Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een schalkse lach
ik weet dat
jij niet zingen kan
maar toch vertolk
je het lied met een
fantastische mimiek
maakt dat tranen
glinsterend
stromen uit de
diepste emoties
van ons warme hart
speelt in een
schalkse lach
met tonen die van
deze heerlijke stilte
zelden kunnen dromen
je performance houdt
de toeschouwer gevangen
met het akoestisch spel
zie of hoor ik jouw lied
waarvan ik nu intens geniet
Lichaamstalen
ik heb eindelijk
een sprookje gedroomd
met veel liefde en
natuurlijk een happy end
waarbij het meisje
lief en hulpvaardig was
van gewone afkomst maar
toch iets koninklijks had
de jongen prees vooral
zijn domme kracht lachte
hard om de stomste grappen
op een slijmerige manier
de contrasten zijn al
neergezet en de spelers
trappen in de valkuil van
de goed gecamoufleerde sloot
daar vertellen lichaamstalen
hun droomverhalen die
in vergelijken op een
ontzettend lief sprookje lijken
toch worden ook zij
snel blij want de ontdekker
van het water komt al snel
vol overgave blaffend naderbij
een warm bad en
rozig slapen zal de volgende
dag wel het sprookje of
de droom tot waarheid maken
Vloeiden uiteen
nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden voor
een groter bereik
eenmaal ingegraven
kon silicium de
mooiste herinneringen
dragen van een
geweldige lentedag
Artistiek ontladen
jij scheen licht
dat om je heen
geen schaduw gaf
wel zachte kleuren
van de regenboog had
zonder spetters nat
fluctuerend
vielen de stromen
zo door je heen
met een harmonieuze
cadans die je paste
als natuurlijke dans
in artistiek ontladen
gaf jij ons alles wat je had
aan liefde en genade
Danste zonder wolken
ik zag het
zachte ademhalen
hoorde hoogte
wist de dalen
met in je lach het
liefste vergezicht
dat er vandaag
op aarde was
de ochtendzon
scheen licht contrast
schaduwde wat
nog slaperig was
om in het proces
van ontwaken
alles nog eens extra
mooi te maken
in je lenteachtig
lief bewegen
bloeide kleur
dauwde kou het
gras met de
fijnste druppels
die edelsteenden
als kristallen van de zon
je danste
zonder wolken
het lichte blauw
al van de lucht
pakte de laatste
dromen waarvoor
de mensen door de
wekker waren gevlucht
Ontlading
zij zagen
jouw blik
keken mee
ontdekten de
magie van
samen beleven
een armzwaai
je vinger wees
ingehouden adem
kwam ineens
tot ontlading
het was feest
zij waren op
pad gegaan maar
kwamen niet aan
het was of iedereen
hun kleine bestaan
zomaar vergat
maar in jou
herkenden zij
stukjes leven
waarvan zij dachten
die zelf nog niet
te kunnen geven
Jouw charisma
j
jouw charisma
bloeit veelkleurig
vlindert in waaiers
die de horizon raken
daar waar rechtlijnige
perspectieven in punten
verdwijnen zullen jouw
ronde vormen verschijnen
het star rigide
van vele vertes zal
worden gebogen door
souplesse in zachte ogen
de eeuwenoude blikken
uit licht blauwe kijkers
zullen niet meer uren turen
maar communicatief stralen
om weer warmte uit
de harten van mensen
te halen in het eindeloos
dwalen over het mystieke land
Een ander licht
zij waren
langzaam in
gesprek gegaan
de fijne lijnen
rond je mond
ook in de rest
van je gezicht
stond ineens het
zo vertrouwde in
een ander licht
nog bleef in
lichaamstaal
je expressie rustig
en vooral nog
heel neutraal
maar ik voelde
het verkeerde raken
zag woorden lichte
beschadigingen maken
in niet verkende lagen
heb in een
sussend gebaar
je handen genomen
om samen tot
ontspanning te komen
stilte aangedragen
om de pijn van
verleden aanvaardbaar
te maken op weg
naar een open heden
Treuzelkeuze
ik zag
hun lach
oplichtende hoop
in de ogen
maar ook
het weifelachtig
onrustig gedrag
van de treuzelkeuze
in wikken
en wegen komen ze
alle tegenstellingen
steeds weer tegen
zij neigen naar
maar met veel
misbaar keren zij
op de schreden terug
zij willen winnen
hebben uitslagen binnen
maar diep in hun hart
wacht de teleurstelling vast
Alleen stilte
altijd is er
de massaliteit
die broeit
waar anonimiteit
de kiem is voor
kwaadaardig verzet
alleen stilte
en het persoonlijk
gebed laat onze
weerstand komen
tegen de dwazen die
op wereldmacht azen
zwarte schapen
worden als eerste
geliquideerd omdat
zij de kudde met onrust
omgeven in hun niet
gemanipuleerd leven
nog steeds restten
er decors uit bloedige
confrontaties
waarbij naties ten
onder zijn gegaan aan
hun nationalistische waan
Op de tast
wij hadden
niets afgesproken
zij zou nachts
niet komen spoken
met een streel of
vaag schreeuwen
om mij iets over
haar bestaan
te laten weten
zij is er gewoon
want sinds haar
verscheiden heb
ik mij niet van haar
kunnen bevrijden
waar zij vroeger
altijd bij me was
is dat nu zelfs bijna
letterlijk op de tast
ze kijkt me aan
loopt mee en praat
geeft ongevraagd
antwoord bepaalt
waar we gaan en
ik laat me leiden
zal zonder haar
mijn dagen anders
nooit kunnen slijten
Jouw muziek
het was
jouw muziek
die van de
mistige emoties
een schitterend
gevoelskleurenspel
creëerde dat
je gezicht
uitnodigend deed
lachen in een
welkomstgroet
het voelde
warm en goed
na de somberte
en kou van buiten
om samen nog een
keer stil te staan
bij jouw leven
terugkijkend wetend
welke kant jij
op zult gaan
nu alles is gedaan
het samen
was zo hecht
in al die jaren dat
herinneringen de
standaard zullen zijn
voor de tijd van nu
als wij proberen
die kwaliteit te halen
ons afscheid is voorbij
maar bij ieder
nieuw begin hoor jij
In zakformaat
ik moest
mezelf even kwijt
ín het verkennen
van een nieuwe situatie
er was daar
geen tijd ook de
anderen ontbraken
hoorde geen schapen blaten
de zalen leeg
geen verlichting en decors
zelfs de nooduitgang
scheen ongebruikt
toch had ik nog een
bericht te versturen voordat
mijn leven onverwacht
niet meer valt te sturen
want de nabestaanden
weten zich geen raad met
al mijn goed en kwaad daarom
deze handleiding in zakformaat
Baadde aarde
het rondde
in goud de
massa wit
gebundeld licht
waaierde uit in
krachtige stralen
die hun intensiteit
zelf bepaalden
met energie
overgoten baadde
aarde in de
bron van de zon
waar scherpte
en rechtlijnigheid
het credo van
de eeuwigheid zong
Eeuwige dialoog
ik heb
stilte gewist
maar lees op
de gezichten
geen woord
als lichaamstaal
faalt staat
men naakt
ongekend in het
bestaand moment
waar wij het
medemenselijk
aan elkaar
ontlenen is de
dood verdwenen
leven heeft
een eeuwige
dialoog omdat zij
deel is van en deelt
zonder stervensnood
Dwalend
je zweefde
weefde een
lieftallig
schaduwpatroon
als lust om
naar te kijken
een cirkelende
symmetrie die
ons dwalend
achterliet
zonder totaal
verloren te zijn
jij bent nooit
een doolhof
geweest door
de transparantie
van je lach die vele
ontsnappingswegen gaf
warm en
toegankelijk
waarin zorg
de loper is die
jij altijd uitrolt
voor je medemens
Schijnt schaduw
ik heb mij een
plaatsje geschilderd
op een groot doek
een wat
verstild tafereeltje
ergens in een hoek
heb de tijd
in kleuren stil gezet
vogels vliegen in gebed
het klein prieeltje
ademt rust drukte
wordt lommerrijk gesust
een integer zonnetje
schijnt schaduw
langs het lenteblad
ik zit aan
tafel met mijn
stoeltje op het pad
in klein bezig zijn
wordt lente zomer onder
handen van deze dromer
Vinyl
een doos
vol vinyl
met veel plezier
maar ook verdriet
draaiend komen
zij tot leven om
de bands weer
hun muziek te geven
zangeressen met
een tik en hier
en daar een ruis
maar onmiskenbaar thuis
de eerste beats in
een totaal vernieuwen
van het genre popmuziek
in de hitparade repliek
nu nostalgie
van het beste soort
in de afgelopen 60 jaar
nooit meer iets beters gehoord
Scheppingstijd
ik heb je
zien stralen in
affectie en warmte
van binnen uit
een oogopslag
doorbrak de
werkelijkheid
ademde scheppingstijd
opende in
vorm en ruimte
de woordloze dialoog
die liefde bood
wat samen ooit
als spel is ervaren
zal in verliefdheid die
intensiteit snel evenaren
in licht fluctueren
mogen wij ons geluk
en blijdschap ook op
anderen projecteren
Religieuze bloemen
zij danste voorzichtig
tussen religieuze bloemen
lachte naar hen
zonder ze echt te raken
zomaar contact maken
was niet altijd gepast
de regels in een orthodoxe
wei voelden niet altijd vrij
zoals vaak in de natuur
hebben zij graag een goede
buur van hetzelfde soort in
elkaar verstaan zonder woord
veel anderen aan
de overkant genereren
een los groepsverband zonder
diepe familiaire hechting
toch heeft zij ook daar
haar erfpachtrecht waarin
zij respect en vrijheid danst
met een lach in de open hand