Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De tijd dreigt
De tijd dreigt
gaat te snel
gaat te sloom
ik kan het niet aan
gewoon stopzetten gaat niet
maar op een moment
zal de klok ook voor mij
niet meer tikken
omdat de dood me dan
eindelijk heeft ingehaald.
Dark memories
with your words
you killed my heart
slowly and painful
you broke every little piece
what I had left
now there's nothing
just one big black hole
with dark memories
of you.
Lieve Suus
Lieve Suus,
Als ik naar de hemel kijk
En de wolken zo zie jagen
Denk ik met liefde terug aan jou
Al heb ik vele vragen
Ik mis je, hier op aarde
Ik mis je, het doet pijn
Ik zou nog heel graag even je nicht willen zijn
Ik mis je zo!
Als Suus en Suus gingen we door het leven
En als Suus en Suus zullen we voor altijd blijven.
Waarom moest die ******
jou je leven ontnemen?
Suzanne, ik vergeet je nooit!
Teddybear
Sometimes, all you've got..
is only your favorite teddybear,
'cause
he's the one who always listens
keep your secrets save
and catches all your tears.
Kijk vooruit
Met een korte weg achter je
En een lange weg voor je,
Lijkt het simpel; kijk vooruit
Maar alle jaren achter me
Ik kan ze niet vergeten
Ik kijk maar achterom
Vakantieliefde, ga je mee?
Vakantieliefde, ga je mee?
Wil met je zwemmen in de zee?
Vakantieliefde, ga je mee?
Wij liepen samen hand in hand,
Over het plein, over het strand.
Schreven onze namen in het zand.
Maar de vakantie vloog voorbij,
Blij in gedachten steeds bij mij.
Ik wil blijven,
maar ik moet je laten gaan.
De wereld
De wereld is een levensrad,
dat steeds maar door blijft draaien.
Voor de één is het dit, en de ander dat.
Je kunt er nooit naar raden.
Voor de één is het een tranendal,
en de ander een paradijs.
Maar op het laats wil iedereen
zichzelf zijn tot iedere prijs.
En komen er op die levensbaan
grote rampen hier of daar.
Kijk dan niet wat het is, bruin of zwart,
maar help elkaar zowaar.
Wees goed voor je medemens in nood,
dan ben je op het goede spoor.
Door elkaar te helpen, in het klein of groot,
daar word je niet armer door.
En komt er in dat levenrad
een wankel element,
denk er dan aan, ik ben het niet alleen.
Zorg dat je jezelf steeds bent.
Wees op die lange levensbaan
heel goed voor elkaar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik maakte dit leven waar.
Dan kun je als je heen moet gaan zeggen:
Ik was met dit leven klaar.
Dit is een gedichtje van mijn moeder
uit haar gedichtenboek.
Zij is 87 jaar.
Ik zal er voor je zijn
Van buiten ben ik vrolijk
Van binnen heb ik pijn
Het voelt alsof ik je kwijtraak
Maar weet dat ik er voor je zal zijn
In mijn ogen heb ik tranen
Van buiten voelt het goed
Hoop dat jij me zal troosten
Met de dingen die je doet
Ik verstop nu mijn tranen
Zodat niemand het ziet
Ik blijf van je houden
Maar toch met veel verdriet
Inelkaar gedoken van de pijn
Met een zielig gezicht naar boven
Een glimlach die er hoort te zijn
Maar toch nog met tranen in mijn ogen
Lieverd je moet weten
Ik wil mijn leven met jou delen
Vaak in liefde, soms in pijn
Maar weet schat,
ik zal er voor je zijn
De eerste keer
De eerste keer
Ik keek je aan
Iedereen liep verder
Maar ik bleef staan
De eerste keer
Jij lachte naar mij
Ik kon die blik niet vergeten
Hij bleef me altijd bij
De eerste keer
Dat ik je zag stralen
Jij was de eerste
Die emotie uit mij kon halen
De eerste keer
Wist ik het meteen
Ik verlaat je niet meer
Maar waar ben je nu heen?
De eerste keer
De eerste zoen
Maar nu sta ik hier
Hopeloos, ik kan niets doen
…
De laatste keer
Dat ik je sprak
Je schreeuwde het uit
Het moment dat mijn hart brak
De laatste keer
Dat ik mijn emotie toonde in jouw bijzijn
Je schreeuwde maar door:
Ga weg, verdwijn!
De laatste keer
Ik legde het je uit
Je realiseerde het,
maar het maakte niet uit
Het was klaar, over, sluit
De laatste keer
De laatste keer
De laatste kus
Vanaf toen nooit meer
het was niet
dat ik tekort schoot
de afstand
was gewoon te groot :'(
Kleurling
als jij in de zon ligt ben je zwart
als jij boos bent ben je zwart
als jij ziek bent ben je zwart
als jij het koud hebt ben je zwart
als jij dood bent ben je zwart
als ik in de zon lig ben ik bruin
als ik boos ben ben ik rood
als ik ziek ben ben ik geel
als ik het koud heb ben ik blauw
als ik dood ben ben ik wit
EN DAN NOEMEN ZE JOU EEN KLEURLING!
Goeie vrienden
Besef je dat ik jou nooit meer wil laten gaan,
omdat je zo speciaal bent voor mij,
zo lief, zo betrouwbaar...
Ik wou dat we elkaar eerder ontmoet hadden,
maar beter eens dan nooit,
anders zou dat doodzonde zijn.
In de sterren, in de golven van de zee,
besef ik hoe goeie vrienden wij zijn, ons twee.
Ik hoop dat jij denkt wat ik hoop
en dat dat nog eeuwig mag blijven duren.
Dit zeg ik recht vanuit mijn hart:
Jij blijft voor mij altijd hét schattige engeltje.
Dream about you
And when the sun goes down
my wishes come true.
Everything becomes quiet,
peaceful, not a mess like by day.
I can think about everything,
nature, friends, love,
but the most wonderful,
I can dream about you.
But when the sun rises next day,
the misery starts again.
Reality sucks!
Jij was dapper
te veel pijn, te veel verdriet,
dit gun je werkelijk niemand niet!
ik hoop dat je rust,
rust in vrede.
want jij was dapper,
moedig en sterk!
Beschuit met muisjes
6 februari was de dag,
dat ik 87 jaar geleden in mijn wiegje lag.
Maar moeder vond het geen werk,
want het was op zondag, en vader zat er in de kerk.
En dat was er helemaal niet zo'n lol,
want toendertijd zat de kerk nog helemaal vol.
De beste mogelijkheid was, om hem van de preekstoel af te roepen,
dat hij beschuit met muisjes moest komen snoepen!
Wederzijds.
Jij was in nood
Ik stond voor je klaar
Jij was nooit alleen
Ik stond altijd daar
Jij vroeg mij te helpen
En ik deed wat je vroeg
Jij vroeg mij om aandacht
Maar ik deed blijkbaar niet genoeg
Jij belde elke dag
En ik moest aanhoren wat jij had
Jij voelde je altijd kut
En ik was degene die jij vergat
Jij kon het niet meer
En stortte in
Ik hielp je overeind
Maar wat had het voor zin?
Toen ik in de problemen zat
Vertrouwde ik op jouw hulp
Ik belde je op
Maar jij trok je terug in je schuld!
Je negeerde me!
Keer op keer!
Je beschouwde me als een vreemde
En herkende me niet meer
Ik dacht dat we vrienden waren
Maar wederzijds was dat dus niet
Op het moment wanneer jij belangrijk kon zijn
Was jij degene die mij verliet
Ricardo..
Ik zal je nooit vergeten,
ookal was je hier maar voor heel even.
Als de dokters niet zo'n fout hadden gemaakt,
had jij hier nog gezeten!
Genietend stond jij in het leven,
maar helaas werd jij maar zeven..
en hebben we afscheid
van je moeten nemen
2 jaar later
overleed ook je moeder,
nog meer pijn, nog meer verdriet..
Dit gun je niemand niet!
Elke dag denk ik nog aan je,
ookal weet ik dat we niet meer samen kunnen zijn,
maar de herinneringen aan jou
vergeet ik niet gauw!
Ik mis je!
Afscheid
Nog niet zo lang geleden,
heb ik afscheid van jullie moeten nemen..
Het doet me pijn en veel verdriet,
maar vergeten zal ik jullie zeker niet!
Nee Ricardo, de dag dat jij ons achterliet,
die vergeten we niet..
En willen we ook niet vergeten,
ookal was je hier maar voor heel even!
En Monique, ook jou zullen we niet vergeten.
De pijn die je hebt gelden,
hoort nu bij je verleden.
Rust in vrede...
Dat ene moment
Na alles wat je heb gedaan
Hou ik nog steeds van je
Jij brak mijn hart in duizend stukjes
En toch leef ik steeds naar dat ene moment
Dat jij weer bij me bent
Weg
Gedachtes zweven door mijn hoofd
Gebeurtenissen blijven komen en gaan
Emoties komen steeds sneller omhoog
Ik kom er steeds vaker alleen voor te staan
Niet dat ik het niet kan
Ook al lijkt het dan van niet
Ik doe het wel allemaal alleen
Maar er is niemand die dat écht ziet
Mensen zeggen dat je niet kunt vertrekken
Want je zet niet zomaar je leven opzij
Maar toch ben ik er over aan het nadenken
Want iedereen geeft geen ene moer om mij
Dus, waar sta je dan?
Hoe kom je het leven dan door?
Waarom opnieuw de strijd aangaan?
Die ik toch elke keer verloor?
Heb je dan nog een streven?
Heb je dan nog een doel?
Heb je dan nog een leven?
heb je dan nog een gevoel?
Het antwoord komt vanzelf
Wat dan rest is nog de daad
Weg van deze wereld
Weg van al die haat
Verkracht
Hij kijkt me aan, met die gevoelloze blik,
Ik durf hem amper aan te kijken en ik slik.
Wat gaat er nu komen? Blijf ik alleen achter met hem?
Ik begin te zweten en krijg kippenvel van zijn stem.
Zijn handen gaan over mijn rug, zijn hand langs mijn oor,
Zijn snelle, harde adem dat is alles wat ik hoor.
Ik kijk hem bang aan en ik zeg ‘ik wil het niet’…
Maar hij gaat door en er is niemand die het ziet.
Kan iemand hem laten stoppen, ik kan er niet meer tegen,
Hij laat mijn adem stokken, ik kan me niet bewegen.
Zijn broek zakt op de grond, een traan over mijn wang,
Hij was altijd zo aardig, maar nu maakt hij me bang.
Zijn hand gaat door mijn haar, maar ik kijk hem niet aan,
Ik bid om het moment, waarop hij me laat gaan.
Maar het lijkt uren te duren en me benen voelen als lood,
Van binnen schreeuw ik het uit, van binnen ga ik dood.
Als hij klaar is, verdwijnt hij en ben ik alleen,
Overal voel ik pijn er er loopt bloed langs mijn been.
Ik wil schreeuwen, huilen en gillen, maar ik sluit mijn mond,
Ik wil heel hard wegrennen, maar zak in elkaar op de grond.
Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen,
Zelfs niet ’s nachts, in mijn allerengste dromen.
Maar het is me overkomen en het is erger dan ik dacht,
Ik kan het nog steeds niet geloven, dat hij me heeft verkracht…