Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Voetangels en klemmen
er is niets
heerlijkers
dan schrijven
over liefde
als je verlaten
bent en toch
je hele leven
verliefd bent
gebleven
is dus eigenlijk
niet meer
van deze tijd
zeker niet als
je met voetangels
en klemmen
gevangen zit
in een geweten
dat vanaf
baby tijd
liefde tussen
ouders als
opgave voor
dit leven
heeft gesteld
opvoeding volgens
maatschappelijke
standaard en
tal van sociale
controles door religie
en tal van andere
instanties om daarna
de top van de heuvel
te bereiken en daar
over de ouderlijke
prestaties op aarde
beoordeeld te worden
de maatstaven
zijn ten dele nog
zichtbaar bij de
oudere generatie
jongeren kiezen zelf
de standaard naar
hoe zij hun leven
zonder morele
erfbelasting van
de eeuwig durende
strijd tussen goed
en kwaad inrichten
Verliefdheid/Liefde
ik heb je
zien dansen
alleen op
het dakterras
met een bijna
volle maan
rustend op
de balustrade
ontspannend
staand in een
gelukzaligheid
die jij nog
nooit in je
leven ervaren
hebt zo diep
van binnen
het totale
los zijn van
de wereld
en tegelijk
met liefde
warmbloedig
opgevangen
worden
het zijn die
momenten
dat aarde en
universum
elkaar raken
in muziek
emotie en in
samenzijn
bij de bron
van liefde
en schoonheid
op het volmaakte
moment toucherend
waar onze
verliefdheid echte
liefde wordt
Als lemmingen
we hebben
alles al gehad
gaan naar de
laatste evenementen
met vrienden en
bekenden van
vorige feesten
de gezichten
verlopen door
uitgetreden geesten
we hebben alles
al gedaan gerookt
gezopen en gesnoven
elkaar zo volledig
uitgewoond dat de
spiegel brak en ons
slechts scherven gaf
ook wij zijn opgevoed
ooit gaaf en braaf geweest
maar wel heel lang geleden
toen perspectieven
nog een toekomst hadden
en studeren rendement
opleverde in een strak
geordende maatschappij
waarin geld macht bleek
te zijn en in handen van
velen dictatoriale
trekjes kregen die snel
begonnen te vervelen
inperking van persoonlijke
vrijheid gaf onomkeerbare
spanningen op weg naar een
psychotisch einde waarbij ieder
mens er een teveel was
en dus in de weg stond van
ultieme persoonlijke vrijheid
en nu op weg naar die bijna
onbereikbare vrijheid om
daar weer opnieuw te aarden
Genieten
altijd als jij
buiten komt
lijkt het alsof
de natuur
jou verwelkomt
bloemen gaan
spontaan open
buigen zich echt
naar jou toe om
hun hart te geven
zelfs de vogels
showen uitgelaten
hun kunsten
onder het zingen
van het hoogste lied
de zon verlicht en
verwarmt het
decor waarin jij
deze dag deel aan
de wereld zal nemen
om samen met ons
en alles wat in
deze scene leeft
gewoon door er te
zijn en te genieten
De laatste klop
we hebben
alles al gehad
gaan voor het
laatste evenement
met vrienden
en bekenden
ook van feesten
lang geleden
we hebben
alles gedaan
gerookt gesnoven
op talloze manieren
gedronken en
genipt gekleed
en heel langzaam
uitdagend gestript
maar de spiegel
toonde keihard
steeds hetzelfde
verlopen gezicht
altijd leuren
en nu de laatste
deuren de zachte klop
voordat het hartje stopt
er was altijd een
markt voor
alleen de money
bleef ontbreken
maar het versnijden
deed ons lijden
er was geen kwaliteit
de weg waren we kwijt
puur natuur
was voor ons in
apocalyptische tijden
veel te duur dus...
Het donkere klokgelui
weer hoorde ik
het volle geluid
van de kerkklokken
zij die uittraden
werden meegenomen
in de interferentie
van geluidsgolven
alleen het
stoffelijk zijn
werd uitgestrooid
over bos en wei
om dicht bij
de natuur te zijn
gevlaagd door de wind
die met lichte
onrust over dit
zielentransport
waar het vaak aan
communicatie schort
als de leef planning
door vertraging tegenzit
het vergroenen
van natuur en
opstallen maakt
het moeilijk om op
de juiste plaats de
benodigde elementen
te deponeren
met goddelijke
interventie op
het moment van
bezieling in het
grote restauratieplan
dat door klokgelui
op gang is gebracht
Jouw spiritualiteit
er sprankelde
altijd wel iets
bij jou in de lucht
als jij er was
een onverwachte
flits zonder donder
of iets
onnoembaars
in rood en warm
feeëriek verlicht
als ultieme surprise
in muzikaal onthaal
rondom jou
knipperde en
knisperde magie
in velerlei kleuren
met de lach die jij
spontaan losliet
die zich ontwikkelde
tot een aimabel
strelende geluidsstorm
die zich over het gezelschap
uitstortte vol blijheid
en met intens plezier
jouw charisma werd altijd
door bezoekers gedragen
en in vol enthousiasme
door deelnemers met
vrienden en bekenden
intens warm gedeeld
Vernieuwend elan
we hebben ooit
de wereld verkend
luchten lachend
verschoond
nadat zonnen
waren ondergegaan
terwijl hun kleuren
nog op ons netvlies
bleven staan ja wij
de aanstormende jeugd
barstens vol energie
en vernieuwend elan
opboksend tegen
depressies waar
de vorige generaties
nog in woonden die van
een andere toekomst
niet konden dromen
helemaal alleen
in hun villa's en
landhuizen waar zij
verzorging en onderhoud
voor alle dagen vragen om
het hen naar de zin te maken
Ongehoorde woorden
zij hebben
de schat
aangeboord
van nooit
gehoorde
woorden
daar waar
klanken
letters
en zinnen
zich tot taal
worstelen
zingt emotie
tussen de
regels zijn
tweede stem
traant gevoel
zijn overvloed
in talloze
talen en
dialecten
om maar
met elkaar te
communiceren
niet altijd
even goed
verstaanbaar
want talen
slijten
in gebruik
Verloren muziek
ooit zullen
de echoputten
van normen en waarden
geleegd worden in
het corona testament
door eigen evangelisten
ooit zullen de
generaties veel
samen praten in
het kiezen van de
papa die het nieuwe
leven organiseert
ooit zal de verloren
muziek uit de coronatijd
zijn plaats weer
rechtens innemen
op tal van hitlijsten en
stromen evenementen
vol met zingende
en dansende uitgelaten
tieners om te laten zien
wat zij zo node gemist
hebben en wat er in
schermtijd werd gewist
dan zullen de generaties
elkaar eindelijk weer
herkennen in samen
bewegen in het
gave perspectief van
warme medemenselijkheid
Ik ben het even kwijt
Met het verstrijken der jaren
krijg ik steeds meer grijze haren.
Echter er wordt ook iets steeds minder.
maar wat dat is zou ik niet meer weten
want dat ben ik al vergeten
Waarde van het leven
Je komt, je weet niet waar vandaan,
maar je kunt niet blijven staan
en dus ga je de weg van je leven
om vreugde en liefde te geven.
en in stil verlangen
ook te ontvangen
zodat je eenmaal oud en bejaard,
kunt zeggen "Het was de moeite waard"
Meesmuilen
zacht en
liefdevol
wordt mij
de wereld
ontnomen
natuurlijk
telt mijn
mening wel maar
wordt pro forma
meegenomen
waar het
echt omgaat
is al lang klaar
de tijd van overleg
en ongelijk is voorbij
meesmuilen
voelt niet vrij
dus gaan zij door
zetten de tijd
voor even stil
om hun besluit
met hamerslag
te effectueren als
leefregel voor ons die
voor oudjes studeren
In eenvoud
ik wist
dat jij het
middelpunt
van het heelal
was las het
in je ogen
zag het op
je gezicht
het was vooral
de rust die
jij uitstraalde
in een universum
dat holde en tolde
met snelheden
van geluid en verder
sneller dan licht
zelfs de tijd was
daarvoor gezwicht
omdat het begrip
uren dagen maanden
en jaren het enige dat
geschikt bleek
voor het menselijk
bevattingsvermogen
waar jij in al
je volmaakte
schoonheid de
schepping uit liefde
was de mooiste die de
naam godin in deze
wereld verdiende in alle
eenvoud van mens zijn
Die erbarmen krijt
ik wist dat
als ik zou
loslaten
mijn vlucht
de aarde zou
verbazen
geen
geschreven
of angstig
open gesprek
maar meer
verlamming
aan de grond
genageld in het
zien gebeuren
het besef
dat je niets
kunt doen
dat is het
volle leven
in actie waar
iedereen
zijn focus
op heeft
zo gefixeerd
dat men het
echte leven
totaal vergeet
in het intens
mee beleven
pas als gebrek
aan perspectief
de mens ten gronde
heeft gericht komt
spijt in de oerkreet
die erbarmen krijt
Een joyeuze cadans
ik heb
je gemist
de resolute
stap in het
doelbewuste
gaan van het
neusje uit de laan
je karakteristieken
zijn voor intimi
herkenbaar het
bewegingsbeeld
heeft een joyeuze
cadans zodat het
lijkt of jij danst
wind en wolken
zijn voor jou
gemaakt omdat zon
voor het juiste
comfort zorgt die
met licht en schaduw
het spel contrasteert
in een zomerse
aankleding neemt
jouw lach al meteen
ieder die onder jouw
aimabele leiding
staat met de
ogen al voor zich in
want even het
paradijs mogen zien
en voelen hoe de
hemel woont is
even in hemelse
volmaaktheid op de
horizon gaan staan
Lichtvoetig
lichtvoetig
kwam jij
binnen trippelen
je lach legde
de loper al
meters voor je uit
onbevangen
keek jij iedereen
aan groette op
persoonlijke wijze
waaide frisse wind
langs warme lijven
er waren geen regels
protocol of gebruiken
hier onder vrienden
kon ieder zich op
eigen wijze gedragen
en uiten
ik zag ze jou steeds
dichter naderen om
toch even jouw
magie en mystiek
van hemel te raken
in lijflijk ervaren
hun ogen schitterden
mimiek gaf hun gezicht
een liefdevolle glans
de samenkomst
had het fluwelen
van eindeloos strelen
tot de ziel vertrok
en ieder slikte met
nog tranen en
liefde teveel door
een grote brok
in de keel
Ethiek
jij vroeg
en ik heb
toegegeven
hopend op een
juiste balans
dat jij ook
zou geven
helaas stond
teruggeven niet
in jouw hand
jij wilde
vooral niet
de handelskant
jouw ethiek
in deze was ook
de mijne niet
ik gaf ook niet om
terug te krijgen
wel omdat geven
beter voelt
prima als alles
in de juiste
proporties gaat
en niet de een de
ander dwingt
of de ander denkt
tekort gedaan
te worden in
in gift en verbindt
daar aandacht aan
Een echt thuis
ooit heb ik
jouw hand
gelezen
maar het
leek of er hele
volksstammen
mee keken
en luisterden
wat de lijnen
en groeven te
vertellen hadden
in de hoofdstukken
van jouw levenswerk
zwaar belast in
huiselijke sfeer
na een leven van
zwoegen stond
de huid in diepe
perkamenten
kloven als
fundament voor
een echt thuis
met veel familie
en allerhande
bindingen met
boeren en bedrijven
kinderen natuur
seizoenen en
natuurlijk de school
die mede de
buitenwereld
was van een
veelomvattende
eenheid die een
eigen bewerkelijke
aanpak had
waar leiding geven
zelf keihard mee
werken was
Hoog gewaardeerd
nog sprongen
er geen vonkjes
over maar je haar
knetterde als ik
met mijn hand
door jouw
krullen kroelde
je ogen lachten
licht verbaasd
door het geluid dat
statische elektriciteit
bij ontlading maakt
zonder dat er direct
brand uitbreekt
de keurig gekapte
coupe springt daarna
in lichte ondeugd terug
de chaos van het
opstaan maakt
de confrontatie met
de spiegel overbodig
we lachen om de
weerspannigheid
van je krullen die
ondanks gemengde
kleuren nog steeds
een fantastisch
koppie met haar zijn
waar iedereen op
die leeftijd met recht
jaloers op kan zijn
mijn kappershanden
zijn dan ook een
veel gevraagd en hoog
gewaardeerd artikel