Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ochtendritueel
weer hoor ik
traptreden keuvelen
over jouw schreden
geschuifel
wat gekraak
in bibberend beven
de kreun
het steunen als je
op de overloop bent
het gemak
van de traplift
heb jij nooit gekend
als je boven was
liep alles altijd
keurig in de pas
jouw heerlijk
ochtendritueel was
voor ons nooit te veel
een nieuwe dag
met heldere zon echte
verrassingen keken nooit om
Jouw lied
wij hebben
heel lang met
vonkjes gespeeld
die als zij oversloegen
lading hebben gedeeld
wij zagen de
kleuren roken het
avondlijke van geuren
die hoorden bij een
teveel aan ozonritueel
toen onze blikken
intensiveerden en wij
de afstand decimeerden
bronde nabijheid steeds
warmer verlangen
in de bel van
liefdeskracht zongen
onverwacht niet te
negeren ijle tonen in
de stilte van de nacht
en wist ik dat
jouw lied uit het
fysiek geniet in een
verlossende lach
heerlijke bevrijding bracht
De patstelling
zij wist
de ketting
vol te maken
zag hoe
handen
elkaar raakten
de cirkelkracht
zijn eerste
schijnen gaf
indrukwekkend
klonk het
sonore geluid
waarmee
duizenden mantra's
werden geuit
hun gelijkvormig
bewegen openden
warme uitnodigingen
om in de wereld
te leven en er
deel van te zijn
om zo de patstelling
teniet te doen zonder
apocalyps van het groen
Schitterende blauwdruk
je lacht nog
steeds goudblond
de hele zomer ben
jij de schitterende
blauwdruk geweest
van mijn zon
in de eerste
stralen legde jij
iedere morgen
de matrix neer
voor haar schijnen
maar ook verdwijnen
in het subtiele
samenspel van
wolken wind en regen
kwam ik jou altijd
tegen aan het
weids firmament
de uren die wij
samen waren
schreven liefde
alleen aan de wolkeloze
hemel hebben wij onze
intieme momenten bekend
Fluwelen vocaal
de lach
in je stem is als
een fluwelen vocaal
zacht doseert
haar muziek de
ritmiek in je woorden
waar zinnen
dansen in het
spel van begrijpen
neemt zij
jouw hand om even
accenten te knijpen
in een pas de deux
volgen wij de dansante
lijn van het verhaal
tot in een
naderend einde
de lach verstomt
het van
elkaar scheiden
voelt als een domp
maar ook wij weten
dat dit samenzijn nooit
meer wordt vergeten
Laatste dromen
wij zijn de schemering
tegemoet gelopen
hebben onze laatste
dromen meegenomen
in passend avondrood
stilte heeft al lang
geleden de herrie
overwonnen en vindt
geen laatste woorden
in atmosferen zonder wind
drukverschillen zijn
structuren van enkele uren
nog draaien dag en nacht
hun maanden vol maar in
seizoenen is leven leeg en hol
het synchrone is verdwenen
in de laatste erupties leven
restanten van het zieke lijf en de
aangetaste geest hebben nagelaten
wat nooit een hemel is geweest
In vervoering
ik heb je
in vervoering
zien gaan
er fysiek nog zijn
maar geestelijk
uitgetreden
geen kortsluiting
een verplaatsing
van krachten
waarbij lichaam
stand bye in
rust zal wachten
contact maken
gaat het raken aan
de schepping zijn
om zo voor even
te delen in het
goddelijk volmaakt
dan weer terug
compleet met een
aura dat goddelijk heet
Buiten
wat zon
een vleugje wind
klein veegje
glinsterende regen
is alles waar
een kind mee kan leven
door buiten te zijn
een heerlijke
wereld om met
eigen ogen
zo in te drinken
kleine stappen om
de ontwikkelingen
te kunnen behappen
een verzadigde
zucht als dit
alles genoten is
dan komt de rust om
met alle elementen
een droomwereld te
bouwen vol vertrouwen
De vijg
kleuren donkeren
in zichtbaarheid van
rood en blauwe rotsen
naar donkergrijs waarbij
het frisse van de vijg
een exquise traktatie blijft
onbereikbaar ben jij
op het tussenpad
waar zendgemacht geen
soelaas meer geeft op
schermen die niet kleuren
op elk nieuw gebeuren
het is de wereld
waar bewegen niet wordt
geregisseerd door emoties
en hartstocht omdat zij ons
niet de tweespraak laten
waar geëigende kanalen falen
ooit zullen wij
de zon weer samen op
zien gaan in een exclusief
stukje leven waarbij licht
en warmte ons door het
internet zal worden gegeven
De godin
het heerlijkste gevoel
en liefste geluid
is het ritselen van
zomerbladeren op
mijn warme huid
waar statigheid
nog lange takken
lover genereert
heb ik mij neergelegd
ja tegen wind gezegd
zonder op te spelen
hoorde ik al de groene
melodie van velen
pas ontloken en nu al in
het zonnig koor gekropen
in warme vlagen
weten zij de muziek te
dragen van de eeuwenoude
dirigent die elk blaadje
persoonlijk heeft gekend
in een door schaduw
gestreamde versie
wordt de zomerzon geëerd
zij is de godin die seizoen
en groei altijd heeft beheerst
Geestdriftig
jij hebt altijd
intens met jezelf
kunnen praten
geluisterd naar
wat je lichaam
jou had te vragen
om dan door
tweespraak weer in
balans verder te gaan
van die kleine
gesprekjes deden je
ogen geestdriftig verslag
ik zag in je blik
stromen en krachten van
een omgeving die wachtte
hoe jij een blokkering
omzeilde door een
confrontatie te mijden
om samen een
nieuwe stroom naar
hoger niveau te gaan leiden
Zelfstandig blond
onhoorbaar
dansten voeten
dichterbij op
bewegingsmuziek
van het samenspel
door spieren en pezen
die uit herinnering
van vloersegmenten
ons de ruimte wezen
een update had
de plaats gevonden
toen wij wisten waar
wij ons bevonden
niet tussen wal
en schip maar wel
als breukeling
zoekend naar een
veilige steigerkling
levensblokken
waren vrijwel afgerond
maar zij gaven meer
brokken omdat er geen
ruimte was voor het
eigen net ontdekte
zelfstandig blond
dat al onuitgepakt in
hutkoffers op de kade stond
Een nieuw exposure
ik zag je gezicht maar
vergat jou daarover een
compliment te maken
je piekte haar dat
modieus sliertte in hun
kans jouw gezicht te raken
het ronde was weg
in strakke vlakken
toonde jij jouw karakter
maar ook tot mijn
schrik was het gezellige
dik zomaar verdwenen
effectief en snel
bewogen armen doelgericht
bij benen je slanke schenen
nog is er geen
balans maar wel de kans
op een nieuw begin
gun gezicht en lijf
een nieuw exposure
jij zit er nu midden in
Affectief gemis
het is ontluiken
jij zet met je
ogen de wereld buiten
door het ophalen
van het doek dat
de afstand markeert
tussen warm bloed en
kille stille zakelijkheid
transparant
maar nog altijd
oorzaak nummer een
van dodelijke kramp
door affectief gemis
bijna onder handbereik
maar de groepen zijn hun
leiders van vroeger kwijt
het is de explosie
uit jouw blik die in
vuur en geluid aanslaat
op ieders ik waar
bloed warm mengt
het koude hart
zich eindelijk kan
drenken in samen zijn
Kuddetrance
nog kleuren
kapotte woorden
restjes klank
aan zinnen die
ooit verbrijzeld
zijn door dissonanten
in de muziek van
hun zelf gemoduleerde
dramatische ondergang
in beat en dance
bedwingen zij
adrenalinestormen
met peppers en relaxers
gaan zij totaal los
rekeningen worden
pas verstuurd als
alles al is gedaan
en chaos rijpt
in wezenloze ogen
van egotrippers
die klinkers stamelen
zonder enig verband
zich bewegen in de
kuddetrance van
zinloze impulsen naar
de slacht in het avondland
Rust van reflectie
jij ving
druppels
met je hand
liet ze stromen
in een plas
langs de rand
van de weg
in groeiende
kringen dreef
je gezicht
op het water
dat wonderlijk
golfde in cirkels
steeds later
je lachte
ondeugend
spatte bewust de
rust van reflectie stuk
in de chaos van
regen kwamen we
jou niet meer tegen
Ik voel me alleen
ik voel me alleen en eenzaam
ik heb hier geen vrienden
en kan haast met niemand praten
dat maakt heel eenzaam
ik hoop in de toekomst
een echte goede vriend te krijgen
die mijn eenzaamheid op laat houden..
Mijn liefde voor u is groot
Ja, lieve vader,
mijn liefde is groot voor u
Ik kan u echt niet missen
Dolblij ben ik, dat u van me houdt
Nooit kan ik u missen.
Ik zal u altijd beminnen
Ja, lieve vader, bij u is het goed.
Wilt u ook zijn bij alle mensen
en allen het mooie geloof in u geven.
Ja, u bent blij als we om u geven.
Allerliefste vader.
Jij bent mijn vriend
Jij bent mijn vriend
Ik ben blij dat ik je heb ontmoet
Je bent zo gevoelig en lief
Je bent heel speciaal
Je gestalte heb ik lief
Je bent zo lief voor me
Ik weet dat je een aartsengel bent
Je hebt geen fouten
Je brengt de mensen veel vreugde
Daarom hou ik zoveel van je
Lieverd, op een dag
zal ik samen zijn met jou
Dat zal een bijzondere dag zijn...
Frivool gerokt
de wind
waait herfst
door je haren
lichte
zomerlokken
spelen met elkaar
op het donkere
bed waar schaduw
zich heeft neergelegd
gebruinde benen
stappen frivool gerokt
terrasjes voorbij
ogen kijken blij
op deze dag
vol zomerlach
toch draalt zon
niet meer zoals in
lange dagen van weleer
waar donker pas
de nacht erkent als
ook de ogen zijn gewend