Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Haar blauwe verte
ik heb de wind
gevraagd je te zoeken
in de vluchtige geuren
die ik van je ken
vaag ging
de reis naar
het grieks paradijs
met goddelijke stranden
waar jij cultuur
streelt met je intens
gevoelige handen en
geestelijk godinnetje speelt
je vertrok plots
ogen op morgen
een zwevende blik die
zich niet makkelijk schikt
jij wilde leven
balanceren op de
breuken van tijd
tussen verleden en heden
ik heb je gevonden
in de blik van zon
jij draaide weg van zee
nam haar blauwe verte mee
In ochtenddauw gerijpt
door een vlaagje nachtvorst
schitteren weer mijn parels
in ochtenddauw gerijpt
ik kijk tevreden
naar mijn vele draden
die zeshoekig zijn gespreid
heb mijn vriend
de wind gevraagd uit
welke hoek hij vlaagt vandaag
dit samenspel bepaalt de
plaats en grootte van het web
waar ik mijn trekdraad heb gezet
ik lach naar de eerste
zonnestralen die mijn juwelen
laten flonkeren na het donkeren
hoop op een smakelijke buit als
de insecten zijn opgewarmd en
rustig vliegend worden aangelijmd
Bloot komend gevoel
ik heb het proces
van vervlechten
gestopt door onthechten
rustig pluis ik
mijn netwerk tot rafels
zonder iets te vergruizen
weet dat ieder contact
nog bruist van emoties
in bloot komend gevoel
waar oppervlak lacht
huist onderhuids
nog altijd onzekerheid
want ook vandaag
sluit geen enkele
toekomst definitief uit
Kringloopt bestaan
ik zoek niet
de rust van het graf
wel het wiegen van
lange halmen en
bloemen in het gras
zij hebben dood zien
passeren in droefheid
en rouw konden zich
pas profileren in lente
na verdwijnende kou
samen zien wij bekenden
zij ordenen het groen
tot weer een keurig graf
waarvan de inhoud
op de eeuwigheid wacht
in dit schisma
van leven en dood
kringloopt bestaan
van geboren worden tot
een weer ter aarde gaan
God kent jou
Weet, dat God de Heer jou kent
Hij gaat met jou mee door 't leven
En wil je alle steun en sterkte geven
Overal, waar je ook maar bent.
Voor God de Heer is niets verborgen
Hij kent jouw gevoelens en gedachten
Van Hem mag je het goede verwachten
Hij is er voor jou, elke nieuwe morgen.
God kent jou, weet van je stil verdriet
Hij is met jouw omstandigheden begaan
En zal je in alle situaties terzijde staan
Reken op Hem, want Hij vergeet je niet.
God kent jou, Hij laat je nooit alleen
Zijn liefde ontfermt zich over jou
Hij is je nabij en blijft je trouw
Ga maar in 't geloof tot Hem heen.
Vergeten woorden
nog heb ik ze lief
de vergeten woorden
zij zullen stenen
bloeien op mijn graf
ze waren van glas
in transparant blond
dat in zachte vioolmuziek
zijn eerste kleuren schonk
waarin zonlicht
liefde speelde tot wind
pas opgestoken
ondeugend je haren vond
nooit heb ik ze
zien breken tot ik
scherven in mijn handen
hield zonder het te weten
weer voel ik hoe zon
lach en ogen ons een
eindeloze zomer gaven met
liefde die in glas weerkaatste
Jezus laat nooit alleen
Jezus laat nooit alleen
Hij gaat met je mee door 't leven
Jezus, Hij wil je al Zijn liefde geven
Ga dan maar tot Hem heen.
Jezus, Hij wil je altijd nabij zijn
En zal je nooit alleen laten gaan
Hij maakt voor jou ruim baan
En is erbij in je verdriet en pijn.
Jezus, de Redder van 't heelal
Vertrouw maar op Hem
En luister naar Zijn stem
Jezus, die je nooit vergeten zal.
Jezus, Hij blijft voor je zorgen
Zijn trouw blijft tot in eeuwigheid
Zijn naam zij geprezen wereldwijd
Loof Hem bij elke nieuwe morgen.
Vleugels
we wisten dat
wij vleugels hadden
alleen zagen we ze niet
onze gedachten
vlogen al voordat
wij konden denken
later in de op
te nemen wereld werd
het echte vliegen werkelijkheid
maar fantasie en dromen
behielden hun eigen mogelijkheid
evenals vlinders in de buik
liefde gaf de mens
zijn vleugels door het
extra kloppen van hun hart
zo krijgt wereld weer
de extra dimensie die het
vanaf ieders geboorte heeft gehad
Zijn charisma volgen
zal ik in alle
zelfverantwoordelijkheid
mijn machten overdragen
aan hem die mij genade biedt
zijn charisma volgen
op de wegen die schrift
en exegese in heilige
boeken hebben neergelegd
ik twijfel aan het
perspectief dat offers
vraagt en gehoorzaamheid
eist in het dagelijks bestaan
ik voel nu al de strijd
in mijn lijf als keuzes
door anderen zijn gemaakt
weet mij dan het zwarte schaap
ik ga mijn lot
in eigen handen nemen
leven met mijn medemens door
elkaar weer liefde en respect te geven
Archeologisch
ik heb je opgegraven
onder vele vreemde
aardlagen en nog
goed geconserveerd
de tijd gaf mij de
spade aan om veertig
duizend jaren de
geschiedenis na te gaan
zocht en vond
een tropisch regenbos
nog gaaf onder een
ontdooide permafrost
een ijstijd van eonen
gaf zo lucht aan dromen
over de opstanding van
het eeuwig regenwoud
archeologisch zijn wij
geen maatstaf voor
ontwikkelingen in de tijd
overleven is ons enige beleid
Luwt de scherpte
ik weet
dat de zon
licht zal baren
helaas nog steeds
op de verkeerde aarde
hier dwaalt
schaduw tussen
grijs en zwart
voel me verloren
zonder enig contrast
alleen de maan
geeft gelig zicht
heeft zich geprofileerd
in tweedehands
wederkerend schijnen
zij luwt de
scherpte van dit
ondoorzichtig bestaan
terwijl ik in het volle
licht vooruit wil gaan
Stukje zekerheid
mag ik nog een
stukje zekerheid
waar kracht en lach
al jarenlang façade zijn
in toenemende pijn
fragiel balanceer ik
op dat evenwicht
kijk in de verte naar
het perspectief dat ik
ooit droomde en nu zo mis
met cape en
baret heb ik mij
waardig neergezet
kleur woorden
op het blanco doek
maar het is niet
genoeg om als poëet
mensen te onderwijzen
zij willen contact en liefde
vooral in echte bewijzen
heb mezelf weggedaan
in goede doelen
aan de overkant
gelukkig ben ik hier
nog overeind gebleven
maar mijn zekerheden
zijn verdwenen
dwaal rusteloos rond
zoek houvast mag ik
vandaag jouw blijde lach
Heer, wil ons zegenen
Heer, wil ons Uw zegen geven
Want aan Uw zegen is alles gelegen
Wil met ons zijn op al onze wegen
Dat wij naar Uw wil mogen leven.
Heer, blijf ons nabij elke nieuwe dag
Dat we het van U mogen verwachten
En steeds Uw wet zullen betrachten
Uw naam worde geprezen, vol ontzag.
Heer, dank U voor ons dagelijks eten
Dat U ons iedere dag weer wilt geven
Waarvan we dankbaar mogen leven
En Uw zegeningen niet zullen vergeten.
Heer, wil ons Uw zegen niet onthouden
Blijf met Uw liefde ons steeds nabij
Wees met ons en ga ons niet voorbij
Dat we het geloof in U mogen behouden.
Amen
Hollandse bloemen
ik heb de
hollandse bloemen
in de wei zien verschralen
het speelse palet
van vroeger kunnen zij
al lang niet meer halen
ook in de sloten
zijn vele exoten bezig
aan hun vraatzuchtige mars
het lokale leven wordt
door import uit subtropische
streken ernstig verzwakt
de diversiteit in mensen
leek ooit een winst die je
niet op zwarte scholen vindt
vrijheid van keuze wordt
daar door religie bepaald
integratie heeft vreselijk gefaald
Mijn Jezus, mijn Heiland
Mijn Jezus, mijn Heiland
Veel hebt U voor mij gedaan
En geheel mijn schuld voldaan.
Mijn Jezus, mijn Heiland
Vaste rots, waarop ik bouw
Groot is Uw liefde en trouw
Mijn Jezus, mijn Heiland
Zonder U kan ik niet leven
Ik wil U mijn vertrouwen geven.
Mijn Jezus, mijn Heiland
U hebt de wereld overwonnen
Een nieuw leven is begonnen.
Mijn Jezus, mijn Heiland
Dank voor alle goede dingen
Waarmee U mij wilt omringen.
Langzaam verbinden
mijn gedachten
drijven niet in de
chaos van mijn hoofd
lijken meer op
vogels die vliegen
alsof ze opgesloten zijn
voor ik het weet
zwermen ze met velen
vleugelen samen beelden
die kleur en
vorm ontdekken in
een langzaam verbinden
de juiste contouren
vinden om in zinnen
het sprekend bewijs te zijn
van een mooie vlucht
dat het goed zit van binnen
in ontstaan en creatief verder gaan
Een blinkend juweel
soms dwarrelen
er flarden muziek
spontaan uit de
schatkamer van herinnering
een melodie
die gedragen wordt
door scenes van optredens
uit evenementen
kleur volume en
emoties zijn
toegevoegde waarden
in totale verbondenheid
verbazingwekkend
is het hoe de tijd met
vele stappen terug dit
volmaakt helder produceert
als een blinkend juweel
schittert vocale schoonheid
in perfecte akoestische setting
de sterren van de hemel
Gelaatslijnen
heb de boeken opgeslagen
gezichten bekeken en
bij vlagen wist ik een naam
daarna begon ik
de ogen te lezen en hun
gelaatslijnen contour te geven
hoorde in het prononceren
van lippen de volheid van
tonen tot aan het zacht slissen
zij openden hun hart in
partieel onverwachte momenten
zonder maskering van anders denken
deze mensen maakten mij
nieuwsgierig naar hun manier om
wensen tot vervulling te brengen
De laatste kans
Ik had een laatste kans
om je te vertellen wat ik je wilde vertellen.
Maar nu ben ik te laat, je stage is afgelopen.
Ik zal je dan waarschijnlijk nooit meer zien.
Je moet een ding nooit vergeten,
ik zal mijn liefde nooit
aan iemand anders kunnen geven.
Dat zwart oogt
ik heb het woud gehoord
niet alleen zijn buitenkant
in het ritselen van bladeren
maar de oertaal van de vaderen
de krak waarmee hij
zijn jarenlange spanning
laat vieren in hervinden
van evenwicht en macht
het ven gezien dat zwart oogt
bij een helder blauwe lucht
en doodstil kleine bellen gas
aan de spiegel laat ontsnappen
bomen praten in het
meervoud van soorten
door elkaar in hun reiken
naar licht voortdurend te raken
nog stillen wortels in het
ondergronds communiceren
zij netweken vruchtbare tijd
groeien het woud naar eeuwigheid