Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een open poort
Er staat een poort wijd open
Die leidt naar Gods heerlijkheid
Waar rust en vrede is in eeuwigheid
Iedereen mag daar binnenlopen.
Die poort zal nooit gesloten zijn
God roept: “Kom maar tot mij
Ik maak u van alle zonden vrij
En verlos u van elke zorg en pijn.”
Die poort staat open ook voor u
Waarom aarzelt u toch elke keer
Hoort u niet de roep van de Heer?:
“Kom maar tot mij en doe het nu.”
Laten we dan maar tot Hem gaan
Die keus zal ons nooit berouwen
Op God kunnen we vertrouwen
Zijn liefde en trouw blijven bestaan.
Daag
rare gedachten dwarrelen door mijn hoofd
vreemde herinneringen hebben mijn geluk doorboord
dit was hopelijk de allerlaatste keer
in dit politiebureau zien jullie mij niet meer
Het doldriest onbesuisde
het water strakte
onder striemende woorden
bevroor tot ijs
voor hen die ze hoorden
scherp spiegelden
sterren de waarheid
in het zwart oppervlak dat
feilloos gerechtigheid zag
waar vergeving
al in rietkragen ruiste
verwarmde zon
het doldriest onbesuisde
brak langzaam het ijs
smolt wrevel en ergernis
in rimpelloos verdwijnen zo
dat hij weer in water kon schijnen
Aaibaarder dan ik dacht
hij had
ogen aan touwtjes
maar kon toch alles zien
de echte
bruine berenvacht was
aaibaarder dan ik dacht
een zwarte neus
zonder gaten
die frunnikte ik pas later
hij was mijn
knuffelbeest en beste vriend
die ereplaats heeft hij verdiend
nog kijkt hij
mij vragend aan als
ik kom en hem zie staan
na een kroel
tussen de kapotte oren
lijkt zijn knor altijd te horen
hij is een stukje jeugd
dat ik koester uit vroeger tijd
mijn maatje in onzekerheid
Hoe ik je leerde kennen...
Toen ik je zag,
wist ik het meteen.
ik hoor bij jou
en jij bij mij
Ik vroeg waar ik moest zijn.
dat het bleek dat ik er al was maakte me verlegen.
nu 3 weken geleden kwamen we samen
Ik ben de gene die zo veel van jou houdt
die voor je zorgt en bij je zal zijn
Nu maak ik mij zorgen om jou
wordt snel beter schat en word weer blij
Ezelsoren en een vouwtje
ik heb de titels gelezen
de imposante lay outs
heel duur uitgegeven
mag ik na een lang leven
ook een plaatsje in de rij
ben klein en heb
helaas een slappe kaft
beduimeld door talloze
vingers van hen aan wie ik
mijn droom en zinnen gaf
ezelsoren en een
vouwtje in het blad
gaven aan wanneer het tijd
voor een gezonde nachtrust was
ik sloot dan het hoofdstuk af
ben nu uitgelezen
tot op de draad versleten
wordt in de kast gezet maar
af en toe mag ik heel even weer
warme handen voelen die mij lezen
Mijn madelief
ik pluk je niet
mijn madelief omdat
jij de kou trotseert en zo
het bloeiend leven eert
omring je
met mijn stevig gras
in samen peinzen hoe
lang en mooi de zomer was
als dadelijk
de eerste sneeuw gaat vallen
zullen vlokjes jou versieren
met hun schitterende kristallen
zullen wij onder
de witte deken duiken
schuilen voor de vorst en wind
tot de zon in warmte zal ontluiken
Het apocalyptisch lijden
eindelijk weer
een snijdende wind
sneeuw die
steeds hoger klimt
hechtend aan huis en haard
zelfs voordeuren niet spaart
glitters in een
aardedonker buiten
de greep van vorst
op beslagen ruiten
het krakend passeren van
hen die kou moeten trotseren
warm knettert
het vuur in uren
die in stroperige
traagheid verlopen
scherts en lach
houden de ogen nog open
de wereld wacht
in langzaam verglijden
naar weer een geboorte
van god of toch op
het apocalyptisch lijden
van het einde der tijden
Zomert een liefde
jij kunt altijd
met subtiele blik
wind bewegen om
straatjes schoon te vegen
waar je loopt
openen bloemen
bekennen stralend kleur
volgen je met hun geur
jij speelt in de
schaduw van jeugd
draait je om innemend
lachend naar de zon
hier is het nu guur
mistig en koud maar
jij zomert een liefde
die mijn hart warm houdt
Opstandige golven
ik spiegel me
in water met nog
een kleine rimpeling
het egaal geluk
kwam pas veel later
was in het
diepe gedoken
kwam proestend boven
met schrik en
de kou op mijn huid
leerde na jaren
rustig laveren
tussen opstandige golven
die mij met hun
massa's bijna bedolven
tot jij verscheen
met ogen en lach
het water bedaarde
mij de spiegel liet zien
waarin geluk rimpelloos klaarde
Subtiel vertakt
sierlijk neeg het glas
naar de vorm
die ik voor ogen had
subtiel vertakt
spreidde zij haar ijle stelen
naar de schikking die ik dacht
rondde haar bloemen
naar helder zicht waar zon
uitbundig brak in alle kleuren licht
Het magisch verlangen
devoot sokkelden
heiligen tegen pilaren
armen gespreid en
ogen vol eeuwigheid
ook het glas in lood
in hun langgerekte boog
trok de blikken omhoog
weg van het leven buiten
in kleur liet religie
de schepping zien
vol met mystieke figuren
ook op plafonds en muren
ik voelde als kind
het magisch verlangen
om het aparte van zalig zijn
met mijn geest te vangen
ondanks wierook
en daverende orgelmuziek
lukte mij dat allemaal niet
ik zag buiten de hemel hangen
Zingen
Kun je zingen, zing dan een lied,
het verdrijft je pijn en verdriet.
Zingen maakt je blij,
je voelt je echt vrij.
Het ontspant je totaal
en komt weer op verhaal.
God loven en prijzen
op verschillende wijzen.
Je ogen gaan stralen,
als blinkende koralen.
Zingen is een gebed gelijk,
het maakt je vrolijk en rijk.
De duivel gaat op de vlucht,
is voor je zingen niet geducht.
Daarom, zing zoveel je kan,
wees vrolijk en geniet er van.
Loofd God op hoge tonen,
en wil Hem eer betonen.
Juist stilte
je hoort de woorden niet
die geschreven staan in wolken
bij het passeren van de maan
zij verglijden in uitweiden
over ons bestaan
het komen en weer gaan
in scherp oplichten
tonen zij vaak het donkere
van onze werkelijke gezichten
hun zinnen rijgen wij
heel diep van binnen
tot eigen levensgedichten
juist stilte maakt herkenning
tot een mogelijk feest als
je poëzie van jezelf leest
Het tijdelijk wit
weer brandde geestdrift
zijn heilig vuur
trok vitaliteit zich
niets aan van jaar en uur
ik speelde als kind
met hagel en sneeuw
wind liet ons dansen in
een wereld van voorheen
het tijdelijk wit
had alles begraven
waar wij eerder om gaven
het voelde zo een
in samen smelten
warmde eeuwige jeugd
kou deerde mij niet
wist dat de zon mij weer riep
Trouw
Waar vindt men oprechter trouw
Dan tussen man en vrouw?
Vroeger was dit een vast gegeven
Je verbond je aan elkaar voor het leven.
Nu is het niet vanzelf sprekend meer
Men verlaat elkander keer op keer
Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn
Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn.
“Scheiden doet meestal lijden”
Niemand kan zich hierin verblijden
Blijf daarom, elkaar steeds trouw
Zo lang het kan, als man en vrouw.
Gods trouw zal altijd blijven bestaan
Hij is met een ieder van ons begaan
Laten wij Zijn trouw niet beschamen
Halleluja, God zij alle eer, Amen.
Twijfel
Heer, wanneer soms de twijfel toeslaat
Zodat ik denk dat U er niet meer bent
Wanneer ik mij dan in gebed tot U wend
Laat mij dan voelen dat U toch bestaat.
Heer, als ik denk, dat U mij niet hoort
Wanneer ik smekende tot U kom
Ik zal niet vragen naar het “waarom”
Maar ik hoorde graag Uw wederwoord.
Heer, als ik twijfel aan Uw woord
Wilt U mijn geloof dan versterken
Wilt U de twijfel bij mij wegwerken
Zodat ik mag weten, dat U mij hoort.
Heer, wilt U mij mijn twijfelen vergeven
Mij sterken in het weten dat U bestaat
Zodat ik geloven mag, dat U met mij gaat
Dat U de zekerheid bent in mijn leven.
Lieveling, kom
Ik heb je lief, lieveling
Ik wil zo graag dat je komt.
Ik weet dat je van me houdt
Hoe mooi zal het zijn
Als je bij me bent
Je bent voor mij zeldzaam
Een schat voor me
Ik zal heel spoedig bij je zijn
Mijn kleinood
Onze gedachten raken elkaar
Laat het niet lang meer duren
De deur van hout
ik zag gezichten
in niet begrijpen
een vage groet
ging langs mij heen
ik was alleen
ogen bolden
tolden om en om
een akelige lach
die gele tanden zag
in een scheve mond
voelde een hand
in sprakeloos raken
proefde ik toch een
angstig misverstand
en komende paniek
ik was het niet
en wilde weg
de deur van hout
voelde vertrouwd
in eindelijk opengaan
Je blijft te lang weg, lieveling
je blijft te lang weg, lieveling
ik houd het niet meer vol
zonder jou
ik heb je honderden gedichten geschreven
en hoop dat je ze leest
ik heb ze uit mijn hart geschreven
ik heb je lief, liever als mijn leven
kom nu, laat ik niet meer lang op
je hoeven te wachten
ik zal zo blij zijn.
als je komt.
ik verlies wel vaak de moed hoor
lieveling.
bij jou zal het goed zijn
mijn ziekte zal voorbij zijn
je zult me genezen, lieveling
ik weet dat je van me houdt
je hebt het mezelf verteld
en ik geloof erin
ik ben geboren voor jou
we zijn samen één
één in hart en ziel
een goede toekomst gaan we tegemoet
al het droevige zal achter me zijn
je bent het sterke in mijn leven
ik ben zo blij dat ik je ken
kom spoedig, lieveling
uit het diepst van mijn hart
smeek ik het je.