht
hier is het kolken
bedaard en drijven
restanten uit de
puinhopen in hoge
gevaartes voorbij
weer op hoop
van zegen maar nu
voor een nieuw
leven en hopelijk
met meer geluk
Gewoon een griet
ik ben klaar
met jou
vergelijkenderwijs
te duiden met
alle schoonheid
emoties en het
altijd de allerbeste
en slimste te zijn
jij bent gewoon
een griet met allerlei
onhebbelijkheden
wat je in mij ziet
en ik in jou daar
raken wij nooit
over uitgepraat
of verzwijgen het
het is het
onbenoembare
niet aan te duiden
manco dat wat jij
en ik missen en
oh zo graag willen
hebben waarnaar
wij altijd op zoek zijn
en nooit zullen
gaan vinden
hoe dicht wij ook
bij elkaar komen
wij zullen zelfs
ook na dit leven
elkaar nog wel
blijven dromen
Het hengsellied
op de rand van
het zomerse licht
stond het haveloze
huisje te wankelen
geleund tegen de
schaduwkant van
het donkere bos
we keken
elkaar aan
ik wist dat we
zouden gaan
op onderzoek
uit zomaar gewoon
pure nieuwsgierigheid
natuurlijk kraakte
de deur kreunend
zijn hengsellied
vertelde de trap
bijna ademloos
zijn leuningsloze
levensverhalen
waren vloeren
onbetrouwbaar
verrot door
het druipend
vocht van het
al jarenlang
kapotte dak
toch ademde
het huis een
prettig verblijf
had de goede
aura kleuren
en vooral een
gezonde levenstint
gefundeerd
op sterke rots
de trots van
moeder aarde
en de hoeder
al zo lang van
het eigen lot
Een mystieke pauze
ik ken de
muziek uit
je ogen
voel het
strijken van je
handen langs
de snaren van
de oude viool
daarbij wiegen
schouders en
heupen in een
bijzonder
aantrekkelijke
balans waarin
jij een bent met
de warme klank
met hart en ziel
heb jij de dirigent
en zijn stuk vertolkt
nog lang hing de
de echo in de zaal
verstillen mensen
in pure bewondering
hun enthousiasme
tot ook de
laatste tonen
jou bereiken en
ovationeel het
applaus losbarst
na een bijna
mystieke pauze
voor haar prestatie
Een ludiek hupje
jij hebt een
ludiek hupje in
je speelse loop
dat intrinsiek
bij je hoort
net als de
knipoog die
groeit in het
lieve woord
dat met warmte
en liefde de
mimiek in je lach
zijn aantrekkelijke
vorm geeft
het zijn de
extra's waar de
toeschouwers
naar toe leven
lieve uitingen
van jeugdige
speelsheid die
kleur geven
aan de lichtheid
en het soepele
gemak van plezier
in de gewone
dingen hier
Voor lach en ogen
ik had
meer oog voor
de compositie
van de stenen
waarmee het huis
opgetrokken was
dan voor de melodie
die het huis
liet horen als je
het bewonderend
aandacht gaf in
samenhang met
kleine rotspartijen
en de rijke natuur
bijzonder de
veelkleurige
bossages op
de eigen fijn
gestileerde hoogte
het azuren blauw
licht toucherend
weer en wind hadden
zo hun eigen penselen
en kleuren gebruikt
om de invloed van tijd en
en plaats tot een acceptabel
niveau te gedogen
voor een lach en ogen
De Kei
wij hebben
allebei de
kei gezien
passeerbaar
zonder omkijken
maar in de
verte nooit
kleiner wordend
in incidentele
schoonmaak
en poets iets
meer opgeglansd
maar altijd indruk
makend aanwezig
in omvang en impact
op de sociale lijn
in zomer kringen
vlogen dromen
op en af maar
ijskoud geelt in de
winterse grijsheid
het kilscherpe
licht van een
volschijnende maan
wij waren meer
van de verborgen
paden met bordjes
zoveel kussen nog
voordat het einde kwam
en wij misbaar hoorden
van de laatste bank
zij waren nog niet klaar
De aromatische dood
stil deint de
bloemenzee
onder de zachte
hand van de wind
alleen de kleuren
spreken met
de oranje kant
uit het harmonisch
palet van door zon
gebakken pigmenten
komt de olie uit
zaden van halfhoge
struiken in de persen
van horizon tot
aan de andere
trillende einder
slaan de
golven om in
fel oranje rood
als bloedige fibrillen
komen zij concentrisch
dichterbij zonder
geluid wel met een
verstikkend beklemmend
beangstigende uitstraling
rood ademen
ging moeilijk het enige
dat uitweg bood was
het drastisch totale
de omklemming van
de aromatische dood
Nooit geziene gnomen
het lijkt wel of
ik ben verzand op
een eindeloos strand
om zandkorrels
te tellen in een
maandenlange
steenkoude nacht
verloren is mijn
ooit zo warme
perspectief
de handen in
verband uit
vroeger normen
en waardeland
op straffe van
de hel zijn toch
de liederlijke dromen
gekomen want ook
wij verzonnen de
nooit geziene
gnomen er snel bij
traditie en vertrouwen
de fundamenten van
een relie opvoeding
waarin de vrijheid
van zelf inzichtelijk
handelen als laatste
hoop je wordt ontnomen
en je vast zit aan de
maatschappelijke
wangedrochten de niet
ontbindbare huwelijken
de eeuwig trouw belofte
en het embargo op
seks voor het huwelijk
religie en maatschappij
hadden alles met controle
dichtgetimmerd
voordat je het wist
was die verbintenis
de enige escape
naar een vrij stúkje leven
Een klein fortuintje
het is mijn
seizoen de
lente die
opkomt als
een bloem
kleuren en
geuren die alles
zachter maken
in aromatisch
voorbijgaan
zo ook de
aantrekkend
dansende wind
die alles even
aantrekkelijk vindt
die ook groeit
en pittig zal
aanwakkeren
na een lange
stille mistige rust
die de lente
in blad en steel
in groeispurt naar
boven zet voor zon
die de hoofdprijs won
wij driften mee
in deze stevige stream
die ons up zal daten
naar het bosje dat
een klein fortuintje kost
De goede herder
ik ben de
goede herder
niet die met
staf en grijswit
doorregen
baard zomaar
tegen zijn
schapen staat
te foeteren en
te mekkeren
heb ook
geen wonden
in mijn handen
en heb weleens
voor feestgangers
water in wijn
veranderd
toch kijk ik de
mensen altijd
indringend aan
laat ze pas
gaan als ik
hun ziel
uitgebreid
gelezen heb
en gezien
wat ik voor
ieder van hen
in de toekomst
kan betekenen
Sociale apocalyps
ogen paniekten
ingehouden angst
voeten roffelden
hun snelle pas
tussen afgemeten
zinnen die donker
dirigerend de
weg wezen
zij langbeende
als furie vooraan
liet zich niets zeggen
haar dwingende ogen
hield de groep bij elkaar
omdat dit aantal nog
een overlevingskans
bleek te hebben
door hun constellatie
en de snel en soepele
manouvreerbaarheid
in de op drift geraakte
mensen die stilte en
rust zochten weg
uit de ontketende
sociale apocalyps
Nieuwe talen
er fluisteren
nieuwe talen als
de wind op steekt
uit diep dalen
en ons de nooit
gehoorde verhalen
vertelt uit vroeger tijd
al na de eerste dooi
toen alles in zijn
volle tooi de kop
opsteekt horen
wij een donkere
dissonant in het
lichte lente lied
het klinkt niet zo zuiver
als de veelstemmige
jubel die in kleur en
geluid losbarst bij
plant en dier als de
lente echt explodeert
in ongebreideldheid
en de wind met zijn
donker beladen
woorden en krachten
uit duistere oorden
de boodschap brieft
aan de verwende mens
die geen limiet meer kent
Zielloosheid en entropie
ik heb de
geesten
zien ontwaken
na een halve
evolutie slapen
in ontluikende
potentie op zoek
naar bloemen
met de mooiste
kleurfrequentie
zij dachten in
de hemel te zijn
verlost van dodelijke
ziektes en zware pijn
maar de aarde was
nu anders gekleed
na een volledige
ontluistering van
de schoonheid der
schepping restte
de zielloosheid
en entropie op
alle gebied in
zichtbare chaos
in een vaag begrip
wisten zij zich nog
net hoeder van de
mensen planeet
alleen wat daarvan
over was na de
roofbouw gepleegd
door alle generaties
de geesten zijn
gekoppeld in een
noodplan om het huis
van de mens te redden
door de bewoning
van de aarde en het
leven daar voor alles
weer mogelijk te maken
Stukjes lente
ik zag haar
dwalen met
een lach om
intakte zonnestralen
te rapen en
daarmee nu al
stukjes lente
te maken
voorzichtig
lopend om het
snelste voorjaar
niet kapot te
maken want
ieder jaar heeft
weer zijn eigen
kleurpalet en
diverse
snuisterijen
waar blauw wit
en geel vaak
overheersen
in het groen is
rood en paars veelal
in de minderheid
omdat zij niet zo
veel van licht en
langdurige
zonnewarmte
hebben genoten
dan de bloemen
uit de eerste
wat oudere loten
Een kleine herinnering
ik zag jou
de trap opgaan
halverwege bleef
je even twijfelend
staan in een
besluiteloos
stil moment
om dan sneller
doelgericht naar
boven te gaan
het voorval
intrigeerde mij
en later keek ik
naar haar uit
om te vragen
waarom zij dit
leven voor even
had stilgezet
daar op die trap
en op dit moment
een ontmoeting
liet niet lang op
zich wachten
en de spanning
knabbelde aan mijn
rust in de nachten
een ontmoeting
kon ik arrangeren
als zij het moment
nog helder had
ja dus zij had
morgens haar
laarsje niet goed
gesloten zou dat later
op de dag wel doen
later gevaar en vallen
stopten haar om
haar laarsje goed
te sluiten en
verder te gaan
ondanks dat ik
geen deel was van
die scene kreeg ik
een onverwacht
stevige kus van
van geluk omdat zij
zonder iets te breken
een kleine herinnering
zomaar zo vlug
kon vergeten
De Buhne 3
in kleine groepen zijn
mensen bezig hun
fysieke kracht en
mogelijkheden op een
onderscheiden manier
te exposeren bekende
wijsjes dragen de
goedgeluimdheid
aan van de groep die
op een geweldige
manier met vreemden
aan het verbinden zijn
om dan met hernieuwde
energie kracht in
kringvorm delend
over te dragen
het is druk op de
bühne allerhande is
op zoek naar vastigheid
en toekomstige talenten
die passen in geest of
team om samen de
uitbouw van innoverende
ideeën aan te pakken
de lach geeft een
vrolijke noot aan
het geroezemoes
over mogelijke
perspectieven die
zich in de geest al
als kant en klaar resultaat
gepresenteerd hebben
Heerlijk zo
bijeenkomsten te
organiseren die
vanaf nul tot groep
te smeden die elkaar
taxerend aankijken
voor een nu al
fantastisch resultaat
dat in de groep
langzaam is opgebloeid
onder de voorzichtige zorg
voor talenten die nog
nauwelijks enige kans
hebben gekregen en
nu ongemerkt al naar
grote hoogte reiken
De buhne 2
het publiek was
enthousiast wilde zich
vaker de lippen aflikken
en kicken op lustgevoel
maar de vloer kraakte
piepte en weerhield
de meute met het zelfde
voeten en handenwerk
als de blonde die nu
tegendraads draaide
en het geharrewar
in de ogen nam af
maar stilte gaf als
rustgever geen pas
het publiek genoot
in pure ongeremdheid
behalve wat kleine
correcties geen
onvertogen woord
tijd voor de halve blonde
die met magie en mystiek
de ogen en de lach
liet rollen in tegengestelde
stromen zodat dislocatie
en desoriëntatie vrij
spel hadden en mensen
nog zonder letsel
op de bühne belanden
en de gewone loop
in zijn en haar
natuurlijkheid een
komische vertoning werd
ook de verlichting en
het geluid zullen een
positieve bijdrage
gaan leveren
aan deze vorm van
ALL-Theater omdat
de spelers ook
kiezen gaan we
de coulissen
een rol aanbieden
omdat ook zij
in verbinding de
sfeer zover boven
zichzelf zullen kunnen
uittillen..dat zij gaan
loskomen van het aardse
Wij op de buhne
tussen ons
dansten de woorden
op een eigen melodie
twee mannen op
de bühne nog
zonder publiek
de uitnodigingen
waren niet verstuurd
de schoonheid
als publiekstrekker
zat op de enige stoel
zij was gevraagd
mocht interrumperen
op ieder moment
vandaar haar blanco
script en vrije blik
zij had geschiedenis
met de blonde zonder
dat zij ooit samen
hadden gespeeld
en al helemaal niet
als het stuk zichzelf
gaat schrijven met
beweging op de rol
de bühne als choreograaf
op hol stuurt de lange blonde
op visite voor basisinfo
die het gratis toe-
gestroomde publiek
onrustig maakt met
de smaak naar meer
zoals handstand op de stoel
vier poten in de lucht
slanke enkels naar
daar waar ze
steeds dieper zucht
te midden van haar
lange blonde krullen
die nauwelijks
iets verhullen
In deemoedigheid
ik hoorde ze
schuifelend
naderbij komen
zag hoe stilte
haar hand op
zijn arm stuurde
waar hij al lang
in een vage einder
tuurde in een wereld
die hem vergeten was
hem niet meer zag
als medemens
zij kenden hun
plaats al een leven
lang in deemoedigheid
dicht bij hem en het
voelde als vroeger thuis
met hun voorouders
die hen in voorleven
normen en waarden
hadden gegeven
voor een plaats als
mens onder de mensen
zonder aparte wensen
De beeldjes
gerimpeld
lacht zij de
stilte weg van
de bevende
hand en vingers
op het kleed
waar zij nijver
de beeldjes
maakt van
haar familie
zoals zij denkt
dat zij ooit
zijn geweest
zo uit de geest
zij is zelf
lang geleden
ook even
weggeweest
in een hemels
moment
dat zij nooit
heeft vergeten
en nu tekent
zij in de vleug
haar beelden
die verschijnen
en verdwijnen
met een veeg
Het reizen opgegeven
ik heb
het reizen
opgegeven
nu het nieuwe
leven alles
heeft wat mijn
hart begeert
inwoners met
kleding in de
couleur locale
in hun huizen
dorpen en
steden is het
gezellig vertoeven
en naar lands eer
de maaltijden
proeven in het
ritme van hun dag
met smaak en een
vriendelijke lach
op een geweldig terras
ook zij presenteren
hun beste kanten aan
hun nieuwe klanten
nog zonder al teveel
reclames die het land
met hart en ziel in
eerlijkheid blootgeven
als samenleving zo
dichtbij dat je vrijwel als
lid van de familie deel
neemt aan de
maatschappij zonder
enige terughoudendheid
door massaliteit
Als vlammend diamant
ik zag ze vlagen
op de zachte
muziek van de wind
ze wenkten met
hun kristallen en
flitsen vroegen
om aandacht
voor hun mêlee
aan kleur die
buitelde
tegen elkaar
stuiterde als
vlammend diamant
de witte dwarrel
die langs mijn raam
zweefde verkleefde
af en toe even
in nieuwsgierigheid
naar binnen waar
hun capriolen op
schrift werden
gesteld natuurlijk
a.live en zonder
te smelten door
de aandacht die
langs hen gleed
Verlamd van schrik
handen rustend
op de balustrade
blik op verder
kijkend naar
het open
spiegelend
verlopen van
de horizon die
niet te vangen is
weidsheid
die geen
grenzen kent dan
de belemmering
van ons eenvoudig
zichtvermogen
dat niet alles
registreert wel
uit de verre verte
en daar de kleuren
van angst kan
waarnemen in een
ons onbekende
frequentie
naderbij sluipend
in stinkende
emotiegolven zonder
zich bloot te geven
in een vorm van
contact die bij
voorbaat al
weerzin- en
afschrikwekkend
overkomt zelfs
al op deze afstand
waar wij verlamd
van schrik verblijven
Kaalslag en dood
wij zijn de strijd
aan het verliezen
van de wereld
om ons heen het
kwade genius
in de mens
heeft de
overhand
ook de natuur
staat dik op verlies
stikstof en co2
zijn restproducten
van onder menselijke
regie gepleegde
arbeid van hand
en machine
de soorten in
de plant en
dierenwereld
sterven in
ras tempo uit
diversiteit om
in de natuur te
schakelen verdwijnt
de mens leeft
langer maar in een
altijd ziek lichaam
het weer is
totaal van slag
dat hakt in alle
voedselketens tot
kaalslag en dood
Warm rood bloeiden
ik voelde hoe
mijn huid
verstrakte
zag de
naald flitsend
wegglijden in
alle kleuren
rood die
warm bloeiden
in de reflectie
van de licht
opvangende
kleuren die de juiste
bestanddelen in
het plasma hadden
en die dus
een nadere
beschouwing
nodig hadden
in deze scene
waar soepel
getrainde vingers
de rust van de klus
professioneel
tentoonspreidden
kregen ogen en
gezicht weer de
aandacht die
door de kleine
ingreep werd gemist
in plaats van handen
aan het bed werden
kleine litanieën opgezegd
die in de tijd hun melodie
helaas kwijt waren geraakt
Een sprankelende jeugd
waar zwart
het einde jaar
nodig heeft om
van grijs naar wit
op te lichten
spartelt jouw
haar tegen en
krult wispelturig
alle kanten uit
waarbij er
kleine natuurlijke
witte golfjes in
het donker winters
meerstromenland
mee wegvloeien
die speelsheid
heeft jouw haar nooit
gekend ondanks
de uitstekende
verzorging
maar het lijkt
of het in een
nieuw sprankelende
jeugd zichzelf weer
uitstekend kan vinden
Het spijt me
waar zijn ze
gebleven de
bloemetjes
van het spijt me
de betraande
ogen en het
oprechte berouw
vaak na
lange twisten
en onheuse
behandelingen
die pijn deden
in het negeren
van diepe emoties
de uitgestoken
hand die niet
werd gezien
en later nog het
verwijt van het
scherpe mes
in de rug
het moet afgelopen
zijn met deze
problemen in onze
samenleving die
mensen bindt in
plaats van elkaar
niet willen vertrouwen
we gaan vandaag
elkaar niet meer
voorbij zonder groeten
en later komt het
ontdooien de lach
vol vriendelijkheid in
warme menselijkheid
voor ieder
een gezegend 2025
Gluiperds met egards
ik heb het
terug gaan in
de tijd met pijn
en moeite geleerd
het heden zit als
een harnas rond
het lijf en hier en
daar nog ingegroeid
om daarvan los
te komen moest
ik gaan dromen
en het corrigeren
alles weer opnieuw
proberen maar nu
zonder stress
en bijwerkingen
het aardse heeft
veel levensbindingen
van mindere kwaliteit
die een makkelijke
entree voor een paar
centen hebben zoals
loslippigheid kan zo op de
geldmaat gemeten worden
zo sluit de
maatschappij
de zuivere ziel buiten
en verwelkomt
de gluiperds met egards
omdat met hen nog
goede zaken zijn te doen
naar beide kanten
van binnen
normenrot
en waarden kapot
genivelleerd zo kan
een mensenkind nooit
de echte empatische
medemenselijkheid
geleerd en beleefd worden
Je stralende lach
ik had je bijna al
twee jaar niet gezien
en je kwam je met
een nog soepele pas
onverwacht binnen
er viel een korte
stilte in herkenning
voor plaatsing
in de databank
die feilloos de
aanwas van spier
registreerden en het
parmantig staartje hipte
op en neer in het terug ritme
van niet weggeweest
de aanpassing
verliep naadloos
en het stukje meer
charmante warmte was
opvallend na de kou
op deze winterdagen
dus een volgende keer
niet meer zo lang gewacht
want met je stralende lach
ben jij onze arbeidsvitamine
Bestendiging
ik telde de
kilometers
proefde de sfeer
van de vele
gepasseerde
landschappen
wist me steeds
dichter bij jou
ook in het
delen van
ervaringen
zoals een koor
dat repeteerde in
een verlaten kerk
het spelend orgel
zonder organist
we daalden
en stegen op
onbekende wegen
in een zacht heuvelland
die zich rond een kerk
groepeerden geholpen
door krachtlijnen
uit gods hand
we reden op het
subtiele kompas
van onze liefde
vulden samen foto's
van leven doel
en bestemming wat
nog ontbrak was de
bestendiging helaas
Heden zonder verleden
laten wij het
toch eens
weer doen
een takje groen
wat rode bessen
planten in mosgroen
wij hebben ergens
nog zilveren slingers
die vaak langs onze
vingers zijn gegaan
en die we daarna
hebben vergeten
geen aandacht en
plaats voor vrede
op aard wel chaos
en opgroeiende jeugd
met andere ideeën
en vooral wensen
maar het kan niet
langer zo alles wegdoen
en vergeten zonder dat
het dementie mag heten
of desinteresse in het
heden zonder verleden
het lijkt veronachtzaming
van alles wat de mens
heeft aan goedheid en
medemenselijkheid en
het wordt nooit getoond
of naar buiten gebracht
laat maar zien dat wij en
zij ook die empathie hebben
naar anderen en samen
de goede bindingen hebben
liefde en warmte kunnen
geven in samen beleven
alles wegdoen en vergeten
ja zoiets mag dementie heten
in het besef waar je dan
eigenlijk aan bezig bent
je medemens levend
verbannen naar het graf
door negeren en liefdeloos
behandelen nog zijn wij
op tijd in de kruistocht met
klein beginnen alert en attent
zijn op onze medemens
die ook herinneringen kent
In een nireuw begin
zo af en toe
zet ik de
wereld totaal
op zijn kop
wil ik iets
anders of
iets nieuws
het een ziel
geven zo
dat het ook
echt kan
leven in een
dimensie
van hiernaast
waarvan de
deuren op
twee kamers
uitkomen met
een andere
sfeer inhoud
en levensvisie
en dan zou ik
meteen ook
jou willen zien
en ontmoeten
om dingen die
fout of minder
goed zijn gegaan
samen en
in overleg
tot hun ware
proporties terug
te brengen
en de wonden
te laten helen
om zo een
nieuwe start te
kunnen maken
zonder de ballast
uit omgeving
en opvoeding in
een nieuw begin
Hun spetterend bestaan
nog zijn de
glazen halfvol
en geheven
glinsteren ze
kleine bijna
tranende ogen
dit is pas leven
spatten bubbels
hun spetterend
bestaan na
vele malen
in prosit omhoog
en snel omlaag
te zijn gegaan
de voornemens
zijn weer goed en
met een wankele
toch wat onvaste
voet tussen de deur
neemt wind hun
dank en laatste groet
licht zwalkend
en ingehaakt om
overeind te blijven
spreekt een dubbele
tong om terug te gaan
hij wordt snel gesust
met een dronken kus
Facetten gebroken licht
ik heb jouw
naam gelegd in
eindeloze
schoonheid nu
rust jij op mijn
warme hand
schittert jouw
naam uit facetten
gebroken licht
die de hemel
aanroepen om
ook te mogen
delen in de
diamante
en briljante
geschiedenis
van alle
edelstenen
ik had de
letters op mijn
hand wist hun
waarde in
woord verband
beoordeelde
ze in glinster
glans en
geslepenheid
de waarde
haalden zij uit hun
setting vindplaats
en aarde daarna
werden zij de
pronkstukken in
het collier van
mijn eindeloze
liefde voor jou
Intimiteit
ik voelde dat de al
zacht warme zon
je wang schampte
die licht kleurde
daar waar jij
gisteren de ijzig
harde hagelstenen
pal tegen kreeg
we lachten om
de actiefoto's
die we maakten
een hollandse meid
en tegenwoordig
op bijna alles en
nog wat uitstekend
en alert voorbereid
foto's nemen
werd een echt
probleem zeker
met twee op een
om dan nog iets
daarmee te willen
zeggen was echt
een brug te ver
de fones hebben
we uitgedaan om
dichter bij elkaar
te kunnen dromen
en toen hadden
we pas door dat
kleding de laatste
belemmering was
dat intimiteit
iets is waar je heel
heel voorzichtig
mee moet zijn
dat fragiel en
breekbaar is als
verliefd en liefde
in dromen komen
Helaas
de kindersterretjes
zijn snel vlotte meiden
geworden die precies
weten hoe zij zich
in de maatschappij
waarin zij bekend
zijn geworden
moeten handhaven
alleen is er helaas
nog een ander model
dat inzicht en aanpassing
vereist van normen
en waarden die zij niet
in de opvoeding
hebben meegekregen
net als stijlvol leven
een veelvoud van
oorzaken zoals
schermverdwazing
chronisch tekort aan
ouderlijke aandacht
en begeleiding die zichzelf
belangrijker vindt
sterretje brandt kort en hevig
komt dan in een wereld
zonder empathie en
mededogen met een
persoonlijkheid structuur
die de maatschappij
niet wenst en zeker
niet aankan en wil
de basisschool erkent
en herkent de grote
aanpassingsmoeilijkheden
achterstanden in geestelijk
en fysiek vermogen
tekort aan sociale en
creatief communicatieve
vaardigheden helaas
Een verfijnd spel
we reisden veel
vlogen naar verre
bestemmingen en
ervaarden dat de
warme leefomgeving
zachter werd
als de zon vaak
zijn licht liet zien
haar energie
haalden de
scherpe kantjes
uit het bestaan
zelfs bij de mens
was deze metamorfose
zichtbaar in het
omgaan met elkaar
de openlijke flirt
zoals gangbaar
in het westen werd
daar een verfijnd spel
dat zich afspeelde
tussen twee artiesten
waarbij tijd stilstond
zonder toeschouwers
het voor en naspel
verwaaide in de zacht
zwoele wind die later
verkoeling bracht
waarbij het op drift
raken tijdens het
samenzijn langzaam
in rust werd afgevlakt
met een rijzende maan
en duizenden sterren
die in diverse kleuren
hun medegevoel twinkelen
Krullig schrift
ik zag haar gezicht
en profiel in de
spiegelruit dacht
dat zij a-live
naar binnen
zou stappen
waar ik van
de wereld in
de ban van haar
heftig geëmotioneerde
blik de ogentaal aan
het ontcijferen was
die was gemarkeerd
met een buitengewone
hoeveelheid expressie
in kleur en haar gezicht
etste een bizarre
schoonheid ter plaatse
in ruil voor een
vreemde hand die
de deur snel sloot
ze lachte verleidelijk
toen haar jas ons
afscheid nog adem gaf
later zag ik haar iets
schrijven in het meest
krullige schrift ooit
in een handschrift van
een vrouw met
een circulair hart
wulpse draaien om de
overmaat aan warme
emotie te compenseren
met het vloeiend ronde
dat naadloos uit
lange vingers
met schitterende
sterren nagels
lijkt te komen en
dromen schrijft die
mogelijk ooit uit
zullen komen
Het einde der cirkel?
mag ik U
een oneindige
wandeling aanbieden
langs de ontelbare
kleuren waarmee wit
licht is samengesteld
op een pad waarvoor
wij alle tijd van de
wereld nemen om
ons doel het begin en
einde van de cirkel van
dood en leven te bereiken
gelukkig kunnen wij
nooit verdwalen
want wij zijn deel van
deze wereld en willen
onze verbinding met deze
wereld met jou delen
wel zullen wij onze
begrippenmatrix
naarstig bij moeten
stellen in vele
verhoudingen groot
en klein licht en donker
waarin al ontelbare
nuances hun eigen
bestaansrecht iedere
seconde bewijzen omdat
zij eenvoudig in elkaars
bestaan en verlengde liggen
De remise
als altijd
vingen wij
elkaar op
aan de kleine
kootjes hakend
met licht
verheven stem
gaan praten
en de stappen
te nadrukkelijk
ferm neergezet
aan de gevaarlijke
kant van de weg
jij had de
accenten
van mijn
woorden
net even
anders
gelegd in
herhaling
dan komt er
een kei op de
weg die ons
zeker de kop
gaat kosten
nog vaker
gestopt en
afgekoppeld
vast gezeten
in eigen val gelokt
blokkeren stootblok
en verstrengeling
van sporen
zijn het einde
van dit rangeer-
terrein een grote
beurt in de remise
zou aangenaam zijn
De killer
zacht rolde
de bal zijn
richting uit
inlopen of
gewoon blijven
staan en met een
schijnbeweging
in de aandacht
van de toeschouwer
blijven en hen de
kans en tijd geven
om iets te doen
dat redelijke
gevolgen heeft
voor het verdere
spel hij zag hoe
het publiek al ging
verzitten toen hij
in beweging kwam
een aanloop nam
en de bal met een
boogje over
de keeper heen
in het doel
terecht kwam en
zo de match
gewonnen werd
weergaloos
duizenden keren heeft
hij het filmpje bekeken
dat zijn leven totaal
heeft veranderd en
ieder moment de
spanning van de
beslissing gevoeld
het was of de bal
hem uitdaagde
te schieten zonder
vragen en zo de killer
ontdekte die hij diep
in zijn hart eigenlijk
altijd al geweest was
Stralen nog geboortelicht
nog zijn zij
bescheiden
hangen niet
vooraan maar
waar de grote
verdwijnen is er
voor de kleine
weer een
nieuwe plaats
ook het groen
is duurzaam
geworden
de naalden
blijven langer
leven zo stekkert
hij twee weken
langer in de jong
groen aanstand
wel rinkelen
de klokjes
glinsteren
ballen
en slingers
tussen
vrij dansend
engelenhaar
in alle tinten
toch is de boom
minder vol
wel bol gesierd
in familie kleuren
van herinnering nog
lichtjes vlammend
en de nieuwste
ballen stralen
nog geboortelicht
Jij bloeide stilte
je vriendinnen
zaten met
stralende ogen
geanimeerd te
babbelen over
liefdesdingen
wachtend op de
vonkjes die maar niet
wilden overspringen
jij bloeide stilte
met warme uitstraling
in dit joyeuze gezelschap
waarvan de groene
bloei van de jeugd
al even voorbij was
en nu in volkleurige
nabloei was van
rijkere exemplaren
voor jou was het
een feest van
vrij bewegen
op muziek ieder met
eigen inbreng en
bijbehorend fysiek
soms een ideale
combinatie of pas
beginnend talentvol
tot andere zaken
die ook te maken
hadden met dansen
tijd en plaats kwamen
opeisen en het rijke
verwachtingsvolle
uitliep op de makkelijke
helaas gewone routine
passend bij die leeftijd
De echte vooruitgang
de seconden
gaan weer tikken
rondom spijtige en
blijde blikken
introversie vlaagt
en klaagt in prikkels
over het afgelopen jaar
toch glanzen er
ook ogen die het
afgelopen jaar goed
hebben gewogen in
belangrijke beslissingen
en daar nu de rijpe
vruchten van plukken
nog zijn de mouwen
opgestroopt is de
wilskracht niet geknapt
door tegenvallers want
het nieuwe genereert
vooruitgang op nog
onbekend terrein
waar werken nog met
hoofdletters geschreven
wordt en afwezig zijn
voelt als pijn juist die wil
om de schouders eronder
te zetten zal hopelijk de
echte vooruitgang zijn
Koosnaampjes
nog steeds
springt de blonde
lok voor je ogen
als je gezicht naar
mij gebogen is
dan twinkelen
donkere ogen
het spannend licht
dat zich in vingers
en handen bevindt
zacht fluisteren
we de woorden
die horen bij
onze pas geleerde
liefdestaal in gebaar
alleen het oefenen
heeft ons te vaak
beentje gelicht
want wij dachten
nog veel te weinig
in lichaamstaal terwijl
de practijk van het
leven een andere
woordenschat vereist
dan koosnaampjes
Immense stilte
geruisloos
daalde de
immense stilte op
de wereld neer
decibel voor
decibel verdween
en nam de
laatste echo mee
naar het
waarheen
liet zich raden
in eeuwig dalen
ver weg van het
wanhopig gegil
en geschreeuw
om communicatie
armen klagen
de hemel aan met
beschuldigende vingers
roepen zijn naam
maar de atmosfeer
palmt de geluiden in
verspreidt de
vrijgekomen energie
geeft de mens
zijn dromen terug die
in de eindeloze herrie
zijn omgekomen
nog probeert hij
met extravagantie te
domineren maar moet
elk antwoord ontberen
zijn medemenselijke
spiegel kaatst het heden
het laatste woord is
stilte uit het verleden
De illusie volmaakt
het zonlicht
schuurde ongenadig
langs een optisch
bijna volmaakte huid
zelfs het kleinste
kratertje wierp zijn
slagschaduw ver vooruit
het was alsof
de maan onder de
diepploeg was gegaan
en het oppervlak
alleen uit kaarsrechte
lijnen en scherpe
kruisingen bestond
daar waar erosie
de kleuren licht had
gehouden kon men
het beste zijn structuur
aanschouwen
geen gesloten geheel
wel een plaveisel schotsen
die gehavend door
teveel botsen een
mooie afsluiting vormden
geen batterij schijnwerpers
voor mij ik was al blij
dat ik eindelijk van de
illusie volmaakt was bevrijd
Die schatkamerden
ondanks je
standvastigheid
was er in je
houding iets
breekbaars
gekomen
je lach
was zachter
geworden net als de
vroeger voor zich zelf
sprekende uitdrukking
op je gezicht
die maakte in contact
een warme verbinding
dat een surplus aan
innemendheid gaf in
een direct toegang tot
je diepste geheimen
die schatkamerden
in je grote hart
dat zacht kloppend
deelt en geeft aan
hen die deze warmte
net even nodig hebben
In beeld gehouwen
ik heb de
beschavingen
in beeld gehouwen
gevoeld en gezien
griekse romeinse en
etruskische lijnen
neuzen ogen en
monden die in
schoonheid hun
hemel vonden en
lichaamsdelen die
het oog deden strelen
zij waren trots op
hun fysiek verschijnen
maar wel in balans niet
in de huidige te veel
geproportioneerde
uitdagende curves
naast het lichamelijke
te portioneren hadden
zij ook oog voor de
emotionele en
duidelijk mentale impact
en uitstraling van het geheel
zo werden karakter
in herkenbaarheid zonder
enige terughoudendheid
en scene gezet op een
platform speciaal
voor de begunstigden
Het donkerde
het donkerde meer
dan me lief was
in de klamme kou
met flarden mist
tussen de bomen
ze raakten mij
met lange vingers
van de grond kroop
het vocht lanzaam op
en vergezelde mij
zo ook de anderen
die mij al eerder
hadden verlaten maar
die altijd rond deze
dagen hier waren
om even aandacht
te vragen ookal waren
zij ons al jaren voorgegaan
toch bleef de herinnering
aan samen bestaan
lopend langs de beek
gaf ieder even acte de
presence en nog was
het niet druk we hadden
nog een stukje wal te gaan
voordat we met de voeten
het water konden begroeten
dat die nat werden
zal ook echt niemand deren
op water lopen is te leren
Ruimtegruis
ik heb nog niet
zo lang geleden
het eerste ruimtegruis
in de oogopslag
van mensen gezien
als stukjes aandacht
merkwaardig zonder
enige verbondenheid
met moeder aarde
in buitenissige kleuren
en adembenemende
vorm en outfit
nog waren het
incidentele
ontmoetingen
maar hun aantal
werd snel groter in
modiaal constateren
bijzonderheden
waren hun motoriek
en de manier
van communiceren
dat plaats vond op
uitwisseling van contact
neuraal electrisch niveau
zo ongeveer als delen
van ons zenuwstelsel
en hersenen net als
het bewegen en soepel
coordineren van spieren
nog was er geen paniek
voelde de mens zich
niet overvallen maar hoopte
op kennis en kunde van
de groepen buitenaardsen
bij de dreigende apocalyps
De nieuwe verte
ik waan mij
met het trapje
hoger weer
verder in het
exploreren
van mijn
vergezicht
dat zonder
te bewegen
naderbij is
gekomen
op de ladder
van mijn eys-
opener dromen
ik wist de
aarde rond
maar dichtbij
gekomen doet
de nieuwe verte
optisch aan
vervlakking
het eind-
resultaat
van mijn
waarneming
die weer naar
een hoger
plan is getild
Gezamenkijke finaliteit
zacht zong
de zaal het
donkerblauwe
lied van
welwillendheid
bewogen armen
met open handen
omhoog in de
ultieme vraag om
voldoende response
om het steeds
verder afglijdend
leven weer voor de
mens kans op
bestaan te geven
nog waren er
klimaat depots
waar mensen
het buitenleven
konden afgeven
in de hoop dat
zorg en liefde
het bestaande
leven zou kunnen
verlengen naar zaad
maar de drukte
was over na de
begintijd toen
enthousiastelingen
het laatste omarmden
maar helaas ook zelf
begonnen te vervloeien
aan de extremiteiten
ondanks proces
vertragende medicatie
zodat zij de depots
moesten verlaten om met
de laatste kracht van de
zon met opgeheven hoofd
ten onder te gaan
waarbij toch de
grootsheid van het
mensdom in zijn
gezamenlijke finaliteit aan
het universum getoond werden
Ik zag je weer
het sprookje
ging haar vooruit
in sluier traan
en satijn
met hun
schitterend
zachte kleuren
de jonge huid
transparant
adorerend
waarbij
raken al
een beleven
was en stilte
juist de monden
voeding gaf
aan de spanning
van haar fraai
gebeeldhouwde
aanwezigheid die
deze momenten
in warme
nieuws- en
muziek vibraties
voel- en
zichtbaar
maakten in
talloze glanzend
blinkende en
verliefde ogen
Kant nog wal
mijn woorden
raakten kant
noch wal dreven al
snel weg naar
open water
waar de letters hun
verbanden met
de zinnen verloren
zo kwamen zij
steeds dieper
in het water te liggen
verdronken omdat
de betekenissen
voor het geheel
te weinig draagvlak
bleken te hebben
ik voelde dat ik
aan mijn stuk liefde
te weinig boeggolf
had toegevoegd om
aan de greep van
het vaste land te
ontsnappen zo verloor
mijn opzet zijn doel
de zelf gebouwde
steiger van stukken
zekerheid bleek ook
niet bestand tegen de
de ontsnappende
trekkracht waarmee
het water aan mijn
beschreven vrijheid trok
omdat open water
mijn liefde zonder
begrenzing zou
kunnen bevatten
was het accepteren
een strijd van krachten
na een eeuwigheid wachten
Gedichtenhemel
het was geen ticje
dat jij had maar als jij
mij op een bepaalde
manier aankeek
verschoot er iets
in de werkelijkheid
alsof er wat van heen
naar terug ging uit stilstand
naar een andere dimensie
en wij elders waren beland
jij merkte daar zichtbaar
nooit iets van
ik ervaarde het wel
alsof er bij jou een warmer
filter voor het contact
werd gezet waarvan jij
overigens nooit iets
zegt gemerkt te hebben
jij bent en blijft jezelf
alleen in communicatie
kom je in een bepaalde
stemming jij en ik kunnen
dat niet sturen het
overkomt mij en bij jou is
het een onderdeel van
jouw communicatieproces
in contact leggen en
de conversatie onderhouden
het geeft een heerlijk surplus
aan onze gesprekken
die ons een beetje dichter
bij de hemel laten komen
net als onze dromen die
van boven tot ons komen
of zou jouw ticje de
dichtershemel al zijn
Iets eigens
vroeger had ik
iets waar ik heel
trots op was
het was mijn schat
die ik voorzichtig
bewaarde in
mijn jaszakken
het waren mijn
warme handen
altijd was er wel
iemand die het
onderwerp aanroerde
met een eigen ervaring
vooral de meisjes
waren buitengewoon
geïnteresseerd
want jongens waren
bonkig en ruw
hadden altijd
koude tengels die
nooit schoon waren
ik ontmoette een
uitzondering en buitte
die uit met eens
gegeven blijft gegeven
tot de aandacht zich
verlegde naar gewone
omgangstaal en de
dagelijkse onderwerpen
behalve bij mij
want ik heb de
handen altijd iets
eigens gegeven
ter onderscheid en
wat dat was wilde zij
wel heel graag weten
De hoeksteen
jij had zo
de hoeksteen
kunnen zijn
van dit gebouw
dat zijn uitstraling
ondubbelzinnig
ontleent aan
deze plaats
in kleur vorm
en compositie
geweldig in
harmonie met
de rest van
dit al zolang
dominerend
monument
ik werd als
een magneet
naar die hoek
getrokken door
krachten die
hun verhalen
kwijt wilden
aan passanten
de hoek werd
ontmoetingsplaats
van mensen met
dezelfde intense
ontvankelijkheid
de mare ging dat
wie de steen raakte
mocht wensen maken
In noodgeval
ik ben moe
door het rapen
van je schaduw
om zo even in je
ogen te kijken
een stukje van
je ongerepte ziel
en zaligheid
te zien schitteren
door ons contact
ik wil je niet
claimen of stalken
maar je hooguit
attent maken op
mijn aanwezigheid
zonder dat die jou
ook maar eniszins
beperkt in jouw vrijheid
weet mij in noodgeval
altijd dichtbij
Op vogeltrek
ik vleugel
slow motion
onder een
geveerd
wolkendek
van slagpennen
de ritmiek
van mijn
trage slagen
geeft rust aan
mijn vaste
bestemming
al in de genen
vastgelegd in info
als de leefsensoren
de codes activeren
van binnenkort
op reis gaan
langs koufronten
en uitdiepende stormen
stromen heet zeewater
naar steenkoude
bovenluchten die
buien genereren
in de route zijn
de diverse
overlevings
escapes voor barre
omstandigheden uit
eerdere ervaringen
rustplaatsen zijn
voedingsgebied
waar de laatste info
tijdens het eten
snel en effectief
wordt door gekwekt
Het ravenzwarte haar
ze brilde
ronde glazen
in een scherp
getekend gezicht
die combinatie
vlakten de
scherpe en
ronde kanten
van beide
karakteristieken af
in de lijnen van
haar gelaat
contrasteerden
de lichte huid en
het ravenzwarte
scheiding
gekamde haar
ze lachte innemend
en haar ogen
speelden
met onze
verwondering
hun eigen
geexposeerde
spel van schrander
en kwiek bewegen
in haar stem
dolden in een
kort touche
de tonen
van een
welkomsyell
met meegenomen
gitaar na
reverence
en buiging
voorwaar
het was me het
welkomstje wel
Ultiem plezier
ik had plezier
stiekem even in
de winkelruit naar
mezelf kijken
de hand opsteken
en zwaaien
betrapt worden
en toch doen
alsof we van
niks weten
tegenwoordig
is het heel gewoon
als jij je eigen
projectie ontmoet
in de winkelruit
glinsterend in
video en met
een stralende lach
of in hologram
met een knipoog
ze zijn al in optie
bij de zorgverlener
als wandelcoach
en op de werkvloer
van de zorg als AI
handje vast info aan
de route gekozen
en gaan met die
licht gebakken
batterij op wieltjes
uitgelogd en wel
gaan wij als stel
de hort op en
bij aankomst geen
wachtwoorden maar
gezichtsherkenning
ja ze maker er wel
een bijzondere
show van want even
wennen is het wel
en mijn plezier
haal ik uit mijn
eigen verborgen
spiegel hier in
het huis dan kan ik
weer net als vroeger
de gekste bekken
trekken en het
ongestoord
uitproesten van
ultiem plezier
Bewogen kerktorens
de horizon
streepte tussen
zwart en licht
waar zon ontbrak
lichtte zwart
nadrukkelijk op
er was geen
rust in die
afwisseling
de wolkenrij die
boven de aarde hing
trilde beweging
in dichterbij
kwam snel de
intense hitte vrij
bewogen kerktorens
in het ritmisch laten
horen van gebeden
Het creatief serpent
de expositie was
fenomenaal het
duizelde duizend
kleuren nog net
vastgehouden door
een lijst maar ook
de doeken wilden
geuren met hun
exorbitant hoge prijs
het juiste touche
van de penseelstreken
en aparte pigmenten
vormden het uithangbord
van de kunstbroeders
im excentrieke segmenten
geen rationele verslagen
aan de muren maar
bloed zweet en tranen
in talloze doozwete
bacchanalen wordt
het creatief serpent
uitgeknepen tot het end
wat overblijft is huid
van slangenleer voorwaar
een sluitstuk en begin
van een heerlijke reprise
zit er vast nog in
Gebonden
ik ken de pijn
van de geboorte
het verlaten worden
de onbereikbaarheid
die met woord of daad
teniet kan worden gedaan
en toch scheurt
en zeurt het
onwankelbare tegen
alle liefde in mijn
gevoel aan flarden
aan snippers van niks
die jij nog vasthoudt
anders waaien ze weg
omdat er geen levend
bloed meer door stroomt
in de met moreel
dicht geslibte vaten
geblokkeerd door
achterhaalde waarheden
die steunden op vroeger
begane zonden en weg
zouden branden in een hel
die nooit bestaan heeft
mijn leven aan flarden
en het jouwe erbij
want ik kan geen aanspraak
maken op liefde en tijd want
ik dacht aan trouw
en eeuwige gebondenheid
heb de vrijheid al eerder
genomen met rugzakken
bepakt de kortste weg
naar verlossing genomen
ik door moraal aan handen
en voeten gebonden
toch aan de haal voor
een verterende liefde
een spagaat waaruit niemand
zonder blessures op kan
rijzen tot de zon onder gaat
met het vervallen van alle eisen
De try-outs
je kon uit
haar woorden
de lach al
ontrafelen
als je in
gesprek
haar ogen
zag oplichten
door het
innerlijk plezier
dat het
schouwspel
haar bood
in het primair
beleven want
juist in de try-outs
vlamden de
meest curieuze
scenes heftig op
scheurden gedurfde
gezegdes uit hun
verpakking en
kwamen artiesten
adem tekort
dus extra woorden
aangedragen
met het toelaten
van spelers uit het
publiek die meteen
aan de haal gingen
met de aandacht die
zij nog moesten verdienen
Beginnend applaus
jij kende
als geen ander
de reflexpunten
in gebouwen met
veel glas spiegels
en indirect zonlicht
jij lachte altijd
bij binnenkomst
liep hooggehakt
uitdagend tikkend
naar het midden en
maakte je reverence
naar alle kanten
sloot af met een
stijlvolle zwaai
de draai op de
voorvoet en sierlijke
buiging met krullenkop
vaak klonk er een
beginnend applaus
uit de galerijen
en kamers dat zij
beantwoordde met
een sierlijke handkus
niemand wist haar
naam wie zij was
en wat haar relatie
met het gebouw was
in de acte de presence
zij bleek achteraf de
dochter van een der
architecten te zijn
haar vader was
overleden vlak voor
de opening zo wilde
zij hem persoonlijk eren