Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
Mijn maatje
ik hou van jou
met heel mijn hart
ik ben jouw vrouw
al vanaf de start
jouw warmte is zo fijn
en je geur zo vertrouwd
ik wil altijd bij jou zijn
anders krijg ik het benauwd
wij horen bij elkaar
dat pakt niemand ons meer af
we zijn een prachtpaar
sinds jij mij jouw hart gaf
Feel the darkness building
alles is koud en leeg
kleurloos en donker
terwijl ik die zoveelste traan wegveeg
wachtend tot iemand het opmerkt
mensen zijn blind
zien alleen het omhulsel
maar wat er zich diep vanbinnen bevindt
dat zien ze niet
zoveel mensen dragen een masker
verscholen achter een gemaakte glimlach
vanbinnen gaat er van alles verkeerd
de duisternis stapelt zich op
ze vallen steeds dieper
in dat uitzichtloze gat
er is niemand die luistert
niemand die het ziet
een wereld vol met mensen
maar humaan is het niet
als je je zo alleen kunt voelen
in een kamer met zoveel mensen
wat is de zin van het leven
wanneer je nooit eens kunt genieten
genieten van mooie dingen
die de wereld ons te bieden heeft
de zon op je huid
het zand tussen je tenen
de geur van het bos
het gefluit van de vogels
dat is waar ik heen wil
even niemand om me heen
ze begrijpen me toch niet
en proberen het niet eens
ik wil mijn hoofd leegmaken
leegmaken van al die duistere gedachten
want het leven kan zo mooi zijn
en ik mag er zijn
Ik gun jou zoveel meer
wat was het mooi
die tijd die wij samen hebben doorgebracht
helaas eindigde het in een grote rotzooi
nu slaap ik alleen vannacht
gebrek aan vertrouwen
was het grootste probleem
nu moeten wij allebei rouwen
ik voel het van top tot teen
ik heb jou zoveel pijn gedaan
dat weet ik wel
nu laat ik telkens weer een traan
ik ga door een hel
ik gun jou zoveel meer
want jij hebt zoveel te geven
je bent een echte heer
en ik moet nu zonder jou leven
ik hoop dat je gelukkig wordt
gelukkiger dan je ooit bent geweest
voor mijn kop had ik een bord
met jou was mijn leven zo'n feest
ik wou dat ik jouw pijn kon verzachten
want verdiend heb je dit niet
ik zal altijd naar jouw liefde blijven smachten
totdat mijn hart ervan over giet
De vijand die vanbinnen schuilt
dat gevoel vanbinnen
hoe ga je ermee om
waar moet ik beginnen
zodat ik deze dag door kom
het leven is zo grijs en grauw
want mentaal ben ik ziek
ik sta in de kou
is er dan niemand die mij ziet?
overal val ik buiten
ik voel mij zo alleen
ik zou het liefst mijn ogen sluiten
zie je niet dat ik het meen?
wanneer is het eens klaar
veel kracht heb ik niet meer
ik ben pas negentien jaar
het doet toch zo'n zeer
elke dag opnieuw dat gevecht aangaan
vechten tegen de vijand die vanbinnen schuilt
ik heb toch niks verkeerds gedaan
mijn hart is gebroken, mijn hart huilt
ik beschadig mijn lichaam
om het maar niet te hoeven voelen
iets waar ik mij voor schaam
mijn emoties overspoelen..
ik leef voor die mensen
die echt wel om mij geven
ik zou mijzelf graag dood wensen
maar ik moet volhouden en verder leven
op hoop dat op een dag
ik hersteld ben van mijn problematiek
ik zeg ik met een lach
ga weg borderline, jij maakt mij niet meer ziek!