Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ik vind je lief
ik vind je lief
elke dag ben je er weer
en je maakt me blij
jouw vriendschap wil ik
niet missen
je bent trouw en je vergeet
mij niet
goed dat je leeft
en ook om mij geeft
een goede vriend
kan je niet missen
ik ben blij met je
en hoop je nog vele
jaren tot vriend te
mogen hebben.
ik vind je lief!!!
Schaduw als bestaan
ik heb mijn tanden
stukgebeten op de tijd
in een vlaag van haat en nijd
het heeft niet mogen baten
in wrok kijk ik nu om
door de gaten die gevallen zijn
verrafelde mijn leven
ging kapot aan onderhuids venijn
waar ik schaduw als bestaan zag
donkerden de mooie jaren
uit zicht omdat ik dacht dat licht
niet voor mij was weggelegd
spelend met frivoliteit en lach
mocht ik mijn leven niet vullen
alleen mijn dromen konden
dat intense verlangen nooit verhullen
in dit gebeuren is geen schuld
toch doet het iedere keer
weer pijn dat groei en bloei verloren zijn
door een leven lang beoefenen van geduld
Het eerste touche
mijn onzekerheid streek
jij trilde al blijheid
bij het eerste touche
vormde langzaam klanken
vulde ze met volheid
door een krachtige resonans
pas later kwamen
de hoge tonen in
een esoterisch genieten
alsof in onze muziek
met zijn dialoog zonder woorden
liefde opnieuw werd geboren
wij hebben de melodie
van sterren gespeeld en het heelal
in zijn onmetelijke ruimte beleefd
Mijn eigen lieveling
je bent mijn lieveling
kom dicht bij mijn hart
opdat wij samen één zijn
ik heb je lief
we behoren elkaar toe
je maakt me zo blij
laten wij samen zweven
naar het geluk!
Narcistische zelfzucht
zij dansen op hakken
de hoge lach
van leven in plezier
haren opgestoken
lichtjes aangeschoten
de kopjes nog fier
uitdagend en
ondeugend charmant
om aandacht vragend
maar er worden vanavond
geen rozen geplukt
in narcistische zelfzucht
de heren zijn het oogsten voorbij
zien enkel zichzelf
als prins aan het eind van de rij
De hemel als troost
je voelt het komen
intenser en dichtbij
verfletst de kleur van dromen
ooit waren we vrij
zorgeloos en onbevangen
met een warm welkom blij
totdat het vlekje kwam
het verkeerde plekje
dat snel groter werd
een tsunami van angst
overspoelde de wereld
onderdrukte het eigen gevoel
met de hemel als troost
leren mensen hun kroost
te leven in kuddes als volger
niemand is vlekkeloos
maar het eigen geloof leidt tot
een genadeloos schot door het hoofd
Het laatste beschavingsvernis
het laatste beschavingsvernis
sluit de kist terwijl
nieuwe raketten vertrekken
richting verderf en dood
gedrogeerd en gemanipuleerd
door strategen vechten bendes
en legers hun strijd om de macht
pionnen in het spel van kanonnen
weer raast de waanzin
van oorlog en verwoesting
aan de wereld voorbij en nog even
dan gaat het ook tussen jou en mij
Onthoud dit..
Weer, of geen weer.
Vergeet dit nooit meer!
De zon komt op,
en gaat weer onder.
Maar voor mij,
blijf je altijd bijzonder.
Regen komt,
en regen gaat.
Maar voor mij,
blijf je altijd veel waard.
Warmte, of de kou.
Op al deze dagen,
hou ik van jou.
Weer, of geen weer.
Vergeet dit nooit meer!
Schoonheid zonder leven
mijn schreeuw
deed het glas breken
duizenden scherven
konden hun vorm vergeten
waaierden rond
vielen als druppels regen
kleuren verspattend
op de marmeren grond
ik zag je ontwaken
bevallig het kristal loslaten
waarmee ik jou had omgeven
in schoonheid zonder leven
heb angst onderdrukt
de virtuele bloemen geplukt
zonder ontmoeten
eindelijk durf ik jou te groeten
Kom, het Suikerfeest is begonnen
Ah, het einde van de Ramadan
we staken het vasten.
sterken hebben hun ziel gereinigd
conflicten werden uitgepraat
want zoet eten doet zoet praten
we trekken onze mooiste kleren aan.
iedereen wil lekker ruiken.
feestelijk getuigen we van
een maand lang vasten.
kinderen kussen de hand van hun ouders
brengen die naar hun voorhoofd.
iedereen viert feest. zoals het altijd
is geweest. buren kom, marhaban (welkom)
vrienden en familie, er is eten in overvloed.
de minderbedeelde, kom eet en dans
samen met ons. voel je thuis.
onze dierbare doden zijn we niet vergeten
zoals de meesten vast wel weten.
de profeet heeft het beloofd en iedere stap naar
een graf zal worden gezegend.
mijn vrienden, dankbaarheid overheerst in mij
ik ben zo trots op mijn dierbaren.
ook zonder ramadan, ja óók zonder dit groots festijn
proberen jullie goede mensen te zijn.
Suikerfeest, het duurt soms wel drie dagen lang
maar het hoort erbij en is voor ons van belang.
dans en eet en och ja, de baklava is weer mierzoet,
maar zónder is een Suikerfeest niet goed.
tijd van bezinning is voorbij voor jou, voor mij.
de ziel is gereinigd als na het biechten in de kerk.
ik? Ik voel me warm, betrokken en sterk.
dit feest is er een van saamhorigheid.
kom,
het Suikerfeest is begonnen.
Jouw lemmet schittert
jij bent vlijmscherp
op de snede toch
dartel je in de karteltjes
van het uiteinde
fileert flinterdun
langs ongeschreven lijnen
waar pijnen
intens voelbaar zijn
jouw lemmet schittert
in het speels hanteren
een stuk trancheren
gaat je gemakkelijk af
jij ligt als gegoten
in mijn warme hand
opent pas in snijden
als lijden uitgesloten is
Het roestige weerbarstig zijn
er zit traagheid in de tijd
het roestige weerbarstig zijn
kraakt en piept een
al reeds lang vervlogen lied
niets gaat meer gesmeerd
norm en waarden worden
vluchtig aangeleerd
in honger naar succes
stress en haast
jagen op seconden in
het krakkemikkige contact
op oog en hand wordt niet gewacht
pas als het opwinden is afgelopen
omdat de veren zijn gebroken
herkent de dag zijn vierentwintig uur
slaat de klok het levenslied weer puur
Waarom..
Ik ben moe,
moe geworden van jouw aanwezigheid!
Het is nu een feit,
een feit dat ik jou liever vermijdt.
Ik hoop dat dit gevoel wel slijt,
wel slijt want ergens wil ik jou niet kwijt.
Waarom steek ik tijd geld en energie in jou,
als jij toch niks waardeert?!
Waarom trek jij alles op jezelf,
en zie jij alles zo negatief en verkeerd?!
Waarom moet ik alles uit jou trekken,
en zeg jij niks van wat jij eigenlijk echt vindt?!
Waarom trek jij je terug,
als jou iets niet aanstaat of iets niet zint?!
Waarom doe jij zo,
waarom ben jij zo ingesteld?!
Waarom luister jij niet,
als iemand het beste met je voor heeft en je dat vertelt?!
Waarom neem jij iets niet aan,
waarvan jij iets kan opsteken en kan leren?!
Waarom hou jij niet van jezelf, sta je voor niks open,
en draag je bijna altijd dezelfde schoenen en kleren?!
Ik ben moe,
moe geworden van jouw aanwezigheid!
Het is nu een feit,
een feit dat ik jou liever vermijdt.
Ik hoop dat dit gevoel snel slijt,
snel slijt want een ander wil ik hierdoor ook niet kwijt.
Aangelicht door eeuwigheid
waar wij in kleur
het leven in balans houden
ontstijgen gouden momenten
onverwacht het bestaan
als zwart en wit
bij gelegenheden samengaan
straalt soms de gloed
van een stukje hemel ons tegemoet
tussen diepe stilte
en overdonderend applaus
bloeit de saamhorigheid
in wederzijds respect en trouw
zij zijn niet weg
maar aangelicht door eeuwigheid
in verbonden zijn op hoger plan
ons leven kleurt door deze band
Open en bloot
het duurde lang
voor ik erachter kwam
dat ik geplakt zat
achter het behang
dacht dat
dessin en kleur
het leven waren
omdat de muren bleven
open en bloot
sta ik te kijk in het
schonen van de wanden
alleen met lege handen
heb de ruimte verkend
meer licht en transparantie
helaas gaf mijn behang
geen levenslang garantie
True love ♡
You make me feel like nobody else ever did.
You showed me that there is true love.
My heart was broken into a million pieces,
and you made it one again.
You showed me that not eyery guy is the same.
I am all yours! I love you. ♡
Vliegtuigramp MH17
Lieve Mensen
Toen ik het nieuws hoorde
viel ik heel even stil.
Wat een naar gevoel, net alsof ik van binnen gil.
MH17 onschuldig en naar ten einde gebracht.
Zij openen nu hun ogen op een andere plek.
Vredig en zonder pijn.
In dit gedicht toon ik mijn respect.
God zal voor ze zorgen en goed voor ze zijn.
Ik brand een kaarsje voor hen allen,
want ze horen daar in de hemel niet te zijn.
Jong, oud en noem het allemaal maar op.
Alles zat in die ene verschrikkelijke vlucht.
Ik laat een traan voor de overledenen en sla een diepe zucht.
Ik sluit even mijn ogen.
En zeg zachtjes *rust zacht*.
Van mij krijgen alle mensen de liefde en al mijn kracht.
Geland onder applaus
er is nog geen ontwaken
maar ik ben klaar met
vreemde handen die mij raken
die zich bruut alles eigen maken
wat ik ooit heb liefgehad
de dagen zijn verdwenen
in een samen wachten op
ik ben hier niet alleen
maar wel verdwaald tussen
emoties die ik niet begrijp
in een langzaam ordenen
sluit zich de chaos die mij
onverhoeds is overkomen
ik ben geland onder applaus
eindelijk voelt het weer als thuis
Rode laarsjes
rode laarsjes
spetterden in plassen
water spatte huizenhoog
ik zag plezier
en hoorde lachen in
de kleuren van de regenboog
ondeugend als
verzopen katten
zonder regenpakken
staan zij schuldig
uit te lekken na
de plotselinge zomer bui
als de zon weer schijnt
is nattigheid ook snel voorbij
staan rode laarsjes drogend op een rij
Word volwassen, zeker als moeder zijnde...
Ik heb geen hekel aan jou maar word volwassen,
en geef het goede voorbeeld zoals het echt moet.
Waar ik niet van hou, zijn negatieve veranderingen.
Waar ik niet tegen kan, zijn mensen zoals jou die me opdringen.
Wat ik niet begrijp, zijn mensen zoals jij die de ene leugen na de andere verzinnen.
Reshma, daar ben jij er een van.
Je haalt men naar beneden om er zelf beter van te worden,
zodra het maar kan.
Je steekt men tegen elkaar op, en dat was vanaf het begin al je plan.
Ik begrijp je gewoon niet,
ik begrijp niet waarom je zo doet.
Voel je je hierdoor nou beter,
en voel je je hierdoor nou echt goed?
Je gunt het niet dat een ander er beter voor staat.
Dat is de reden dat niemand meer met jou om wil gaan,
en je daarom een voor een verlaat.
Bied je excuses aan, en gebruik voor deze ene keer je ruggengraat.
Zoek het probleem een keer bij jezelf, want daarvoor is het nooit te laat.
Ik heb geen hekel aan jou maar word volwassen,
en geef het goede voorbeeld zoals het echt moet.