Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Leg me uit..
Fouten zijn er om er van te leren.
Dan moet je niet meteen je hoofd omdraaien,
en mij de rug toe keren.
Er voor 'iemand' zijn wanneer het jou uitkomt.
Een zin herhalen, als ik je niet verstond.
Wat is het grote probleem hier van?
Wil je het niet, of is het iets wat je niet kan?!
Waar ben je al die tijd geweest?
We hebben het je zo vaak gevraagd
we hebben je gesmeekt
bij ons te blijven
maar jij ging weg
En waar ben je al die tijd gebleven
je kinderen hadden een vader nodig
maar voor jou, en haar
waren wij overbodig
Je koos voor je nieuwe vrouw
in plaats er voor je kinderen te zijn
je stond tussen 2 vuren
maar doet het je nu niet pijn?
Waar was je ...
ik heb het vaak genoeg gedacht
toen ik in bed lag
in de stille nacht
Ik keek naar de sterren
en vroeg me af:
“papa, waar ben je nou?”
Heb je geen spijt dat je je kinderen liet gaan
en koos, voor een vreemde?
je nieuwe vrouw?
Duister verleden
wie niet eerlijk leeft
(ver)grendelt zijn ramen
en deuren
liefst dag en nacht
beslagen spiegels zijn stil
verhullen alle
geheimen
er klinkt nergens muziek
geen stemmen
of een innerlijke?
nauwelijks te verstaan
gelukkig hebben ze luiken
ramen en deuren zijn
stevig vergrendeld
hoorde hij daar iets?
Breekt de lucht
grijsgroen antwoordt zee
haar golven slaan kapot
in een aanhoudend ja en nee
wind geeft ook geen krimp
waait langs de kust
in een strakke lange zucht
opening komt
eindelijk van boven
wolken gaan de zon gedogen
zijn oplossende vermogen
breekt de lucht en brengt
de zomer op het strand weer terug
Laatste keer
Tranen laat ik gaan.
Als ik je daar zie staan.
Terug denk aan het moment dat ik je moest laten gaan.
En keek ik je na uit het raam.
Niet sterk genoeg om te blijven leven.
En die kracht die niemand jou kon geven.
Elke minuut koste jou kracht.
En elke minuut dat ik aan jou dacht.
Het beter voor jou zal zijn.
Bracht ons alleen maar pijn.
En nu je weg bent.
En niemand je meer kent.
Mis ik je nog elke dag.
En denk aan de laatste keer dat ik je zag!
†
Breekbare momenten
ik voelde
het hete bloed vloeien
breekbare momenten
zweefden voorbij
de samenhang
verdwaalde in fragmenten
pas toen het stopte
was de realiteit van mij
de caleidoscoop
had weer zijn juiste tijdverloop
het voelde thuis
in handdrukken en welkom zijn
er zijn een paar uur zoek
ontsnapt ben ik aan boeien
in onbewust gekluisterd zijn
toen het hete bloed ging vloeien
Moed om te leven!
Er is moed voor nodig om dit
leven op aarde te leven,
moed om iedere dag er weer
wat van te maken.
Moed verzamelen elke dag
opnieuw
Ook als het wat tegen zit,
de moed niet laten zakken.
Moedig zijn is beter dan je
zwak op te stellen.
Als je de moed verliest,
heb je alles verloren,
zo is het wel!
Ik zit op een wolk
Mijn gedachten zijn fantasierijk
Ik zit nu op een witte wolk
die op watjes lijkt
ik heb een trompet bij me
en blaas de hemel vol met
schone liederen
als ik moe ben
vlei ik me op de witte wolk neer,
die zacht en uitnodigend is.
De witte wolk blijft een vriend van me,
en blijft zweven door de lucht.
Ik voel me een klein engeltje,
in het hele wolkenrijk.
Zoveel in mijn hart houdt van je
Onze huwelijksdag zal een
dag zijn vol geluk
We stappen dan in ons huwelijksbootje
En varen dezelfde koers
Wij wijken er niet vanaf
Je bent de beste stuurman die
ik ken
en waar ik zielsveel van hou,
af en toe mag ik ook aan het
roer staan,
je maakt me gelukkig lieveling!
Waar bent U toch?
Waar bent U toch Here,
ik zoek U al zo lang,
soms droom ik over U,
en dat doet me dan heel goed,
maar ik zou U wat vaker
willen horen,
dan bent U zo onbereikbaar
zo ver weg,
ik weet dat U gebeden verhoort
op Uw tijd,
wilt u mijn gebeden ook verhoren
lieve Heer.
Dan is het niet meer zo duister in me!
Geef het tijd
geef het tijd
nachten eindeloos lang
hart koud als ijs
liefkozende woorden
die herinneringen zijn
geworden
er was zoveel mis
omdat tranen zouden drogen
vanzelf alles weer zou helen
want beter tevreden en alleen
dan ongelukkig samen
liet ik je gaan
daarvan kreeg ik geen spijt
mijn hart opende zich
voor een nieuw begin
er woont opnieuw een
ander in
liefde kleurt mijn wangen
weer met een zachte
blos en zie...
tijd bleek een vriend
Je was bezorgd
Je was bezorgd om me
je was bang
ik hoorde het aan je stem
Je leefde met me mee
maar ik hoef geen medelijden
wou eigenlijk alleen maar horen:
"ik geef om je, ik wil je niet dood"
Je was bezorgd om me
toch was er dat éne stemmetje in mijn hoofd
"kom snel, de dood wacht op je"
en de hele avond werden mijn gedachten niet verdoofd
Ik dacht dat ik zou slapen
moe zijn en nooit meer wakker worden
maar dan had ik jou pijn gedaan
dat ben ik zeker
ik hoorde het aan je stem
de manier waarop je praatte ...
Alleen ...
ik begrijp het niet
Het zondoorstoofde land
de tekenen liegen niet
uitbundig klinkt het zomerlied
maar in refreinen worden
dartels van vlinders al kleiner
vervangt de kleur van vrucht
het fraai lokkend bloemblad
in zijn zucht tot rijping
door de nog warme lucht
licht buigend wuift de oogst
haar groene zwaai
wordt geler door de wind die
drogend minder weerstand vindt
het zondoorstoofde land
komt langzaam in de
koele ochtendgreep die
spinrag makend herfst heet
Ik vertrouw je
Ik vertrouw je
maar vertrouw jij mij
ik wil bij je zijn
maar maak ik jou wel blij?
Ik vertrouw je
en wil je alles vertellen
in moeilijke momenten
wil ik met je praten en je bellen
Ik vertrouw je al zo lang
ik ken je ook al een hele tijd
en het enige wat ik verlang
is dat jij mij nooit vermijdt
ik vertrouw je
en wil je alles geven
beloof jij
voor altijd te blijven
in mijn leven?
Vergankelijkheid
zelden breekt sereniteit
pas als eeuwigheid
weer lange vingers krijgt
wordt onrust geboren
geen inbreuk
op de tijd
het aardse is begrensd
door haar vergankelijkheid
pijlsnel kiest een ziel
zijn mogelijkheid
om in aards stof
vorm te nemen
een nieuwe mens
betreedt het heden
net nog zonder verleden
nu al potentiële werkelijkheid
Kom me alstublieft halen
Ik wil naar je toekomen
kom naar beneden
ik sta voor je klaar
Kom, ik wil je gerust helpen
om achter de wolken weer tevoorschijn te komen
ik wil je zien
en niet enkel in mijn dromen
Ik zeg het niet nog eens
ik wacht op je en zal op je wachten
tot je daar bent en ik je zie
het zal zeker mijn pijn verzachten
Jij ziet zelf ook
hoe ongelukkig ik ben
en dat iedereen zegt:
“spijtig dat ik haar heb gekend”
Je ziet het en toch kom je mij niet halen
ongelofelijk, hoe je elke dag komt
naar beneden, naar een huis
maar niet naar het mijne
kun je dit in een duidelijke taal
vertalen?
Elke dag kom je naar beneden
Achter de wolken
kunnen we je niet zien
toch kom je elke dag naar beneden
en neem je iemand met je mee
De achterblijvenden hebben pijn
maar dat kan jou niet deren
want ze ook proberen
jij bent te sterk
en wij kunnen ons niet verweren
Jij vermoordt en je wordt er nooit voor gestraft
want onzichtbaar ben je altijd
en zo vlug als je bent gekomen
zo rap ben je weer weg
Je geeft er gewoon nooit om
dat wij achterblijven met verdriet
je ziet ons wel
maar het deert jou gewoon niet
We verafschuwen je
maar kunnen het je nooit zeggen
het enige wat wij met jou moeten doen
is ons bij de dood neerleggen ...
Geduld
ze onderwezen mij en openden
mijn ogen voor je liefde
toen de afspraken waren gemaakt
kletsten ze over ons, mijn lief
en ze beschuldigden me van iets.
ons hart was overvol van geluk
maar als men mijn deur passeerde
sprak men geen woord meer
wat gebeurde er toch? ze hebben
mij de weg getoond. ik luisterde
en was gewillig.
ze hebben me onrustig gemaakt
omdat ik het niet begreep... ik heb
naar wijze raad geluisterd, die mij
werd toegefluisterd
ze hebben me de rug toegekeerd.
ze onderwezen mij maar leerden
me niets over geduld.
en dát nemen ze ons kwalijk...
we zijn echter nog te jong
om geduldig te zijn, ze hebben
verzuimd ons dat te leren
ze hebben ons alleen verboden
Dat je hemel droomt
wij weten
dat je hemel droomt
aan gene zijde
zonder het aardse lijden
vaak onverwacht
weer bij ons bent
met woord of beeld
in samen weten
de vingerwijzing
met een lach
in wederzijds herkennen
geeft ons jouw kracht
gisteren mocht ik weer
de witte vlinder koesteren
na maandenlang afwezig zijn
was het ineens haar tijd
jij tikte aan de klok
die juist vandaag
niet verder lopen mocht
nog maar een jaar geleden
Je hebt me pijn gedaan
Je hebt me pijn gedaan
ik had je zo lief
maar je beantwoordde mijn
liefde niet,
je nam me vaak in je armen,
voor mij was dat het einde,
maar voor jou was het een spel.
Jij maakte me helemaal gek
en verliefd
maar voor jou betekende ik
enkel een vriendin
ik zou zo gelukkig met jou geweest
zijn
maar jij was niet helemaal eerlijk
en dan is het moeilijk om in je te
blijven geloven.
Je paste zo goed bij me,
maar ik haat je niet,
daarvoor was je me te lief hoor.
Zo ging een liefde verloren voor mij,
maar vergeten doe ik je niet!