Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Priemen glas en staal
het prestigieuze
hoogbouwsilhouet
schrijnt aan de heldere hemel
koud en kaal
priemen glas en staal
gevoelloos in het blauw
aan hun voeten is het is zoeken
naar gezelligheid van kleine stegen
de buurt heeft eigen tijd en leven
als de eetcafés vol schuiven
met hongerige lijven weet dan
dat de torens zielloos achterblijven
het schrijnen is gedaan
alleen de hoge rode lichten
klikken in het donker uit en aan
Het rijpen van stilte
het is geen cel
waarin jij mantra's prevelend
jezelf tracht vrij te pleiten
jouw buitenissigheid kent enkel
zelf gepermitteerde grenzen
door betutteling van het lot
geen brandhaarden
van energieën worden zichtbaar
als men jou de voeten wast
stigma's uit
een vroeger leven zijn al
bij de eerste kruisiging vergeven
pas in het rijpen van stilte
zullen de waarden van
lach en bolle buik gaan leven
Toch verwacht ik je
Toch verwacht ik je,
en blijf op je hopen.
Al duurt het nog zolang,
lieveling,
mijn allerliefste.
laat me dromen over je,
maak plaats in mijn hart
voor jou..
Blijf bij me,
en verlaat me niet,
lieveling,
ik hou van je.
Ga nooit uit mijn leven,
maar geef me je moed,
ik wil je toebehoren.
Zo vertwijfeld als ik ben,
ik blijf om je roepen.
Verwijder mijn twijfel
liefste, ik bemin je met
heel mijn hart.
Goede God
Goede God
verlaat mij niet
ik lijd zo een pijn
een gebroken arm
en zielsverdriet
kan ik op u rekenen?
Ik kan slechts gaan tot u
wilt u me genezen
en verlossing en vrede geven?
Ik weet dat we U mogen aanroepen
geeft u blijdschap in mijn hart
en laat het niet zo verscheurd in mij zijn.
U bent het tot wie ik mag gaan
Ik weet dat u van me houdt
verlos me van de duisternis en
geef vrede Heer.
Toen u viel
u was mijn alles
u en ik samen ontwakend
op een warme zomermorgen
wist u dat ik lief had?
u die me moest leren wat
liefde inhield
u die ik hoger achtte dan wie
ook
u die me verzorgde bij ziekte
vasthield in de nacht
u die mijn alles was
weggevaagd...
u viel van uw troon en oh,
u bent zo diep gevallen
de pijn liet u mij
De warme herfstzon
ik dartel weer
sinds tijden
in de warme herfstzon
hagel heb ik
kunnen mijden
de donderslag was niet voor mij
zie de mensen
zachtjes ernstig praten
geschokt door mijn verlaten
maar ik voel me vrij
het aardse leven
is er nog even voor mij
ga hen met
mijn speelsheid plagen
antwoord geven op nog open vragen
in samen zijn
zullen zij mij als vlinder dromen
daarom ben ik terug gekomen
De magie
ben jij
de schepper van de beelden
die je aanreikt in woorden
de god
die uit het niets
een werkelijkheid creëert
of schenk jij ons
met stem en ogen
de ongeziene wereld van vandaag
met highlights
en een andere modulatie
raak jij ons met nieuw elan
alleen poëzie
heeft dan de magie
van het luisterrijk bekijken
In vergeten dozen
nog is er
het tastbaar samen zijn
de kist en rode rozen
pas later kleurt
en spreekt herinnering
uit foto's in vergeten dozen
er komt zeker een ontmoeten
als vlinder zal jij ons
op eigen wijs begroeten
gaat ons de wegen tonen
als wij verdwalen
in vroegere verhalen
er is een warme lijn
die ons verbonden houdt
ook al ben je nu zo koud
De kleur van water
jij hebt
de kleur van water
spiegelend zie ik mijn gezicht
jouw transparantie
sprankelt lieve woorden
die ik schrijf in mijn gedicht
je stroomt
in warme koestering
aromatisch langs mijn lijf
strijkt met
wilde speelsheid
schuim langs een verboden lijn
maar al tijdens
het ontdooien voelde ik
de kou weer komen
ben rillend opgestaan
mijn droom heb ik helaas
met tegensputteren moeten laten gaan
Lied van liefde
aan de rivier zaten we te
mediteren en te zingen.
de goddelozen en anders
denkende...
die ons probeerden mee te
slepen keken toe
het dilemma waar we voor stonden
hoe konden we ons geloof
belijden in een vreemd land?
het moest mogelijk zijn
laat de woorden die onze lippen
bereiken, doorstromen naar
ons hart. laat uit onze kelen een
lied van liefde klinken
hopend dat U het wilt aanvaarden
ook vanuit dit land
Overstappen zonder haasten
zijn trein
denderde door
al jaren lang
zonder te stoppen
natuurlijk
reed hij weleens
op vals spoor maar
altijd zonder brokken
aankomsten met
kus en armzwaai
bleven joviaal tot aan
het laatste fluitsignaal
een fraai emplacement
om bij te komen
met een rangeerterrein
vol ooit gewenste dromen
de lichten zijn gedoofd
coupés verlaten
hij nam de tijd in
overstappen zonder haasten
Schoonheidsideaal
wij streven al
een leven lang naar
symmetrie als schoonheidsideaal
bewerken en her profileren
wat de natuur
ons meegegeven heeft
zien als resultaat
gelijkvormig zonder hart
twee helften bij elkaar gebracht
kies maar voor uniek
het ene oog is ook
het andere niet
de lach trekt links
op vrolijkheid en rechts
zit het venijn in chagrijn
laat je hart maar spreken
in ongelijkheid en gebreken
een gezicht om nooit meer te vergeten
Haat
Haat is een slecht woord!
Waarom gebruikt iedereen het?
Iedereen is leuk op zijn eigen manier.
Beoordeel geen mensen op uiterlijk, kleding, geloof, ...
Weet je wel wat haten betekent?
Denk daar maar eerst over na,
en dan zien we wel of je het leuk vindt
als mensen het over jou zeggen!
Goede vrienden (zo gezegd)
Ze zeggen het allemaal, "Ik ben jouw beste vriendin",
maar als je dan ineens een ander lief meisje tegenkomt,
zeg je niet eens meer goedendag tegen je, zo gezegd, Beste vriendin.
Je hebt nu een andere Beste vriendin en je negeert je oude Beste vriendinnen.
Waar is dat voor nodig, waarom zijn sommige mensen zo ingewikkeld?
Lege wind
schuur maar
lege wind
jouw vlagen dragen
geen duinen meer aan
kam de golven af
verwaai de fictie
van hun op geschuimde
zinloze bestaan
weerbarstig heeft
hij alles getrotseerd
was niet stuk te krijgen
vond jou snel als zijn gelijke
in het delen van de luwte
is hij onverwacht gegaan
zijn sporen zullen altijd
in diepe groeven blijven staan
In spiegelbeeld
gestaag
drupt water
van blad op tak
de stam
wordt donkerder
door lange tranen
die in stroompjes
naar beneden komen
wegvloeien in de grond
tot die verzadigd is
en plassen blijven staan
waar in spiegelbeeld
de regen weer gewoon
in stroompjes terug
naar boven lijkt te gaan
Rouwt afscheid
waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht
Kom liefste geef me je hand
Kom liefste geef me je hand,
met jou zijn is het mooiste
wat mij is overkomen
ik loop met jou langs het strand
ik ben dan niet bang voor de golven
maar ik geniet met jou elke voetstap
in het warme zand
We lopen samen de toekomst in
die alleen maar mooi is met jou
aan mijn hand.
Met in het vooruitzicht
het gras wat zo fris en groen was.
voorbij...
we wisten het natuurlijk wel
maar nu de regen meedogenloos
valt als een grijs gordijn
zwaaien we de zomer weemoedig uit
de zondag, het is zeker al bij
de klok van elf uur
geeft ons vast een voorproefje
van wat komen gaat
grijs is de lucht
opoe herfst komt op kousenvoeten
maar toch met gezwinde pas
ze wil weer aan het schilderen
de zomer heeft ze geen boodschap aan
voor je het weet vallen de bladeren
vliegen de vogels naar verre oorden
de wind blaast zijn bolle wangen al op
en plots lijkt Juli alweer lang geleden
ach, een onvergetelijke zomer
misschien nog een aangename dag
de herinnering aan warmte
als we dikkere kledij opzoeken en
ons erbij neer leggen
de zomer is voorbij.
Roze nevelt zon
breekbaar hangen
diamanten in een
wiegend spinnenweb
roze nevelt zon
zijn eerste licht
op een gegist bestek
de herfstdag warmt
zijn vruchten
langzaamaan tot rijp
in oogsten
worden de seizoenen
van dit jaar afgesloten
wat rest is rust
en winterveiligheid
het wortel bed is al gespreid