Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een kleine herinnering
ik zag jou
de trap opgaan
halverwege bleef
je even twijfelend
staan in een
besluiteloos
stil moment
om dan sneller
doelgericht naar
boven te gaan
het voorval
intrigeerde mij
en later keek ik
naar haar uit
om te vragen
waarom zij dit
leven voor even
had stilgezet
daar op die trap
en op dit moment
een ontmoeting
liet niet lang op
zich wachten
en de spanning
knabbelde aan mijn
rust in de nachten
een ontmoeting
kon ik arrangeren
als zij het moment
nog helder had
ja dus zij had
morgens haar
laarsje niet goed
gesloten zou dat later
op de dag wel doen
later gevaar en vallen
stopten haar om
haar laarsje goed
te sluiten en
verder te gaan
ondanks dat ik
geen deel was van
die scene kreeg ik
een onverwacht
stevige kus van
van geluk omdat zij
zonder iets te breken
een kleine herinnering
zomaar zo vlug
kon vergeten
De Buhne 3
in kleine groepen zijn
mensen bezig hun
fysieke kracht en
mogelijkheden op een
onderscheiden manier
te exposeren bekende
wijsjes dragen de
goedgeluimdheid
aan van de groep die
op een geweldige
manier met vreemden
aan het verbinden zijn
om dan met hernieuwde
energie kracht in
kringvorm delend
over te dragen
het is druk op de
bühne allerhande is
op zoek naar vastigheid
en toekomstige talenten
die passen in geest of
team om samen de
uitbouw van innoverende
ideeën aan te pakken
de lach geeft een
vrolijke noot aan
het geroezemoes
over mogelijke
perspectieven die
zich in de geest al
als kant en klaar resultaat
gepresenteerd hebben
Heerlijk zo
bijeenkomsten te
organiseren die
vanaf nul tot groep
te smeden die elkaar
taxerend aankijken
voor een nu al
fantastisch resultaat
dat in de groep
langzaam is opgebloeid
onder de voorzichtige zorg
voor talenten die nog
nauwelijks enige kans
hebben gekregen en
nu ongemerkt al naar
grote hoogte reiken
De buhne 2
het publiek was
enthousiast wilde zich
vaker de lippen aflikken
en kicken op lustgevoel
maar de vloer kraakte
piepte en weerhield
de meute met het zelfde
voeten en handenwerk
als de blonde die nu
tegendraads draaide
en het geharrewar
in de ogen nam af
maar stilte gaf als
rustgever geen pas
het publiek genoot
in pure ongeremdheid
behalve wat kleine
correcties geen
onvertogen woord
tijd voor de halve blonde
die met magie en mystiek
de ogen en de lach
liet rollen in tegengestelde
stromen zodat dislocatie
en desoriëntatie vrij
spel hadden en mensen
nog zonder letsel
op de bühne belanden
en de gewone loop
in zijn en haar
natuurlijkheid een
komische vertoning werd
ook de verlichting en
het geluid zullen een
positieve bijdrage
gaan leveren
aan deze vorm van
ALL-Theater omdat
de spelers ook
kiezen gaan we
de coulissen
een rol aanbieden
omdat ook zij
in verbinding de
sfeer zover boven
zichzelf zullen kunnen
uittillen..dat zij gaan
loskomen van het aardse
Wij op de buhne
tussen ons
dansten de woorden
op een eigen melodie
twee mannen op
de bühne nog
zonder publiek
de uitnodigingen
waren niet verstuurd
de schoonheid
als publiekstrekker
zat op de enige stoel
zij was gevraagd
mocht interrumperen
op ieder moment
vandaar haar blanco
script en vrije blik
zij had geschiedenis
met de blonde zonder
dat zij ooit samen
hadden gespeeld
en al helemaal niet
als het stuk zichzelf
gaat schrijven met
beweging op de rol
de bühne als choreograaf
op hol stuurt de lange blonde
op visite voor basisinfo
die het gratis toe-
gestroomde publiek
onrustig maakt met
de smaak naar meer
zoals handstand op de stoel
vier poten in de lucht
slanke enkels naar
daar waar ze
steeds dieper zucht
te midden van haar
lange blonde krullen
die nauwelijks
iets verhullen
In deemoedigheid
ik hoorde ze
schuifelend
naderbij komen
zag hoe stilte
haar hand op
zijn arm stuurde
waar hij al lang
in een vage einder
tuurde in een wereld
die hem vergeten was
hem niet meer zag
als medemens
zij kenden hun
plaats al een leven
lang in deemoedigheid
dicht bij hem en het
voelde als vroeger thuis
met hun voorouders
die hen in voorleven
normen en waarden
hadden gegeven
voor een plaats als
mens onder de mensen
zonder aparte wensen
De beeldjes
gerimpeld
lacht zij de
stilte weg van
de bevende
hand en vingers
op het kleed
waar zij nijver
de beeldjes
maakt van
haar familie
zoals zij denkt
dat zij ooit
zijn geweest
zo uit de geest
zij is zelf
lang geleden
ook even
weggeweest
in een hemels
moment
dat zij nooit
heeft vergeten
en nu tekent
zij in de vleug
haar beelden
die verschijnen
en verdwijnen
met een veeg
Het reizen opgegeven
ik heb
het reizen
opgegeven
nu het nieuwe
leven alles
heeft wat mijn
hart begeert
inwoners met
kleding in de
couleur locale
in hun huizen
dorpen en
steden is het
gezellig vertoeven
en naar lands eer
de maaltijden
proeven in het
ritme van hun dag
met smaak en een
vriendelijke lach
op een geweldig terras
ook zij presenteren
hun beste kanten aan
hun nieuwe klanten
nog zonder al teveel
reclames die het land
met hart en ziel in
eerlijkheid blootgeven
als samenleving zo
dichtbij dat je vrijwel als
lid van de familie deel
neemt aan de
maatschappij zonder
enige terughoudendheid
door massaliteit
Als vlammend diamant
ik zag ze vlagen
op de zachte
muziek van de wind
ze wenkten met
hun kristallen en
flitsen vroegen
om aandacht
voor hun mêlee
aan kleur die
buitelde
tegen elkaar
stuiterde als
vlammend diamant
de witte dwarrel
die langs mijn raam
zweefde verkleefde
af en toe even
in nieuwsgierigheid
naar binnen waar
hun capriolen op
schrift werden
gesteld natuurlijk
a.live en zonder
te smelten door
de aandacht die
langs hen gleed
Verlamd van schrik
handen rustend
op de balustrade
blik op verder
kijkend naar
het open
spiegelend
verlopen van
de horizon die
niet te vangen is
weidsheid
die geen
grenzen kent dan
de belemmering
van ons eenvoudig
zichtvermogen
dat niet alles
registreert wel
uit de verre verte
en daar de kleuren
van angst kan
waarnemen in een
ons onbekende
frequentie
naderbij sluipend
in stinkende
emotiegolven zonder
zich bloot te geven
in een vorm van
contact die bij
voorbaat al
weerzin- en
afschrikwekkend
overkomt zelfs
al op deze afstand
waar wij verlamd
van schrik verblijven
Kaalslag en dood
wij zijn de strijd
aan het verliezen
van de wereld
om ons heen het
kwade genius
in de mens
heeft de
overhand
ook de natuur
staat dik op verlies
stikstof en co2
zijn restproducten
van onder menselijke
regie gepleegde
arbeid van hand
en machine
de soorten in
de plant en
dierenwereld
sterven in
ras tempo uit
diversiteit om
in de natuur te
schakelen verdwijnt
de mens leeft
langer maar in een
altijd ziek lichaam
het weer is
totaal van slag
dat hakt in alle
voedselketens tot
kaalslag en dood
Warm rood bloeiden
ik voelde hoe
mijn huid
verstrakte
zag de
naald flitsend
wegglijden in
alle kleuren
rood die
warm bloeiden
in de reflectie
van de licht
opvangende
kleuren die de juiste
bestanddelen in
het plasma hadden
en die dus
een nadere
beschouwing
nodig hadden
in deze scene
waar soepel
getrainde vingers
de rust van de klus
professioneel
tentoonspreidden
kregen ogen en
gezicht weer de
aandacht die
door de kleine
ingreep werd gemist
in plaats van handen
aan het bed werden
kleine litanieën opgezegd
die in de tijd hun melodie
helaas kwijt waren geraakt
Een sprankelende jeugd
waar zwart
het einde jaar
nodig heeft om
van grijs naar wit
op te lichten
spartelt jouw
haar tegen en
krult wispelturig
alle kanten uit
waarbij er
kleine natuurlijke
witte golfjes in
het donker winters
meerstromenland
mee wegvloeien
die speelsheid
heeft jouw haar nooit
gekend ondanks
de uitstekende
verzorging
maar het lijkt
of het in een
nieuw sprankelende
jeugd zichzelf weer
uitstekend kan vinden
Het spijt me
waar zijn ze
gebleven de
bloemetjes
van het spijt me
de betraande
ogen en het
oprechte berouw
vaak na
lange twisten
en onheuse
behandelingen
die pijn deden
in het negeren
van diepe emoties
de uitgestoken
hand die niet
werd gezien
en later nog het
verwijt van het
scherpe mes
in de rug
het moet afgelopen
zijn met deze
problemen in onze
samenleving die
mensen bindt in
plaats van elkaar
niet willen vertrouwen
we gaan vandaag
elkaar niet meer
voorbij zonder groeten
en later komt het
ontdooien de lach
vol vriendelijkheid in
warme menselijkheid
voor ieder
een gezegend 2025
Gluiperds met egards
ik heb het
terug gaan in
de tijd met pijn
en moeite geleerd
het heden zit als
een harnas rond
het lijf en hier en
daar nog ingegroeid
om daarvan los
te komen moest
ik gaan dromen
en het corrigeren
alles weer opnieuw
proberen maar nu
zonder stress
en bijwerkingen
het aardse heeft
veel levensbindingen
van mindere kwaliteit
die een makkelijke
entree voor een paar
centen hebben zoals
loslippigheid kan zo op de
geldmaat gemeten worden
zo sluit de
maatschappij
de zuivere ziel buiten
en verwelkomt
de gluiperds met egards
omdat met hen nog
goede zaken zijn te doen
naar beide kanten
van binnen
normenrot
en waarden kapot
genivelleerd zo kan
een mensenkind nooit
de echte empatische
medemenselijkheid
geleerd en beleefd worden
Je stralende lach
ik had je bijna al
twee jaar niet gezien
en je kwam je met
een nog soepele pas
onverwacht binnen
er viel een korte
stilte in herkenning
voor plaatsing
in de databank
die feilloos de
aanwas van spier
registreerden en het
parmantig staartje hipte
op en neer in het terug ritme
van niet weggeweest
de aanpassing
verliep naadloos
en het stukje meer
charmante warmte was
opvallend na de kou
op deze winterdagen
dus een volgende keer
niet meer zo lang gewacht
want met je stralende lach
ben jij onze arbeidsvitamine
Bestendiging
ik telde de
kilometers
proefde de sfeer
van de vele
gepasseerde
landschappen
wist me steeds
dichter bij jou
ook in het
delen van
ervaringen
zoals een koor
dat repeteerde in
een verlaten kerk
het spelend orgel
zonder organist
we daalden
en stegen op
onbekende wegen
in een zacht heuvelland
die zich rond een kerk
groepeerden geholpen
door krachtlijnen
uit gods hand
we reden op het
subtiele kompas
van onze liefde
vulden samen foto's
van leven doel
en bestemming wat
nog ontbrak was de
bestendiging helaas
Heden zonder verleden
laten wij het
toch eens
weer doen
een takje groen
wat rode bessen
planten in mosgroen
wij hebben ergens
nog zilveren slingers
die vaak langs onze
vingers zijn gegaan
en die we daarna
hebben vergeten
geen aandacht en
plaats voor vrede
op aard wel chaos
en opgroeiende jeugd
met andere ideeën
en vooral wensen
maar het kan niet
langer zo alles wegdoen
en vergeten zonder dat
het dementie mag heten
of desinteresse in het
heden zonder verleden
het lijkt veronachtzaming
van alles wat de mens
heeft aan goedheid en
medemenselijkheid en
het wordt nooit getoond
of naar buiten gebracht
laat maar zien dat wij en
zij ook die empathie hebben
naar anderen en samen
de goede bindingen hebben
liefde en warmte kunnen
geven in samen beleven
alles wegdoen en vergeten
ja zoiets mag dementie heten
in het besef waar je dan
eigenlijk aan bezig bent
je medemens levend
verbannen naar het graf
door negeren en liefdeloos
behandelen nog zijn wij
op tijd in de kruistocht met
klein beginnen alert en attent
zijn op onze medemens
die ook herinneringen kent
In een nireuw begin
zo af en toe
zet ik de
wereld totaal
op zijn kop
wil ik iets
anders of
iets nieuws
het een ziel
geven zo
dat het ook
echt kan
leven in een
dimensie
van hiernaast
waarvan de
deuren op
twee kamers
uitkomen met
een andere
sfeer inhoud
en levensvisie
en dan zou ik
meteen ook
jou willen zien
en ontmoeten
om dingen die
fout of minder
goed zijn gegaan
samen en
in overleg
tot hun ware
proporties terug
te brengen
en de wonden
te laten helen
om zo een
nieuwe start te
kunnen maken
zonder de ballast
uit omgeving
en opvoeding in
een nieuw begin
Hun spetterend bestaan
nog zijn de
glazen halfvol
en geheven
glinsteren ze
kleine bijna
tranende ogen
dit is pas leven
spatten bubbels
hun spetterend
bestaan na
vele malen
in prosit omhoog
en snel omlaag
te zijn gegaan
de voornemens
zijn weer goed en
met een wankele
toch wat onvaste
voet tussen de deur
neemt wind hun
dank en laatste groet
licht zwalkend
en ingehaakt om
overeind te blijven
spreekt een dubbele
tong om terug te gaan
hij wordt snel gesust
met een dronken kus
Facetten gebroken licht
ik heb jouw
naam gelegd in
eindeloze
schoonheid nu
rust jij op mijn
warme hand
schittert jouw
naam uit facetten
gebroken licht
die de hemel
aanroepen om
ook te mogen
delen in de
diamante
en briljante
geschiedenis
van alle
edelstenen
ik had de
letters op mijn
hand wist hun
waarde in
woord verband
beoordeelde
ze in glinster
glans en
geslepenheid
de waarde
haalden zij uit hun
setting vindplaats
en aarde daarna
werden zij de
pronkstukken in
het collier van
mijn eindeloze
liefde voor jou