Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Sluiers fijn zand
ik zag dat
wit krullende
branding
in formatie
haar sluiers
fijn zand te
drogen hingen
in vlaagjes wind
nog gleden
ze niet meteen
van de top
naar beneden
omdat cohesie
door vocht
daar geen bocht
kon nemen
de belletjes wit
in hun opstandige
fase krulden met
zon schitterende
kleuren in het
omslaan en over
de kop gaan in
het ruime sop
Stukjes huis
ik wist dat
als de luiken
door het eerste
licht en warmte
de nacht
ontsluitten
zij langzaam in
opengaan de wereld
toestemming
gaven om
voorzichtig binnen
te dringen
daar waar alle
deuren kierden om
met stukjes huis
de kamers in
aparte stijl te
kunnen versieren
een warme
meegaandheid
vroeg om vriendelijke
bevestiging
van deze vroege
sightseeing
Uitermate bekorend
ik zag
hoe haar pen
de schoonheid
beschreef van
gedachten
die zachtjes in
het verborgene
lachten met
heimelijk plezier
de binnenpretjes
die zij op papier
zette hadden
een heel eigen
stemming en
mystieke sfeer
geen tierelantijnen
in verpakking maar
een directe clou
meteen
ontwapenend
zonder aanval
rakend in de
zwakke plakken
en aan de hand
genomen zonder
woorden maar
uitermate bekorend
Hun eigen wereld
heb de woorden
aangereikt gekregen
passend bij
emotie en intellect
stoelen en applaus
zijn klaargezet
sfeer en stemmingen
zijn naar mijn kant
gedreven een rode draad
is op de bühne klaargelegd
roffelende trommels
zitten in de zaal waar
muziek bezig is met
een fraai onthaal
nu openen de gordijnen
ik treed meteen terzijde
want uit niets komt iets
dat hoop ik dan als
dit geëindigd is en ik u
alles heb gegeven
uw hart en ziel geopend
en met handen het applaus
hebt gegeven om dit stukje
leven toe te voegen aan
de zaken zijn die tot heden
ontbreken in genieten
op de totaal eigen wijze
van muziek lied en
speelse zaken die eindelijk
hun eigen wereld maken
Existentiële kou
je fonkelde
zonder te verblinden
in bewonderende
blikken van anderen
zij lichtten op
in de aanwezigheid
van warme
belangstelling voor
jouw sprankelende
personaliteit
kleine edelstenen
en parels maakten
zich kenbaar door
hun specifieke setting
en bijzondere glans
in loepzuiver
weerkaatsen kwam
ik stukjes schoonheid
tegen die lovend over
jouw talenten schreven
jouw vriesheldere
speels wit tegen het
diepste blauw blijkt
de medicatie te zijn
tegen existentiële kou
Toekomst zonder omkijken
de lijst van
bevruchte eieren
die in de baarmoeder
van de media zijn
geplaatst is eindeloos
de baarmoeder zelf
is geconstrueerd
uit het grootste netwerk
dat wij op aarde kennen
het internet met alle
media als deel van
en iedere gebruiker als
onmisbare entiteit
in deze verzameling
van persoonlijk
levens en maatschappelijke
algoritmes
ieder en alles dat is
en leeft op aarde heeft
een eigen geschiedenis
dat ook met alles en
iedereen verbonden is
en zo communiceren
mogelijk maakt dat zorgt
voor een eigen bestaan
door het deel zijn in
en met deze community
om dit geweldige netwerk
op te bouwen zijn al de
supercomputers al aan
het draaien om de
gigantische hoeveel info
van ieder en alles te ordenen
artificiële intelligentie
zal het onderhoud
en logistiek plaatje
in de transitie van bv
voeding naar energie in
deze periode voor zijn
rekening nemen fysieke
verplaatsingen gaan
minderen en later
verdwijnen omdat zij
overbodig worden
geen hiërarchische opbouw
van de maatschappij maar
leef en creëer alleen
of samen de nieuwe energie-
bron zal waterstof worden
waterstof
omdat het met kleine aanpassing
zo in de huidige logistiek past
en de aanpassingen in productie
en vervoer binnen het
technisch vermogen liggen
Complotkleuren
we lazen niet alleen
maar zagen ook de
complotkleuren van
liefhebben naar dwang
van pressie naar bang
de kleuren van de
diverse media
die ons hebben
bedrogen slinks
hebben belogen
om steeds meer info
over ons te verzamelen
in de persoonlijke dossiers
voor een goed werkend
persoonlijk algoritme
meedoen en meegaan
op straffe van uitsluiten
en negeren machinaties
toestaan en richting eisen
goodwill kopen en
meningen beïnvloeden
toekomsten manipuleren
en groepen beschuldigen
de rechtstaat ondermijnen
ongeoorloofde transacties
publieke mening
beïnvloeden en de
democratie uithollen
liegen en bedriegen
op wereldschaal
ja alles gepland en uitgedacht
al jaren geleden stapsgewijs
uitgevoerd tot de mensheid
is gevloerd en ai robots alles
overnemen in bekende algoritmes
wij moeten kleur bekennen
anders uitsluiting en negeren
bang en angst is de ergste
slavernij gebleken in het heden
van niet meer in vrijheid leven
Opmerkelijke allure
de straat was gevuld
met een warme
opmerkelijke allure
de luiken volgden
ronde ramen in
een robuuste setting
rijtjes steunden
elkaar in tijdloze
verwantschap hadden
dezelfde roots en
de zo eigen taal
als exponenten
tuinen bloeiden
een duurzame zomer
in klimaat bestendigheid
waar de leef afdruk
in geur en ruimte zijn
eigen muzikaal volume had
herkenbaar zijn de
streek en volkseigen
bijzonderheden
na vele generaties
nog fris levend en wel
in stand gebleven
Insectueel verdwijnend
er bewoog
iets zwarts
donkerde venijn
uit angstig
makend klein
niet offensief
als een dief
in de nacht
die onverwacht
verschijnt
met flitsende
nagels krassend
sporen trok
in de angstige
vloer zonder een
eenduidiger doel
dan te intimideren
door onbekendheid
met scheurend
jankende muziek
die zijn bestaan
niet ontleende aan
wat gangbaar was
maar die octaven
en het lied uit een
ander universeel
alternatief had
opgediept waarvan
de tonen dunner
werden
sneden een
gaten in je ziel
waarin het
eerste insectueel
verschijnt
ontpopte in
zwart verdween
maar er helaas
nog vele hordes
verschenen
Legootjes
ik zag de
witte huisjes
vakantie vieren
gekleurde legootjes
liepen af en aan om
naar speeltuin
zwembad en de
glijbanen te gaan
de anderen
vrienden deden
hun eerste nipjes
aan wijn en bier
wat onwennig in
hun eerste bloot
rood knabbelend
aan chip en noot
vrouwen mixten
mannen waren
honkvast bij de
nog volle krat langzaam
begonnen de hoogste
woorden te verwaaien en
moeheid dwong om morpheus
goede nacht te zwaaien
De omslag
voor ieder
openbarend
droeg het
witte licht
de zuiverheden
mee van de
neerslag van
leven zoals wij
dat onszelf en
anderen geven
de omslag was
enorm geweest
door de snel
veranderende
ionisatiegraad
waarmee licht
info gaf over
de geestelijke
gesteldheid met
wie je sprak
in samen bouwden
we contact op dat
alle kleuren van
de regenboog
overnam in
zuivere eerlijkheid
tot diep gelogen
dit had de wereld
communicatie
recht gebogen
Vroegere dromen
als kind
wist ik al
wat ik miste
toen ik voor
het eerst
iemand echt
in de ogen keek
een moment
dat ik nooit
vergeet omdat
wij die blik
samen deelden
in deze uithoek
van het universum
jij die mij
voor het eerst
iets van mezelf gaf
het diepste besef
dat wij deel zijn
van dit geheel
dit bewustzijn delen
de volheid van
dit gevoel maakte
mij ontzettend blij
voelde dat wij
eindelijk waren
thuisgekomen
uit vroegere dromen
Jeugdige uitstraling
er was een
lief patroon in
elkaar begroeten
geen officieel
formeel proces
maar een warm
ontmoeten met
elkaar in de ogen
kijken en dan verbaasd
naar je nog steeds
jeugdige uitstraling
geen woorden
maar een licht
hakkelen door
zoiets gaafs
en verrassend
in iedere keer
hetzelfde ritueel
zonder spoortje
gewoonte in een
zo pure verbazing
iedere keer weer
zo dat we er niet
bij kunnen dat
zoiets bestaat
ondanks de al
de mystieke toon
door het uiterst
speciale van
dit ooit wederzijds
aangegane en
zich geestelijk
verdiepend contact
Wilde bloemen
ik wist
pas later
haar bloemen
te staan
gevormd
door haar
handen
in sierlijkheid
waren haar kelkjes
ontstaan
sprankelend
lentelicht
was met haar
kleuren begaan
de geheime
plaats van
deze pracht
weerkaatste
in glinsterende
ogen toen jij
mij daar bracht
wij verzorgden
het paradijsje
tot een
oase van
schoonheid
omgeven door
wilde natuur
deze zomer
heeft volle
liefde in ons
hart gegrift
door de gift
van haar
eeuwige zaden
Keen kunstje
ik donsde
kleurde zacht
de liefste vormen
geurde verleidelijk
naar knuffelbeest
zat altijd
in je tas op een
gepaste plaats
niet direct in
zicht maar toch
bijdehand als
het echt nodig was
in uithalen met
scherpe punten en
wat pepperspray
ja mij neem
je niet zo mee
tegen een bakkie
thee zeg ik ook
vaak geen nee
maar geen vreemde
ideeën die niet schikken
met mijn moraal
mij kun je echt
geen kunstje flikken
Helende stralen
ik vleugelde
het licht van
de zon beteugelde
liefkozend
haar warmte
door met
schaduw en
wind regulerend
de natuur
te bedelen met
de benodigde
golven groen
die naadloos
pasten in het
jaargetijde van
het seizoen
juist daar waar
de zon moeilijk
door begroeiing
de aarde bereikte
flitsten helende
stralen langs
stammen en takken
naar de verste dalen
Tweede leven
ik heb ze
gezien de ondoden
van deze wereld
ze gegroet in de
taal van elkaar
niet meer delen
fragmentarische
stukjes wildgroei
in de smurrie en
verrotting waar
stilte en stank het
hoogste woord hebben
omdat niemand
meer luistert
wat verbonden was
rafelt en verteert
stuurloos waar
contact stagneert
nog rest het
incidenteel
opvlammen als
er noodsystemen
zijn die goed
samenwerken
de nog vage
aanwezigheid mist
geur en kleur van
overleven in alles
geven voor een
vernieuwd tweede leven
Manipuleerbaar
de plaatsen
zijn gekozen
posities verdeeld
als de decibellen
hun adem krijgen
hebben drums hun
eigen feest
ieder event heeft
zijn eigen hakken
in de grond als de
geboorteschreeuw
nog horen wij ze
niet binnekomen
licht lentegekleurd
jeugdig ontluikend
de lach en vlag
in ontspanning
fladderend mee
verwachtingen zijn
hoog gespannen uit
het goudomrand
feest van vorig jaar
donkere bassen
roffelen af en
toe een duister
verleden waarin
armen werden
geheven geestdrift
de ziel uit het
onderste van
de fles haalt
ritme dieper gaat
en harten raakt
de massa is bespeeld
om mee te geven
regie is strak en brengt
ongewenst sentiment
tot leven bij mensen
die manipuleerbaar zijn
de lont in het kruitvat
ogen vatten vlam in
meebewegen dat ooit
blut und bodem
zou kunnen geven
Hun hete tune
lichten zochten
wegen met heldere
bundels sporend
verdwenen in
de zwarte nacht
zonder elkaar
te kruizen met
een uiteindelijk
dood en verderf
zaaiende klap
de stilte was
elektrocuterend
de batterijen
branden hun
eigen hete tune
om de laatste
laadpaal werd
gevochten door
mensen die nog
verder wilden
de blinde paniek
van de uittocht
bracht hen juist
weer samen op
het offerblok
van schuld en boete
in het misdragen
van alle soorten
verantwoordelijkheden
voor zichtzelf en anderen
hun genen zullen
lijden tot in het eind
der tijden in constructie
van de nieuwe mens en
leefgemeenschap aarde
Haar ludieke intrige
ik zag op
het wiegen
van de wind
de gele schicht
van een verre bloem
zo op de
grens van
horizon en
opgeschoten
weidegroen
zij markeerde
in haar ludieke
intrige het einde
van de nog
zichtbare wereld
haar grootsheid
dwong mij in
gepaste eerbied
dichterbij te komen
haar droomgrens
te raken om van
van wind en wiegen
met zonnebloem een
tijdloos liefdes
monument te maken