Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Triomferend in je lach
je ademt bloemen
terwijl het groent en
plotseling hoog grast
het heeft
mijn schuchterheid
en jou compleet verrast
zo uit het paradijs
van onvoorspelbaarheid
nemen wij nu alle tijd
ik zie het
in je ogen
triomferend in je lach
jij weet mij
weer onverwacht
heel zacht te raken
het is magie
die langs de vingers speelt
verleidelijk maar oh zo heet
nog boven het geluid
van wind en bijen uit
hoor ik jouw stille kreet
vlinders dwarrelen op
als wij verwonderd stil en
ingetogen huiswaarts keren
het is nog niet voorbij
iedere blik vraagt fluisterend
het thuis opnieuw te gaan proberen
Het tweede gezicht
ik heb je
als schaduw begeleid
in pijn en onzekerheid
vaak was ik
je kwijt omdat jij
jezelf niet kon vinden
dan hinderde het licht
was ik te zichtbaar
in het tweede gezicht
wij zijn verweven geraakt
hebben na lang zwart en wit
heel schuchter kleur bekend
bij de eerste stappen
in het volle licht vielen
eindelijk ook onze namen samen
Kom je nooit meer terug?
Ik kijk om me heen, ik ben alleen.
Ik kijk rond, en ik dacht dat jij daar stond.
Ik hoor stilte, kilte om me heen.
Een traan over mijn wang, ja, ik ben bang.
Was bang...
Bang dat ik jou nooit meer terug ging zien, misschien?
Ik wist dat die dag ging komen, waar ik mijn ogen open na het dromen.
Ik keek weer om me heen, meteen.
Toen kreeg ik te horen dat je weg was.
Weg was niet voor één of twee, nee.
Nu ben je ver weg, weg van mij, er bestaat geen 'wij' :(
Ik probeer je te vergeten, maar dat zal je nu niet weten.
Weet je nog
Weet je nog de eerste keer dat ik je zag?
Dat was een mooie dag.
Een week samen op kamp,
Dit was totaal geen ramp.
Na die week volgde jij me na in mijn gedachten,
Wat heb ik lang op een sms van jou zitten wachten.
Sms kreeg ik in de auto vol met familie,
Er verscheen een lach op mijn gezicht.
Ik begon te stralen.
Tijdje zijn we samen geweest, maar jij was een feestbeest.
Je maakte het uit...
Ik gaf daarna niet meer veel geluid.
Dat jaar er na zag ik je weer, zoals die eerste keer.
Mee op kamp, boos was ik, maar je was zo mooi.
Je bent verleidelijk knap...
Nu een goede vriend van mij...
Niemand weerhoudt mij om bij jou te zijn.
Ook al hebben we niks,
Toch houd ik van je zoals niemand anders kan.
xxx
Jij twijfelt
In de war..
Niet weten wat ik moet verwachten..
Onzeker...
Je hebt al vaker je hart gebroken.
Twijfels..
Weet je het zeker.
Houden van...
Je geeft om me, maar twijfelt omdat je al zo vaak bent gekwetst,
je hart al zo vaak kapot is geramd door het verleden.
Het meisje dat je wilde liep van je weg.
Nu sta ik hier, ik hou van je.
Ik loop niet zo maar weg van jou, laat jou niet staan in de kou.
Ik wil je niet verder kapot maken maar juist helen.
Jou gelukkig maken, maar ook mezelf.
Jij bent dezelfde persoon, alleen niet helemaal.
Ik ben druk, chaotisch en onrustig als 't even tegenzit zie ik geen licht meer.
Jij bent net wat rustiger, relaxter en slaat je er doorheen.
Maar weet, ik sta naast je, dus je bent niet echt alleen.
Kom maar, als je verdriet hebt veeg ik je tranen weg.
Als je lacht en je goed voelt, maak je mij blij.
Als je boos bent, kom maar, ik vang je op.
Als je bang bent, houd ik je hand vast.
Misschien ga ik wat hard van stapel, dat is wel te merken.
Jij hebt geleerd om je zelf te beschermen en ik draaf gewoon door.
Ik ben ook al vaker gekwetst, maar op andere manieren
en ik weet hoe het kan voelen.
Als ik iets wil is het vaak hoe sneller hoe beter, voor mijn gevoel.
Tuurlijk is dat niet zo. Jij weet hoe je daar mee om moet gaan.
Ik loop er toch elke keer tegen aan.
Babe,
I'll be there for you.
Xxx
Aangeschoten leven
je had de bloesem
hoger ingeschat
bij het loslaten
van jouw jongste tak
haar veerkracht groot
met volle kleur
van wit naar rood
tussen het prille groen
zij wiegde
op warme lentewind
keerde naar licht
en mooie ogen
gaf gevoeligheid
aan woorden
die haar vrouw-zijn
zomers wogen
dit onbezonnen zaad
gaat geen vruchten geven
realiteit van nu is kostbaarder
dan aangeschoten leven
Achtergelaten?
Jouw armen om me heen, zonder enkel probleem.
Jouw gepraat, zonder enkel haat.
Jouw woorden, die bij me scoorden.
Jouw hulp, als een tulp.
Toen liet je me achter, achter in deze harde wereld.
Je zei dat je altijd bij me ging zijn, dat je er altijd ging zijn.
Waar blijf je nu dan?
Waarom ben je dood, waarom heb je me achtergelaten? :(
Ik mis je gewoon zo erg...
Een steen uit duizenden
je paste
feilloos in mijn hand
een steen uit duizenden
ik zag
de breuken komen
gelukkig aan de buitenkant
er was verval
tijd trok zijn sporen
tot onverwacht de kern brak
jij viel uiteen
niets kon me meer bekoren
de schepping was totaal verloren
Onderhuidse emoties
de wereld
staat droog ondanks
het stijgende water
met een sahara vol
onderhuidse emoties
gespannen als boog
wie schiet het eerst
raakt en maakt
contact met de ander
ogen en handen die
feilloos gevoelens ontvangen
reageren op wat zij ontberen
een arm om de schouder
woorden als koele bron in
een vruchtbare oase zonder zon
In het verschiet
zag je hand
in het donker
langzaam verdwijnen
je armzwaai
lichtte nog even op
toe de auto ging rijden
terug in
de hal van het huis
ontbrak er een schaduw
de kamer was leeg
in het gevoelloze
schijnsel van lampen
keek naar de klok
die zonder te leven
de tijd weg leek te geven
een doelloze avond
in het verschiet
zonder jou ben ik er niet
Kom schemer met mij
ik wist je
te wonen
in je glazen huis
lente bracht
haar eerste bloemen
op de wind bij je thuis
je decoreerde en schikte
de kleuren van zon die
in jouw vazen zijn voorjaar vond
op het wiegen
van de eerste madelieven
danste je het prille groen
rustte de middag
in een spiegelende tuin
op het zwart van de aarde
waar het leven dit jaar
zijn eerste fortuin
uit vruchtbaar zijn baarde
kom schemer met mij
naar de maan en nog hoger
waar wij elkaar de nacht gaan beloven
Ik wil niet haten
ik wil niet haten
al doe je me nog
zoveel pijn
ik wil je niet haten.
je bent hard voor mij.
en af en toe haat ik je erg.
maar ik wil toch om je geven.
want jij bent ook een mens.
al ben je nog zo een harde bikkel,
je doet lief, maar meent er niets
van.
ik wil je niet haten,
maar waarom ben je niet een
beetje liever voor me.
ik hoop in de toekomst dat we
met elkaar kunnen omgaan.
Mijn angst
mijn angst is dagelijks
zo groot
om mensen die me pijn
doen.
die me geen vrede geven,
maar lijden doen
ik ben zelf ook te gevoelig
ik voel alles zo haarfijn aan.
en ken de mensen goed.
ik voel aan hoe ze zijn.
ik wil niet harder zijn,
maar hoop toch iets sterker
te worden.
opdat ik meer tegen het leven
bestand ben.
laat me geloven dat mijn vader
in de hemel alles goed maakt.
boven bidden en boven denken.
Mijn bron
u bent mijn bron
waaruit water naar
me toe vloeit
uw waterbron verlicht
mijn hart
ik sta voor u
zoals ik ben
verwarmt u mijn hart
en leidt het tot uw bron
opdat ik schoon en rein
wordt
elke dag opnieuw.
Proefde de hel
zag paarden
in gestrekte draf
van donker naar het licht
verleden ging
de toekomst aan
waarbij zwart werd gewit
tijd sloeg vuur
uit hoeven die sleten
op waarheid en geweten
proefde de hel
in verbrande luchten
een droom die niet vluchtte
zij rondden de horizon
kwamen galopperend weerom
sloten licht met volmaakte duisternis
Zo snel je de kop
wij stoppen ermee
willen ze kwijt
al die bn-ers
vooruit met de geit
we draaien de knop om
een week of een maand
ze verdwijnen vanzelf
omdat het kijkcijfer daalt
geen adverteerders
dus weg grote geld
zo snel je de kop
van een namaakheld
Liefde maakt...
Liefde maakt gelukkig,
liefde maakt vrij,
liefde maakt vrede,
maar ben je wel zo blij met mij?
Liefde maakt bedrog,
liefde maakt ziek,
liefde maakt regen,
ik wacht in de portiek.
Gevangen door bedrog,
en toch is er een nog...
Vriendjes zullen gaan...
Maar bff's zullen altijd blijven bestaan
Xxx
My Distance
Distance,
It's far away from me.
Distance,
The way you can't see.
Just take a step and leave behind.
You know your closer.
and if it's not,
just go in mind
Een pijnlijk raken
zacht wiegen
de boompjes dicht
naast jouw stam
jij hebt ze
jarenlang
luwte gegeven
jonge spruiten
markeren de liefde
van samen leven
toch schuurt
af en toe nog hun bast
in een pijnlijk raken
is het licht
even zoek dat hen
gelukkig moet maken
hopelijk kan jouw steun
hun lente doen groeien
naar een warm zomers bloeien
Transparante scherpte
ik wist van glas
dat het doorzichtig was
fragiel en breekbaar
in al zijn componenten
heb je verwond
met transparante scherpte
die diepe sporen
in jouw kristal kerfde
er was geen schaduw
in doekjes voor het bloeden
voelde mijn onmacht
jou daarvoor te behoeden
dacht dat glans en glitter
zouden binden
maar de waarheid
liet zich niet verblinden