Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In de kleur van jouw ogen
mag ik met schuim
de golven krullen
van de grijsgroene zee
ongenaakbare bergen
zachtjes afkammen tot
een geel glooiend geheel
waar boven ik speel
met het wit van wolken
in een zomers blauwe lucht
zo samen liggend
in het groen van gras
met bloemen die ik je gaf
maak ik de wereld
die ik al jarenlang zag
in de kleur van jouw ogen
Still love you
Zo graag had ik jou al mijn liefde gegeven.
Zoveel jaren heb ik om jou geven
Nooit heb ik íets bewezen.
Zo bang om worden afgewezen.
Maar het blijkt dat je ook van me houdt...
Maar nu is het te laat.
Want voor ons beiden staat er iemand paraat.
Maar nu ben je mijn broer voor het leven.
Heel mijn leven zal ik om je geven.
Ik zal je altijd steunen als het nodig is.
Ookal heb je het soms eens mis.
Ons heelal
jij straalt
kleurt licht
in hemelse vormen
je lach
geeft sterren
een plaats in de ruimte
in je ogen
hangen nevels uit
de eerste scheppingsdagen
zij vragen
de schoonheid van
ons heelal levend uit te dragen
Spelen met vlinders
jij hebt weer die
hypnotiserende blik in je ogen
lacht zacht met een klokkend geluid
de melodie trekt aan
in de spannende akkoorden
van nog niet gezegde woorden
lichtjes neurie je
bij het sierlijke gaan van je handen
die spelen met vlinders
liefjes leg je ze neer
spreidt tere vleugels en opent
hun kleur in de ondergaande zon
we schemeren zomers loom
ik ben weerloos in extase
jouw hypnose is meer dan een droom
Mijn eigen lieveling
je bent mijn lieveling
kom dicht bij mijn hart
opdat wij samen één zijn
ik heb je lief
we behoren elkaar toe
je maakt me zo blij
laten wij samen zweven
naar het geluk!
Narcistische zelfzucht
zij dansen op hakken
de hoge lach
van leven in plezier
haren opgestoken
lichtjes aangeschoten
de kopjes nog fier
uitdagend en
ondeugend charmant
om aandacht vragend
maar er worden vanavond
geen rozen geplukt
in narcistische zelfzucht
de heren zijn het oogsten voorbij
zien enkel zichzelf
als prins aan het eind van de rij
Schoonheid zonder leven
mijn schreeuw
deed het glas breken
duizenden scherven
konden hun vorm vergeten
waaierden rond
vielen als druppels regen
kleuren verspattend
op de marmeren grond
ik zag je ontwaken
bevallig het kristal loslaten
waarmee ik jou had omgeven
in schoonheid zonder leven
heb angst onderdrukt
de virtuele bloemen geplukt
zonder ontmoeten
eindelijk durf ik jou te groeten
Jouw lemmet schittert
jij bent vlijmscherp
op de snede toch
dartel je in de karteltjes
van het uiteinde
fileert flinterdun
langs ongeschreven lijnen
waar pijnen
intens voelbaar zijn
jouw lemmet schittert
in het speels hanteren
een stuk trancheren
gaat je gemakkelijk af
jij ligt als gegoten
in mijn warme hand
opent pas in snijden
als lijden uitgesloten is
Liefde
Het gevoel in mijn buik is niet te stoppen
Daardoor blijft mijn hart maar kloppen
De vlinders hou je niet tegen
Maar het gevoel houdt me verlegen
Mijn hart is veilig bij jou
Dus je weet dat ik van je hou
Eindelijk
Ik voel me vlinderachtig licht en klein
Laat me altijd jouw zomer zijn
Onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren
Bedwelmend, zoals bloemengeuren
Ik dans, lach, bemin, voel me vrij
Het zingt in me, je houdt van mij!
Intimiteit voor beiden
ja ik was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit
voor beiden
De zuivere koers
ik heb alles uitgeplozen
weg gedaan in dozen
wat niet van waarde was
zaken waar ik
ooit om heb gegeven die
deel uit maakten van mijn leven
zij bleken enkel franje
versierselen van een andere tijd
gekocht uit onbenulligheid
ik kijk nu om me heen
en nee ben niet alleen
jij bent bij mij gebleven
storm en rotsen getrotseerd
de zuivere koers gehouden
liefde waar ik op kan bouwen
Zag je ogen gloeien
mijn woorden
hadden deze keer
precies dat pigmentje meer
ik zag je ogen gloeien
wist dat de aparte kleur
jou mateloos zou boeien
voelde je aandacht komen
uit lethargie en lome dromen
in het schilderen van ons verhaal
je neuriede de melodie
terwijl ik bezig was met
componeren van het lied
over de kunst van samenzijn
door het penselen van akkoorden
in kleurrijke woorden op ons schilderij
Je bent mijn parel
je bent mijn parel
gekust door mijn lippen
ik kus je zachtjes
ik wil je volgen
waar je ook gaat.
niemand kan je evenaren
je bent alle sterren in de hemel
je schijnt sterk in mijn hart.
nooit vergeet ik je
lieveling ........
De zevende hemel
jouw buitensporigheden
doen mij paden betreden
uit een mystiek verleden
tot aan het goddelijk raken
jij kunt de hemel open maken
met een lach en stralende ogen
mij wenken jou te volgen
als ik mijn lichaam heb verlaten
samen aan het rode koord
van hartstochtelijke passie
onszelf verliezen in het gaan
en komen in elkaar verstaan
ik heb je hand gepakt
warm van het gloeien
nagenietend rusten wij
de zevende hemel is nog vrij
Hun stukjes schepping
ik heb alle groen verzameld
naast het blauw van luchten
ook al wilde het vluchten
achter wit van de wolken
maar het prille groen
dat ik in jou ontmoette
heb ik na jarenlang zoeken
nergens kunnen ontdekken
evenals het breekbare blauw
dat straalt uit je ogen
die warmte tintelen door kou
uit een kier van de hemel
ik heb je kleuren lief
omdat zij sprankelend leven
en ieder moment hun stukjes
schepping aan mij willen geven
De coupe soleil
ik hoefde je sculptuur
niet te beitelen
uit het harde zand
zacht en met liefde
beeldhouwde mijn hand
jouw ronde vormen
bekleedde met schelpen
jouw bloemen die zo
nooit zullen verwelken
waste met schuim
van de golven je haar
de coupe soleil was zo klaar
samen hebben we
de komende vloed lang doorstaan
stromend ben je naar zee teruggegaan
In passie gevangen
waar vlammen spelen
hun warmte delen
rakel jij het vuur
onverwacht op
je blik jaagt
hartstocht aan
de lach daagt uit
door het lint te gaan
handen gloeien
schroeien mijn huid
in passie gevangen
schreeuw ik het uit
traag dansen kleuren
hun eindeloos spel
maar in samen rusten
vervagen ze snel
De sierlijke vormen
ik schoon woorden
polijst de zinnen
maar poëzie puur
zit van binnen
heb glas geblazen
fonkelend en transparant
de sierlijke vormen
verscherfden in mijn hand
wilde schilderen
als magisch realist
met perspectief en sfeer
sloeg ik de plank helemaal mis
ben het wad ingelopen
dook in het water vol leven
kwam als herboren weer boven
om liefde en schoonheid te loven
Liefde...
Liefde zoals dit,
Liefde die ik niet had verwacht.
Liefde en geluk,
Liefde vol met power en kracht.
Liefde zoals jij,
Liefde die ik met jou kan delen.
Liefde is mijn trots,
Liefde zo spontaan en zo plots.