Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ballast
Hier heb je al je ballast.
Ik stopte het voor je in een zak!
Vanaf nu mag je het hier laten staan.
Gewoon, voor je eigen gemak.
Wat als ik jou nou zeg
Dat je al die kilo's aan zorgen
Niet meer hoeft te dragen.
En gewoon door kan gaan, morgen.
Wat als ik jou nou zeg.
Dat het gewoon goed is, vanaf vandaag.
Dat je jezelf niet meer hoeft te bewijzen.
En dat doe ik allemaal graag.
Want je zult zien hoe vanaf dan.
Het leven kilo's lichter voelt.
Leef maar zo, de rest van je leven.
En voel, wat er met leven wordt bedoeld!
Niet minder, niet meer
Omdat jij, niet beter bent.
Niet minder, niet meer.
Ookal heb je het vaak verteld.
Ik geloof het niet meer!
Want het knokken is wel klaar.
Dat kost teveel energie.
Blij dat ik dat achter mij heb kunnen laten.
En dat ik dat nu zie.
Dus nu kom ik jou vertellen.
Dat ik al die tijd.
Niet minder, en niet meer.
Dan jou ben geweest.
De wereld
Hoe ver reikt jouw blik.
Is het tot aan de horizon.
Of is het de grens van Nederland.
Omdat je niet verder reiken kon.
Stopt je blik bij wat jij kent.
Heb jij daar je eigen grenzen gemaakt.
En wordt alles wat daarbuiten valt.
Tot aan de grond afgekraakt.
Open eens je ogen.
En kijk eens met een frisse blik in het rond.
Je zal zien hoe meer je open gaat staan.
En gaat waarderen, wat je vroeger altijd raar vond.
Want houdt de wereld op.
Bij klompen, bij tulpen, een stukje kaas en een kopje thee.
Ik daag je uit, ga maar aan mijn hand.
Ik laat je de wereld zien, ik neem je mee.
Als je dolfijnen ziet springen van geluk.
En je ziet pinguïns springen op het strand.
Zal je respect krijgen voor de wonderen van de wereld.
Aanschouw je alles vanaf een kleine afstand.
Met eigen ogen wil ik je laten zien,.
Dat het zoveel verschillende mensen zijn.
Dat er zoveel wonderen op deze wereld bestaan.
Dan voelt je eigen leven ineens ontzettend klein.
Maar wat ga je dan waarderen.
Waarom de wereld is gemaakt.
En dat je spijt hebt van alle woorden.
Waarmee je iets of iemand hebt afgekraakt.
Gezellig uit eten, of toch niet?
Voor mij is uit eten gaan een avondje gezelligheid
Lekker kletsen, eten en een wijntje op z'n tijd
Zo'n moment dat je van je gezelschap geniet
Avondjes zoals deze zijn bij mij topfavoriet
Met een bezoek aan de pizzeria sluiten wij de middag af
Zo'n gezellig dinertje is voor mij echt geen straf
Maar bij sommige mensen vraag ik me af waarom ze hier zijn
... Is hun gelukkig samen zijn echt of alleen maar schijn?
Achter ons zit een stelletje aan een tafeltje
Alle vier kijken we even naar ze
Twee telefoons liggen naast het bestek
Ik vind dat idee toch een beetje gek
Even vraag ik me af of ik 'digitaal bestellen' heb gemist
Voel ik me in deze 'moderne' wereld even toerist
Maar mij wordt verzekerd dat bestellen gewoon bij het personeel kan
En dus loopt alles voor mij nog volgens plan
Inmiddels zijn beide in hun telefoon verdiept
Op de ene telefoon wordt getypt, de andere telefoon bliept
Zouden zij nou digitaal met elkaar communiceren?
Ik probeer het maar een beetje te relativeren
Maar het idee dat je met je telefoon uit eten bent
Aan dat idee ben ik nog steeds niet helemaal gewend
Is het nou zo moeilijk om je telefoon een avondje te negeren?
Om face-to-face met elkaar te communiceren?
Het is toch veel leuker om in elkaars ogen te kijken
Je hoofd even weg te draaien om elkaars blik te ontwijken
Of om gewoon te genieten van het moment dat je samen bent
Want je bent wel uit eten met je eigen vent!
Snel keren mijn gedachten weer terug naar ons gesprek
En praten we over pizza eten met of zonder bestek
Ik geniet van mijn drie smikkelende studiegenootjes
Die pizzapunten zijn voor hen een voor een cadeautjes
Op de pizzarandjes na zijn alle vier de pizza's verdwenen
En is er ook geen enkele telefoon op tafel verschenen
Kijk ik terug op een gezellige borrel en een leuke avond uit eten
Waarbij ik die andere mensen al bijna ben vergeten
Met een voldaan gevoel en een glimlach loop ik de pizzeria uit
Is het de koude lucht die ik weer voel op mijn blote huid
Vanaf hier is het dat we alle vier ons eigen weg weer gaan
En is het deze leuke avond die voorbij vloog zoals een ritje in de achtbaan
Hou vol
Je was op vakantie geweest
en na een paar maanden kwam je terug.
Je was wat dunner dan normaal en voelde je ook niet zo goed.
Je ging naar de dokter en 't was niet zo goed.
Eerst dachten ze dat je de ziekte van Lyme had,
maar na nog een paar onderzoeken kwam er uit dat je MS had.
Je wereld stortte zo'n beetje in...
Je kon later steeds veel dingen niet meer.
Je had ook vaak een up en dan in eens weer een down.
Maar lieve neef, houd alsjeblieft vol!
Je bent mijn enige neef die ik zo vaak zie,
je bent mijn voorbeeld, je bent mijn held!
Ik hou van je.
xx
Waarom?
Ik wou je alles geven, mijn hart en leven,
Ik hield van jou , maar jij vond andere meiden leuker,
Eerst was alles goed, maar nu heb jij het verkloot,
Ik wil niet dat het over is, betekent dit dat onze liefde gelogen is,
Door bijzonder vertrouwen was je mijn hart,
Waarom zag ik niet dat de einde in zicht was,
Het ging niet goed tussen ons, het leek net of ik je niks deed,
Achteraf heb ik spijt, al wil ik bij je zijn!
Je was mijn hartendief!
Lieve (naam),
Ik wil je vergeten, ik wil je niet meer zien, ik wil je laten gaan.
Maar mijn gedachte roept telkens weer jouw naam.
Als ik uit het raam kijk, denk ik telkens aan jou omdat ik je niet zo snel vergeten zal!
Op Hyves, Twitter of Facebook zag ik je telkens bezig met andere meiden.
Toen dacht ik al bij mijzelf, voor jouw liefde ga ik niet meer strijden!
Ik vond je echt een hele leuke en lieve jongen
en in mijn dromen was je mijn droomjongen.
Maar dat moet ik maar vergeten en die gedachten laten gaan,
want zo verspil ik mijn liefdesleven naar de maan!
Je moet één ding weten...
Je was mijn hartendief en ik zal je dan ook nooit vergeten!
Liefs, (Naam)
Gebroken Vriendschap
Ik dacht dat ik je kon vertrouwen,
maar het enige wat jij kon was mij laten huilen.
Ik heb dagen lang aan je gedacht,
maar toch deed je de hele tijd naast mij verdacht.
Dit is het einde van Groep 8.
Straks zien we elkaar niet meer,
maar waarom denk ik dan nog steeds aan je, keer op keer.
Kostbaar en onbetaalbaar
Jullie zijn m'n alles, dat is altijd zo geweest.
Ik mis hen die er niet vandaag zijn.
Dus de momenten die ik doorbreng met jullie, één voor één,
zijn onbetaalbaar en zo kostbaar, ik bedank God dat ik leven kan.
En mijn moeder gaf me een kans, zonder haar was ik hier niet.
Je hebt je ziekte overwonnen.
Eerst besefte ik het niet maar God heeft je genezen,
misschien niet bij ons maar wel in de hemel.
Ik toon een glimlach, maar daar achter zit een hele hoop vol verdriet.
Maar toch blijf ik hopen op een klein beetje vreugde.
We zijn er altijd voor elkaar, ik ga dood voor jullie,
ik zal er voor jullie zijn, ik weet wie de overige mensen zijn.
Jullie zijn echt gebleven en voor de andere mensen die er niet meer zijn: Rust in vrede.
Nu hebben jullie niet langer pijn. Ik mis jullie, jullie zitten in m'n hart van binnen.
Dat zal ik nooit vergeten. Jullie worden altijd herinnerd met een glimlach.
Mijn hele leven draag ik jullie in mijn hart mee.
Jullie zijn me kostbaar, dat is altijd zo geweest.
Het doet zo'n pijn, niet meer langer samen te zijn.
Mama, ik weet goed dat jij er niet meer bent,
maar ik praat met je in gebed zonder dat jij iets zegt.
Ik kende genoeg lief en leed, het was tijd om te rusten.
Precies in de tijd,
dat ik met mezelf in de knoop zat.
Ik mis je!
Sprekend
De zon die schijnt niet,
Maar straalt soms even,
Want in die ogen,
Lijkt alles te zweven,
De wereld lijkt betoverd,
Door zijn stralende lach,
Telkens opvallend,
Sinds die ene dag,
Hij lijkt zo perfect,
Slim, leuk en lief,
Geen enkel gebrek,
Een echte hartendief,
Zijn mond spreekt,
De taal van de liefde,
Maar het waren de ogen,
Die dit hart doorkliefden,
Het is er voor hem,
Hopelijk wil hij zijn,
Behalve de liefste,
Mijn valentijn!
1 jaar samen
Vandaag,
precies 1 jaar.
1 jaar geleden vond ik jou.
Met je lieve ogen, die lieve lach en je lieve woordjes.
Ik was helemaal verkocht.
Precies 1 jaar zijn we nu samen. Jij en ik.
Houd die gedachte vast, en onthoud het.
Ik had nooit gedacht dat we hier nog zouden staan.
En toch is het ons gelukt.
Vandaag is een doodnormale dag voor de mensen om ons heen.
Maar voor ons, nee niks doodnormaal.
Deze dag is heel speciaal.
Want vandaag 1 jaar geleden, vonden wij elkaar.
En zijn we samen één geworden.
In Love!
Ik ben verliefd op je.
Eén blik in je ogen, mijn hart gaat tekeer.
Even verlegen en onzeker, als die allereerste keer.
Trillend en stotterend bij die ene lieve lach,
Die mij intens gelukkig maakt, gelukkig voor die dag.
En dan dat fijne gevoel, waar ik niet aan wen,
dat gevoel diep van binnen, als ik heel dicht bij je ben.
Van die lach op mijn gezicht, valt alles af te lezen,
De kriebels in mijn buik, dat kan maar een ding wezen.
You're My Valentine!
Will you be...My Valentine?
Ik mis je, mama
Het is zo raar, om te beseffen dat je weg bent.
Het is zo raar, te weten dat je niet meer terug komt.
Het is zo raar, te denken 'waar is ze?'
Het is zo raar, dat nu ze weg is, je pas weet hoeveel ze voor je betekent.
Ik mis je, mama. Rip 31-03-11.
The appletree
Girls are like apples on trees.
The best ones are at the top of the tree.
The boys don't want to reach for the good ones
because they're afraid of falling and getting hurt.
Instead they just get the rotten apples that are on the ground,
that aren't as good, but easy to get.
So the apples at the top think that there is something wrong with them,
when in reality, they are amazing.
That is why we just have to be a little patient and the right boy,
the one who takes a chance to find the good, right apple, will come someday...
Waarom ging jij nou.
Ik wil als eerste even zeggen, dat ik dit gedichtje gewoon even kwijt moet,
voor degene die ik ben verloren, Marielle, moeder van een dochter en een zoon.
Marielle, waarom ging jij? Moest jij ons kwijt?
Oké, je was depressief, eerst sprong je van een flat en dat mislukte,
toen lag je in een ziekenhuisbed.
Je benen waren niet meer goed, je voelde je ook spontaan noob.
Je wist gewoon even niet meer wat te doen.
Op een avond, maandag 8 januari 2012, was er opeens schokkend nieuws,
we kregen te horen dat jij weg was. Je had zelfmoord gepleegd.
Je was naar de garage gegaan, en had toen je hart heel hard geslagen,
je pakte een sjaal en hing jezelf op, trapte het krukje weg, en bleef zo hangen.
Toen kwam je man, en die zag jou, daarna kwam je dochter van 11,
die keek en moest huilen, toen kwam je zoontje van 6 hij was heel geschokt.
Ambulance werd gebeld en toen haalden ze je op.
In één klap was het voorbij, jouw leven is nu een eind.
Stop met pesten
Waarom pesten mensen, waarom?
Hou toch eens op met dat kinderachtig gedoe.
Denk je dat je er anders niet bijhoort of niet stoer genoeg bent?
Denk even na waar je mee bezig bent!
Diegene krijgt angst en woede
en het kan zo erg worden dat diegene zelfmoord pleegt.
En dat wil je toch niet op je geweten hebben?!
Denk na waar je mee bezig bent en stop er mee!
Jij bent een leugen
Jij bent in mijn leven gekomen,
meteen een klik en een kik, maar je was wat vaag.
Ik was een vriendin voor jou,
een vriendin om je te helpen in moeilijke periodes.
Ik was er altijd voor jou. Je belde me elke dag.
Je werd gepest en je zat aardig in de put.
Je had het moeilijk.
Maar toen ik jou nodig had was je er niet voor mij.
Na de vakantie negeerde ik je omdat jij mij in de steek had gelaten.
Je deed net als of er niks was. Het deed me pijn.
Je bent een leugen, heel jouw leven is een leugen.
En dan mijn vriendin de schuld geven...
Je kan oprotten, je hoeft geen excuses meer aan te bieden.
Ik heb het gehad met jou.
Pijnlijk kreng
Je brak mijn hart,
ik huilde triest.
Je verspreidde leugens,
ik zei niets.
Je stal mijn vriendje,
ik schold je openlijk uit.
Er liep een nieuw meisje langs en..
dat was je nieuwe buit!
Door mijn tranen heen
Het is weer eens zover, ben weer gevangen door emoties
Alles kwam weer even boven, door het zoeken naar wat love beats
Ik moest weer aan je denken, eigenlijk doe ik dat elke dag
Alleen de ene dag wat minder dan de ander, shit is hard voor me
Ik zie je lach voor me, en voel me rot, hoor je
Toen je weg ging ben ik gevallen in een put door je
En het is raar maar het is waar
Ik weet dat jij mij ook wil maar het mag niet van je ma, nee
Want zij haatte mij en jij verliet mij
Als je zoveel van me hield, dan kon je er niet klaar mee zijn
Kon je niks verzinnen, waren leugens nooit gekomen
Dan liet je mij niet in de steek zoals je toen liet overkomen
Nu weet ik wat je wil, maar dat het eigenlijk niet kan
Maar waarom zit je dan bij hem als ik je alles geven kan
Zoals ik altijd heb gegeven, ik heb gevochten voor ons tweeën
Ook al was ik die junkie, je was de liefde van mijn leven
Je bent mijn nummer één en niemand kan die plek innemen
Niemand kan me geven, wat jij me hebt gegeven
Ik kreeg liefde zo oprecht, dus waarom ging je weg
Het moest van je familie want ik was niet goed genoeg
Waarom niet goed genoeg, heb ik je ooit pijn gedaan
Heb ik je ooit geslagen of gelogen, zeg het dan
Ze vonden mij een crimineel omdat ik vroeger wel zo was
Gekke dingen van vroeger waar ik allang niet meer mee bezig was
Dat wist jij zelf ook maar je liet het maar gebeuren
Je was bang omdat je moeder dreigde je eruit te pleuren
Daarom ging je bij me weg en koos je voor een kneusje
Die goed geld verdiende, zo, je moeder is tevreden
Je familie die is blij, maar als je naar jezelf kijkt
dan ben je niet gelukkig, want ik sta niet aan je zij, hè
Dus waarom wacht je af en kies je niet voor een ander
Ik zal altijd op je wachten want jij wil ook niemand anders
Je zette een stap...
Je zette een stap in mijn leven
en mijn hart begon te gloeien
Je zette een stap in mijn leven
en mijn liefde begon te bloeien
Je zette een stap in mijn leven
en ik kon niet meer spreken
Toen zette je een stap in mijn liefdesleven..
maar, oeps, had je nog niet goed bekeken!